Turizmcinin İmtihanı

Öncelikle belirtmem gereken bir mevzu var; Sen ve Ben’de yazmak için 15 günde 1 olarak anlaşmıştım. Ama okurlarımdan dergiye gelen mailler sebebiyle editör; “Gülşah bu hafta da yazman lazım yoksa bütün mailleri sana yönlendiririm” dedi 😉

O zaman dedim; bir midye bira ısmarlarsan olur bu iş. Şu an midye yiyip bira içiyoruz 😝

Sırat Köprüsü

Şu hayatta bildiğim emin olduğum tek bir şey var. O da biz turizmcilerin sırat köprüsünden geçmeyeceği. Hissediyorum abi, vallahi bak. Köprübaşında bize soracaklar.

• Ne işle uğraşıyordun?

• Turizmciydik abi biz.

• Ooo tamam, bekleme yapma geç kenardan. Alın bunları cennete.

Cennete diyorum çünkü biz sınavımızı bu hayatta, üniversite için bütün tercihlerini turizm olarak seçip, herhangi bir üniversiteyi kazanıp, okuyup, turizm sektöründe çalışmaya başlayarak verdik zaten.

Bir de bunun üzerine tekrar öbür tarafta sınav vermek adaletsizlik olurdu.

Turizmcinin imtihanından bahsetmem gerekirse burada aslında saatlerce yazabilirim. Daha önceki yazılarımda bahsettiğimden, aynı şeyleri tekrarlamak istemiyorum.

Sadece ufak tefek bir şeyler anlatacağım.

 
Yukarıdaki fotoğrafa siz bakınca; “Ooo gençler yıldızların altında, deniz manzarasında rüya gibi bir gece geçirmişsiniz.” dersiniz belki.

Benimse bir turizmci olarak bu fotoğrafa bakınca içimden geçenler; “Ulen, evde mutfağa gidip bir bardak su almaya üşenirsin, otele gelince kaplan kesilip, odadaki yatağı sırtlayıp, otelin çatısına çıkarırsın.”

📌 Bu arada bu ve bir sonraki fotoğraf daha önce çalışmış olduğum otellerden birinde çekilmişti.

Bir Şey Eksik

Abi bir gün odaya bir girdik, anasını satayım odada bir boşluk var. Bir şey eksik ama ne? Sonra bir baktık ki yatak yok. Koskoca yatak lan bu bavula da sığmaz ki alıp eve götürsünler.
Neyse abi sonra sabah yatak bulunuyor, bilin bakalım nereden çıktı. Otelin çatısından. Ne yaptılarsa artık gece orada? 😳😝

Sonra da giderken derler ki; “Yataklarınız rahatsızdı belimiz ağrıyor. Lan oğlum gece koskoca yatağı 5 kat yukarı, çatıya taşırsan, sabah tabi ki belin ağrır.”

Başka bir otelde de münferit otele omzunda vantilatör ile giriş yapıyor. Klimanın varlığından haberi mi yok? Ya da daha önce adamı nasıl odalarda konaklattılarsa artık…

Giderken ondan da aynı cümle;

“Yataklarınız çok rahatsız vallahi omuzum tutuldu.”

Oğlum kaç kere söyleyeceğim yatak değil o; vantilatör, vantilatör.

Açık Büfe Odada

 
Evet, yine yukarıdaki fotoğrafta sizin gördüğünüz; “Oo Allah daha çok versin, bugünden geri koymasın.”

Ve yine bir turizmci olarak benim içimden geçenler;

X bir otelin …No’lu odasında konaklayan hatun diyor ki; “Açık büfede bir şey yok ne yiyeceğiz?” Hâlbuki bilmiyor, bütün açık büfe yan odasındaki münferitin mini barında.

Bir gün x odadan resepsiyon aranıyor abi; “Mini barımız çalışmıyor.”

Neyse durum böyle olunca odaya teknik ekip gönderiliyor. Mini bardaki sıkıntıyı çözecekler.

Anasını satayım mini barın kapağını bir açıyorlar ki durum bu.

Ulan açık büfe her şey dâhil zaten ye oradan. Ne diye her şeyi bara dolduruyorsun.

Dolap tabi soğutmaz.

Neyse boşaltılar falan, poşet poşet. Peynirler poşetlerde o kadar güzel duruyordu ki; “Dayı kilosunu kaçtan verirsin” diyesim gelmişti.

Dur mini bar deyince aklıma ne geldi.

Yıllar önce Kuşadası’nda bir otelde çalışıyorum.

Abi normalde mini bar ücretlidir. Sadece balayı çiftlerine ücretsiz. Ancak bunu maalesef resepsiyondaki arkadaşlar bilmemektedir 😉 Dolayısı ile de münferitlere bilgisi verilmemiş, misafirler de konaklama süresi boyunca dışarıdan içecek getirip mini barı doldurmuşlar.

Ne hikmetse çıkış günü resepsiyondaki arkadaşlara bir aydınlanma geliyor ve münferite; “Bu arada mini barların dolumu size ücretsizdi” diyor.

Bir hafta boyunca boşuna dışarıdan içecek alıp, onu taşıdıklarını öğrenen münferitin surat ifadesini size anlatmayacağım. Siz canlandırın işte gözünüzde. Her şeyi de benden beklemeyin…

Ortaya karışık mevzulardan devam edecek olursam, en sevdiğim bölümlerden bir tanesi de;

Tatilcilerin Bavulları

Abi bir bavullar geliyor, aklın şaşar. Sanırsın ev sahibi evden çıkardı eşyaları, bırakacak yer yok hepsini otele getiriyorlar. Yav kanka zaten max. 1 hafta konaklıyorsun. Al mayonu, şortunu, havlunu, 2 tişört, 1 terlik, olsun bitsin ya…

Bakın size yemin ediyorum sadece 1 aileden çıkan bavulların görsellerini buraya koysam var ya vallahi şok olursunuz. Al hadi bir tane bırakayım şuraya;

 
Toplasan 2 odanın bavulları bunlar.

Oğlum siz ne yaptınız?
Kaç kişi geldiniz?
Ne koydunuz len bunların içine?

Ya adamım; bunları insan taşıyacak, bavul aracına koyacak, oradan asansöre getirecek.

Yav hadi bellboy’u düşünmüyorsun asansörü düşün. Ya bozulursa! Nasıl inip çıkacaksın?

Dur asansör demişken aklıma yine bir şey geldi 😂

Sene 96 abi; o zamanlar tabi benim daha turizmin T’sinden haberim yok. Çok mutlu olduğum dönemler 😝

X otelin birinde 4 japon asansöre biniyor, 4.kata çıkıp, geri lobiye iniyorlar.

Bir oluyor, iki oluyor, üç oluyor, yok arkadaş 4. katta inemiyorlar. Meğerse onlar zannediyormuş ki kapı kendiliğinden açılacak. Kapı açılmadığı için asansör bozuk zannedip geri lobiye iniyorlar. Oradan da kapı açılmayınca tekrar 4.kata çıkıp şanslarını deniyorlar.

Ee sene 96 o zamanlar otelde manüel sistem, asansör kapısını sen açacaksın 😁 Elin Japon’u sen burayı Japonya mı sandın?

Neyse gençler ben kaçıyorum. 15 gün sonra görüşürüz 😝 Bak bu kez gerçekten 15 gün. Editörümü rahatsız etmeyin. Hasta insanım oğlum ben, ameliyattan çıkmışım yormayın beni 😉

Hadi şuraya da bir video bırakıyorum tıkla, izledikten sonra gülümse ama

Gülşah İslamoğlu