Biraz Empati Lütfen

Malumunuz olduğu üzere, geçenlerde anneler gününü kutladık. Şimdi sıra babalar gününe geldi! Ben şahsen bu çeşit özel günlerin, insanların gözüne gözüne sokulmasından çok rahatsız oluyorum. Yanlış anlaşılmasın, bu günlerin varlığını bütün kalbimle destekliyorum, sadece 3-4 hafta öncesinden başlayarak, gittikçe artan bir sıklıkla, sosyal olsun, olmasın her türlü medyadan vık vık önüme çıkarılmasını, hatta yetmezmiş gibi e-mail,sms, vs… ile tacizlere gark edilmeyi hiç ama hiç sevmiyorum! En sevdiğimiz insanlar üzerinden hislerimizi suistimal ediyorlar bildiğin…

“Bin yıl geçse de haklarını ödeyemeyeceğimiz bu insanları, senede bir güne sıkıştırmayalım” klişesini çok doğru bulmakla beraber, benim başka rahatsızlıklarım da var bu konuda. Empati denilen şeyin çoğunlukla farkında olmayışımız, bir sürü kalbi incitebiliyor, kaş yapmaya çalışırken. Ben, babamı bundan tam 9 yıl önce, tam da babalar gününün birkaç gün öncesinde kaybettim. Ondan sonraki hiçbir babalar günü aynı olmadı benim için. O günün burukluğunu öyle ya da böyle atlatıyor insan, ama ondan önceki bir aylık işkenceye tahammül edebilirse! Senin zaten her gün burnunun direği sızım sızım sızlarken bir de e-mailini her açtığında, internette, televizyonda, hatta yolda bilboardlarda, “Babanıza bu yıl ne alacaksınız? Bakınız en mükemmel hediye!” konulu düşüncesizliklerle karşılaşmak zor geliyor insana. Boğazında bir düğümle dolaşıyorsun bombardıman bitene kadar. Sadece babalar günü için değil, bu çeşit tüm özel günler için geçerli düşüncelerim.

Ortalığı ayağa kaldırmadan da pek de ala kutlanabilir böyle günler. Eğer hayattaysalar ne mutlu sana! O gün al onları götür bir yerde güzel bir kahvaltıya. Ya da sen git onlara… Bırak sana sarılsınlar gönüllerinin istediğince, çünkü biz büyüdükçe onlardan çekiyoruz kendimizi ama düşünmüyoruz ki onlar için her zaman onların mis kokulu kuzularıyız. Hediye al çok istersen, ama ille o gün alınacak diye bir kural mı var? Hem başka zaman alırsan daha bir sürprizli olmaz mı? Mutlaka yanlarında ol, ihmal etme… ama lütfen eksiği olanların, zaten yaralı olanların canını daha da acıtma. Biz tavrımızı değiştirirsek, belki reklam canavarları da yaramızı kanırtmaktan vazgeçer… talep olmazsa arz da olmaz belki…

Şimdiden tüm babaların ve baba ruhu taşıyanların babalar günü kutlu olsun!

Şebnem Budak