Yine hafta başı geldi, sabahın erken saatlerinde trafik her zamankinden çok daha kalabalık! Okulun ilk günü, servisler de trafikte tabiki…
Boy boy kuzular yani çocuklar 😉 Ben öyle diyerek severim de çocukları. Aslında çok severim desem, sevmeye doyamam desem daha doğru olur.
Anne babalarının ellerinden tutmuş küçük olanlar, gözler ışıl ışıl… Üstleri tertemiz, pırıl pırıl. Her ailenin kıymetlisi, göz bebeği, sevmeye doyamadığı, kıyamadığı…
“Zaman ne çabuk geçiyor, yıllar su gibi akıyor” diye düşünüyorum kırmızı ışıkta beklerken, önümden yanımdan geçiyor öğrenciler. Bazıları aileleri ile, daha büyükler ise yalnız. Sanki daha dün ben onlar kadardım. Kalbim pır pır kuş kanadı gibi çarpardı okul yolunda.
Yıllar sonra ise kızımın ilk okul günleri ne büyük heyecandı bizim için. İnsan hiç unutmuyor bu anları. O yüzden anne babalar mümkün olduğunca bu zamanlarda evlatlarının yanında olup doya doya yaşamalı bu güzel duyguları. O güven veren elleri, o küçücük omuzlara dokunmalı. Hani derler ya “özgüven özden gelir” diye. İşte öyle, özüne işlemeli çocukların ebeveynlerinden gelecek destek ve güven!
Herbirinin üstünde farklı formalar var. Kimi özel okulda, kimi devlet okulunda. “Hep aynı heyecanı duyuyorum okul açılırken” diyen o kadar çok öğretmen arkadaşım var ki! Dileğim şu; öğretmenler ve öğrenciler yani hepsi en güzel şartlarda, en güzel okullarda olsunlar. Onlar bizim umudumuz, geleceğimiz, yarınımız, teminatımız… Eğitim sistemimiz hep bir adım ileri taşısın çocuklarımızı. Öyle bir sistem olsun ve o kadar düzgün olsun ki, kusursuz yetişsin evlatlarımız…
Atatürk’ün dediği gibi “Tek birşeye ihtiyacımız var, o da çalışkan olmak”. Haydi çocuklar yarının büyükleri sizsiniz. Sizi oya gibi işleyecek anne babalarınız, öğretmenleriniz. İlerde büyüdüğünüzde gururla izleyeceğiz sizleri…
Ayça Karauz
No Comments