Korkularım & Umutlarım

Havaların kararması, yoğun bulutlar, güneşin etkisini yavaş yavaş kaybetmesi nasıl da etkiliyor şu ruh halimizi…

Yoksa sadece benimkini mi?
Yalnız olamam bu konuda sanırım, değil mi?

Sevimli, sempatik, sevgi pıtırcığı, tatil kuşu halim gidiyor; yerini yorgun, uykusuz, ciddi, karamsar, sinirli, bıkkın bir hal alıyor…

O son rengarenk halim şimdi havanın etkisi ile parçalı bulutlu. Burçların etkisi de olabilir mi? Koç hangi dönemde acaba, bunu bir araştırmalıyım sanırım.

Bu yüzden bıcır bıcır, tatlı tatlı şeyler yazasım hiç yok, baştan söyleyeyim.

Endişelerim Var Benim

Son dönemde dediğim gibi havaların da etkisinden midir bilemiyorum ama gelecek kaygılarım, huzursuzluklarım arttı.

Bunların başlıca sebebi de anne olmam sanırım. Anne olmak, evlat yetiştirmek, dünyanın en mutlu olayı olmasına rağmen sürekli bir kaygı içinde olmak demek bir yandan da.

Biz yaşadık herşeyin en güzelini, neden onlar da yaşamasınları düşünüyorsun; sokağa çıktığında güvenle gezsin, doğru arkadaşlar bulsun, mutlu olsun istiyorsun, vs vs…

İstiyorsunlar Hiç Bitmiyor

Herşeyi önüne sunmak ama aynı zamanda hayatın bu kadar kolay olmadığını da anlatmak istiyorsun.

Bir yığın dostu, arkadaşı olsun diyorsun ama onlar ona zarar vermesin diye herkesin doğru olmadığını da görmesini sağlamak istiyorsun.

Mutlaka sizin de bu gibi endişeleriniz vardır eminim. Yaş aldıkça hayata bakış açınız değişiyormuş. Evlenince, çalışınca, çocuk sahibi olunca bunlar artarak katlanıyor, tecrübeler boyunuzu aşıyormuş. Yediğiniz kazıkların üzüntüsünü anlatacak ölçü yok zaten 😉

Sorular, Sorular…

Ne yapacak?
Hayata nasıl adapte olacak, ayak uydurucak, yetiştirdiğiniz insan?
Kiminle top oynayacak?
Kiminle arkadaş olacak?
Kimi öpecek?
Kimi sevecek?

Kafamda hep deli sorular. Bu bana mı has, doktorluk mu oldum bilemedim 😉

Hayatına hep doğru insanlar çıksın diye dileklerde bulundunuz benim gibi, değil mi? Ya da sevdiği mesleği yapsın, sevdiği okulda okusun diye… En önemlisi de mutlu olsun. Ama çok mutlu ve huzurlu olsun diye dua ettiniz, değil mi?

Korkularım & Umutlarım

Bu dönemler zor, o konulara hiç girmeyeceğim. Yorucu geçiyor hayatlarımız. İş hayatı, çalışmak, yaşamak, bir yığın koşturma ve telaş içindeyiz. Gelecek hep aklımızda. Bizi ürkütürken anı kaçırmamak, en iyi şekilde değerlendirmek çabasında gidip geliyoruz.

Çocuklarımızla ilgili gerçekleştirmek istediğimiz planlarımız, onlar için heyecanlandığımız umutlarımız var…

Oğluma Öğütlerim

Bu kadar endişenin içinde elimden sadece iyi insan olması, doğru insan biriktirmesi, mutlu olacağı işler yapması için telkinde bulunmak geliyor.

Hayattaki değerlerini, başkalarının önem verdikleri üzerinden değil, kendi seçimleri ile oluşturmasını istiyorum, anlatıyorum.

Dostlukların, arkadaşlıkların kolay kurulmadığını uzun senelerin ve emeklerin verilmesi gerektiğini bilmesini istiyorum. En yakınından kazık yeme ihtimalini hep aklında bulundurmasını, buna daima hazırlıklı olup, hiçbir şey olmayacakmış gibi hayatına devam etmesini istiyorum.

Yaşadıklarımdan çıkarttığım tüm derslerin tecrübesinin otomatikman ona geçmesini istiyorum…

Ebeveynlik zor zanaat bilenler bilir.

Hayatta ne kolay ki?…

Hep bir karmaşa, hep bir endişe ama çoğunlukla da akıl almaz mutluluk, huzur, işte bu… Bütün bunlara değer mi? Kesinlikle değer 🙏🏻

Of döktüm içimi, size attım sonbahar yapraklarımı üstümden.

Hayat güzel, yaşamak güzel…

Evlatlarımızın çocukluklarını rahatça ve özgürce yaşabilecekleri bir dünya düşlüyorum. Onları ilerde daha temiz bir geleceğin beklemesi dileklerimle…

Bu haftalık da bu kadar.

Sevgilerimle

Sumru Orak Güler