Karar Veremiyorum!!!

Bazı insanlar için ciddi bir sorundur kararsızlık.

Acaba gitsem mi, gitmesem mi?
Alsam mı, almasam mı?

Hadi diyelim almaya karar verdi; “Acaba hangi rengini alsam?”

Uzun uzun düşündü taşındı bir renge karar verdi, aldı, eve geldi; “Acaba öbürünü mü alsaydım?”

Diye, diye geçirir bu kişiler ömürlerini.

Kararsızlık ciddi bir sorundur dedim çünkü zihni, beyni, bedeni yorar. Kişi bazen uzun yıllar boyu fark etmez böyle bir sorunu olduğunu, hayatın gidişatını bu zanneder; ama bir gün gelip çatar ve o zaman anlar kararsızlığın ne kadar zor olduğunu. Çünkü hayatındaki durumlar ve konular değişmiştir artık.

Acaba hangi mesleği yapacaktır?
Üniversitede hangi bölümü seçecektir?
Okulu bitirdiyse acaba yüksek lisans mı yapacaktır, yoksa direkt iş hayatına mı atılacaktır?

Sonra evlilik!!!

Evlenecek midir yoksa bu sorumluluğu almaya gerek yok mudur?

Bu aşamaların her anında büyük sıkıntılar, bunalımlar geçirir; ve artık fark eder bu kararsızlığın hayatı ne kadar zorlaştırdığını.

Hayat Kaçıyor

O bunların her birini uzun uzun düşünürken, hayat sürüp gidiyordur; ama o belki yetişme tarzı ve özgüven eksikliğinden, belki gelecek korkusundan, belki sorumluluklardan kaçmaktan ve bedel ödemekten korkmaktan belki de “başkaları ne der?” endişesinden dolayı yaşadığı anı ve hayatı kaçırıyordur. Zamanı iyi yönetemeyip, yapmak istediklerini yapamıyordur.

İşler bu sınıra gelince, şuna karar vermesi yerinde olur. “En kötü karar, kararsızlıktan iyidir.”

Nasıl Geçecek Bu Kararsızlık?

Kişi bazen kendi kendine, bazen de bir uzmanın yardımıyla, düşünmeye başlar ve kendine sorar. “Nasıl kurtulacağım bu kararsızlıktan?”

Kişi farkındalığa açık olarak, bu soruyu kendine sorarsa, ilk farkedeceği şey, hayattaki öncelikleri olacaktır. Hayatta her şey aynı önemde değildir. Kişi hangi konu ne kadar önemi hak ediyorsa, ona o kadar önem vermelidir. Yani alacağı pantolonunun rengini seçmekle, hayatı boyunca yapacağı mesleği seçmek, aynı şey olamaz.

Bu farkındalıkla küçük kararları almakta hızlanmaya başlar. Kararı hızla alır ve diğer seçeneği kafasından silmek için kendisiyle bir müddet mücadele eder ama zamanla başarabilir. Sonra da yavaş yavaş önemli meselelerde de durumla ilgili tam bilgi sahibi olarak, her iki seçeneğin de olumlu ve olumsuz yönlerini mantıklı bir şekilde değerlendirerek, olaylara objektif bakma yetisini geliştirerek, durumu saplantı haline getirmeden, hiçbir şeyin hiçbir zaman %100 doğru olamayacağını düşünerek, hızla o an için en doğru kararı vermeyi ve diğer seçeneği artık düşünmemeyi hayat alışkanlığı haline getirir.

Artık daha mutludur çünkü daha rahattır ve hayatı yakalayabiliyordur…

Sevgiler,
Nalan Erpolat