14 Yaşında Üç Ay İngiltere’de | Dil Okulu

Merhabaa! Güneşli bir cuma günü yeni bir yazıyla karşınızdayım. Aman ha aldanmayın hemen kış güneşine 😋

Bu hafta on dört yaşımda, ailemin yanından üç aylığına ayrılarak başka bir İngiliz ailenin yanına dil kursu için gittiğim İngiltere serüvenimi sizler için kaleme aldım…

Geçen haftaki yazımın ardından gerek sosyal medyadan, gerek yüz yüze konuyla ilgili merak edip ilettiğiniz tüm soruların cevaplarına toplu ve ayrıntılı bir şekilde bugün buradan ulaşabileceksiniz!

 
Küçük yaşlardan bu yana hep farklı dillere ilgi duymuş ve bunu her fırsatta da dile getirmiş biri olduğumdan ailem bu konuda kendimi daha da geliştirmem adına yurtdışına gönderme kararı aldı. Tabi karar aldı diyorum ama ben zaten dünden meraklı, hadi deseler o an gideceğim 😂

Herkes başladı bizimkilere;

“Bu çocuk daha çok küçük, ne yapacak oralarda?”
“Nihalcim, nasıl cesaret ediyorsunuz da gönderiyorsunuz bu yaştaki çocuğu?”

Ama öyle değildi ki aslında durumlar. Ben zaten küçük yaşlarımdan beri hep kendi işilerini halletmiş, acıkınca yemeğini yapmış, başı sıkışınca çare bulmuş bir çocuktum. Yani akılları pek de kalmayacaktı bende.

Başladık şirket araştırmaya çünkü yanlarına gönderecekleri aileleri şirketler her türlü sağlık ve psikolojik testten geçiriyorlar. Yani içiniz bir tık daha rahatlamış oluyor. Biz İngiltere planım için bize son derece yardımcı olan ve üç ayımın her dakikasında bana destek olan Armada Grandee Yurtdışı Eğitim Danışmanlığ şirketini (@armadagrandee) tercih ettik. Ve benim en büyük iyikim de bu oldu…

Şirketle konuşuldu gerekli ödemeler ve tercihler yapıldı. Ben tercihimi Torquay şehrinden yana kullandım. Bunun sebebi de buranın hem sahil kasabası hem de gürültüden uzak sakin ve en önemlisi de Türk öğrencilerin neredeyse hiç olamamasıydı. Çünkü gerçekten hedefim gidip gerekirse sosyal hayatımda zorluklar yaşaya yaşaya dilimi geliştirmekti..

Sıra yanında kalacağım aile ile tanışmaktaydı. Görüntülü bir şekilde konuşarak gideceğim aileyi önceden tanıma fırsatım olmuştu. Anne Gemma, küçük oğlu Charley, İngiltere’nin Torquay şehrinde yaşıyorlardı. Artık evlerini üç kişi paylaşacaktık. Aklınızda da hiç bir soru işareti kalmasın, eve öğrenci almak isteyen ailelerin mutlaka öğrenciye ayıracak kişisel bir odaları olmak durumunda.

Sonrasında her şey ayarlandı. Artık tüm yük ve sorumluluk bendeydi. Annemler uçağa bindiğimde geride kalmış, gözleri yaşlı beni uğurlamışlardı. 3 saatlik bir uçuşun ardından Londra Heathrow Havaalanı’na iniş yaptık. Ama beni görseniz gözümü kırpamıyorum heyecandan.

İlk uçağa binişim değildi çünkü annem uçağa yerleşme, valizimi alma gibi aşamaları öğrenmem için İngiltere öncesi benle Ankara’ya uçak seyehatinde bulundu.

Havaalanının çıkışında bizi, ismimizin yazılı olduğu büyük bir pankartla bir beyefendi bekliyordu. İşte Armada Grandee Yurtdışı Eğitim Danışmanlığı Şirketi’nin (@armadagrandee) en güzel yanı da buydu, bu kişi bizi evimizin önüne kadar bırakacak hatta kapıyı çalıp aile ile tanıştıracaktı, öyle de oldu.

Kalacağım evin önüne gelmiştik. Mahalleye resmen hayran kalmıştım. Tam dizilerde, filmlerde gördüğünüz gibi sıra sıra müstakil evlerin, köpekleriyle yürüyüş yapan insanların, sarı okul servislerinin bulunduğu bir yerdi.

Kapıyı çaldık. Bir de ne göreyim karşımda kas yığını her yeri dövmeli bir adam. “Merhaba ben Lee,” demez mi bi de 😱 Bana daha önceden bilgi verilmişti aile tarafından. Gemma işte olacağı için beni erkek arkadaşı karşılayacaktı. Ama ben erkek arkadaşı böyle tahmin etmemiştim. Birden dedim ki “Şu anda cennetteyim elimde avokado.” Şaka yapıyorum tabi ki, çok korkmuştum. Neyse geçtim içeri. O kadar çekiniyordum ki adam bana sorular soruyor alışmamı sağlıyordu ama bende tık yok.

Lee evden ayrıldı, birkaç saat içinde de Gemma’nın geleceğini söyledi. Nasıl tuvaletim var ama kalkıp gidemiyorum milletin evinde izin almadan banyoya. E evde benden başka kimse de yok.

Aynı koltuktan bile kalkmayarak 3 saat Gemma’nın gelmesini bekledim ve geldi. Bana bir sarıldı ki ben şok. Sanki yıllardır tanışıyoruz ama uzun zamandır görüşmemişiz gibi. Bu beni çok rahatlattı. Kahve içtik, evi dolaştık, odamı gezdik, valizimi yerleştirdik, sohbet ettik derken ilk günüm bu şekilde sona erdi ve ben güzel bir uyku çekmek için odama çıktım.

Şimdi akıllarda bir soru oluştu tabii haliyle, zaten çok fazla aldığım da bir soru bu;

İlk gittiğinde İngilizce seviyen nasıldı?

Sevgili okurlarım, İngilizce seviyem hep iyi düzeydeydi çünkü ben dil konusuna hep çok meraklı ve kendimi geliştirecek şekilde yaklaşmıştım. Başlangıç seviyesinin çok üstünde bir kategorideydim.

Hangi okulu tercih ettim ve nasıl geçti?

Ertesi gün sabah 08:00 alarmı ile uyandım çünkü okulumun ilk günüydü. Beni Gemma sabah yürüyerek okula bıraktı ve şunu söyledi “Yarın ben işe gideceğim. Bu nedenle yolları iyi incele çünkü yarın evden okula tek başına geleceksin.”

Ben pür dikkat koyuldum yola. Ama zaten dediğim gibi gayet serbest bırakılmış ve sorumluluklar verilmiş şekilde büyütüldüğüm için (ailem sağolsun) hiç sıkıntı çekmeden ve endişelenmeden gideceğim yere ulaşabiliyordum.

Buraya gelmeden önce dil okulu seçimi yaparken şöyle bir aşama izledik;

• Okuyacağım okulun eğitim seviyesi iyi olmalıydı.
• Türk öğrencilerin sayısının çok fazla olmaması gerekiyordu.
• Okul, aynı zamanda sosyal yaşantımda da bana destek olabilmeli aile ortamı sağlayabilmeliydi.
• Sıkı ve disiplinli bir dil eğitimi almalıydım.

Şirketimin de önerisi ile Kaplan Yurtdışı Dil Okulları’nda (@kaplan_turkiye) karar kılmıştım. Neredeyse tüm dünyaya yayılmış otuz yedi tane dil okulları mevcut Kaplan’ın.

Okuldan içeri adımımı atmamla herkesten heyecanla hoş geldinler, sana okulu gezdirelimler. Bende bir rahatlama oldu ki sormayın. Zaten ailemden de çok memnun kalmıştım bir de okul üzerine bal oldu 😋

Derslere başlandı, daha ilk günden arkadaşlar edinildi, okulun öğle arası aktivitelerine katılındı derken ilk okul günümü tamamlamıştım.

Gemma, beni okuldan almaya gelmişti. Arabaya bindiğimde ön koltukta tatlı mı tatlı bir çocuk oturuyordu. Evet Charley’nin ta kendisiydi. Sapsarı saçlı ve kaşlı tam bir İngiliz 👶🏼

İngiltere’de bir gün de neler yapıyordum ?

Dediğim gibi o zamanlar henüz on dört yaşımda olduğumdan geceleri 23:00’dan sonra herhangi bir barda bulunamıyordum, yasaktı. Ki bu bence çok da güzel bir şey.

Okuldan sonra genelde Torquay’ın yürüyerek 15 dk süren alışveriş sokağına gider yemek yer, kahve içer ya da alışveriş yapardım. Sonra heyecanla eve döner tüm geri kalan günümü Charley ile geçirirdim. Aramızda öyle bir bağ oluşmuştu ki, Charley bazen odasına gitmemek için ağlar ve benimle uyurdu 🙂

Gemma’ya gelince. Çok yardımsever, tatlı ve beni gerçekten kendi evimin rahatlığında hissettiren bir tutumdaydı.

Peki evde hiç uyumsuzluklar yaşanmadı mı?

Tabii ki de yaşandı.

Aklınızda hiçbir soru işareti bırakmamak adına açık açık anlatacağım şimdi. İlk önce şunun farkında olmalısınız ki kültürleri, yaşam şekilleri, aile ilişkileri bizden çok farklı olan bir yere gidiyorsunuz. Örneğin Gemma eşinden ayrı olduğu için Charley haftasonları babasında kalırdı. Pazartesi Charley’in babası sevgilisi ile Gemma’ya kahve içmeye gelir, sohbet ederler ve Charley’i geri bırakırdı. Bence çok normal ve olması gereken bu ama aranızda yadırgayacaklar ya da şaşıracaklar olabilir.

Charley babasına gittiğinde ise Lee, (Gemma’nın sevgilisi) bizde kalırdı. Dünya tatlısı bir F16 yarışçısıydı. Şimdiki aklım olsa foto filan çektirirdim kendisiyle ahahah!

Zaten yurtdışına çıkarak, farklı kültürler görerek hoşgörü sahibi olmayı öğreniyoruz ve bu paha biçilemez bir duygu.

İngilizler soğuk insanlar mı?

Sabahın köründe okula yürürken istisnasız her karşılaştığım insanın bana selam verdiği ve yardımcı olmaya çalıştığı bir ülke İngiltere. Söylenenlere katılmıyorum. İş sizde bitiyor. Ne kadar sosyal, aktif ve sıcakkanlı oluşunuzla ilgili, verimli vakit geçirip, bulunduğunuz yerde mutlu olmanız.

Yemek kültürü bizimkinden çok farklı mı?

İngiltere’de birçok kültürün mutfağına erişebiliyorsunuz. Örneğin benim canım son zamanlarda aşırı derecede Türkiye’dekiler gibi lezzetli bir sucuk ve hellim peyniri çekmişti ahahha!

Ben de hemen bir Türk restorantı bulup, sucuk ve hellim peynirimi yemiştim. Ayrıca beğendiğim diğer bir mutfak da ‘Meksika Mutfağı’ olmuştu 🍴

İngilizlere ait olan ve benim beğenip, bulunduğum sürede de tercih ettiğim yemekleri de hemen şuraya görselleri ile iliştireyim ki gidince yemeden dönmeyin;

Fish & Chips | En meşhur yemeklerinden biri!

Fish&Chips, beyaz etli ve fileto çıkartılabilen balık çeşitleri ile hazırlanır (Mezgit gibi).

Kızarmış balık ve patatesten oluşan yemek, genellikle tartar sos ile servis edilir.

Kaplama harcı ile hazırlanan balıklar rahatlıkla tüketilebilen türdendir. Böylelikle kılçık ayıklama gibi bir derdimiz de olmuyoooor! 🐟🍟

📍 Nerede yemelisiniz ?

Londra | Golden Unipn Fish Bar’dakiler efsane!

Salt Beef Bagel | Herkes sevmeyebilir!

Salt Beef Bagel, Londra’nın doğusunda yer alan Yahudiler tarafından icat edilen bir yiyecek.

Bagel ise herkesin bildiği gibi, halka şeklinde bir un mamülü. Yahudiler de bildiğimiz bagel ekmeğin içerisine dilimlenmiş tuzlu et koyarak bu yemeği icat etmişler. İşte her şey bundan ibaret aslında.

📍 Nerede yemelisiniz?

Beigel Bake bu konuda işin ustalarından

İngiliz Çayı | Ben hastasıyımdır!

Deneyenlerden şunu duyuyorum hep; “Türkiye’ye geldiğimde de çayın içine süt karıştırmak istedim ama aynı olmuyor.”

Tabii ki olmaz! Çünkü onların çayı bizimki kadar keskin değil aksine çok soft böylece tadı süt ile karışınca lezzeti artıyor.

Çayın beraberinde ince dilimli yumurtalı, fümeli, salatalık ve domatesli sandviçler, kuru pasta veya kek ikramı da yapılıyor.

Ben en çok limonlu kek ve yanında reçel ile seviyorum 🍰

📍 Nerede yemelisiniz ?

Yumchaa Camden Parkway’deki çaya da yanındaki ikramlara da bayılacaksınız.

Uzun lafın kısası herkesin yaşamasını temenni ettiğim bir macera bu. İnşallah bana da bir kere daha kısmet olur. Çünkü yeni yerler görmek ufkunuzu açarken saygılı bir birey olarak yaşamanıza vesile olacaktır.

Sitemiz kurucusu Didem’in de biricik oğlu Demir’in Kanada macerasında, kendisinin geride kaldığında yaşadığı endişeleri ve heyecanları anlattığı blog yazısına linkten ulaşabilirsiniz.

Emeklerini benden hiçbir vakit esirgememiş, başarıya ulaşmam adına her zorluğa göğüs germiş ve şuan bunları yazabiliyor olmama zamanında vesile olmuş annem Nihal Tezer ve babam Erkan Savaş’a minnettarım 🙏🏼

Merak ettiğiniz ve sormak isteğiniz her soru ile ilgili bana sosyal medya hesabımdan ya da e-mail yolu ile ulaşabilirsiniz;

Instagram: @iremushkka
Mail: irem.savas@senveben.biz.tr

Hayat renkli, günler şeker 🍭

İrem Savaş