Kayıp Kimlik
Dağlar üzerinde bir kuş
Taşırdı beni benden ötelere
Yeterince sevseydim…
Ne de olsa
Bir çoban köpeğinin bulduğu kolyedeki
Solmuş papatya rengiydi kalbim…
Yorgun düşecektik, belliydi
Ne kadar anlatmayı denesek de
Hem anlatılamaz bir yanı vardı hayatın
Hem de beceriksizdim…
Bunca alfabeye ve heceye rağmen
Anlamak istemeyecek olanlar da pek fazlaydı…
Şimdiye düşen bu keşmekeş
Gökten inmedi
Yerden doğdu, serden doğdu
Kimi zaman can dediğimiz yardan doğdu…
Doğdu ve büyüdü
Büyüdü ve istila etti onurumuzu
Böyle böyle kollar açtık kayıp kimliklere
Hüviyetsiz dolaşır olduk, mana caddelerinde…
Dağlar üzerinde bir kuş
Mektuplarımı taşırdı
Bu taraftan o tarafa
O taraf da bilirdi böylece gayretimi
Yeterince sevseydim
O da beni severdi belki…
8 Mart 2019,
Mehmet Gökcük
24 Aralık 1981 İstanbul doğumlu olan yazar, aslen Kastamonuludur. Çocukluk yıllarını geçirdiği Tekirdağ’dan üniversite eğitimi için 2001 yılında ayrılmış olup, o günden bu güne İstanbul’da yaşamını sürdürmektedir.
Marmara Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu mezunu olan Mehmet, Beden Eğitimi Öğretmenliği ve Spor Eğitim Merkezi yöneticiliği yapmaktadır. 2013 yılında ‘’Sevgi’li Aşk’’ isimli ilk kitabı ile yazarlığa ilk adımını atmış olup, 2016 yılında doğacak kızına ithaf ettiği ‘’Sevgi’li Aşk: Eylül’’ isimli kitabıyla da Baba-Kız aşkına imzasını atmıştır. Son olarak da 2019 yılında Bilgisayarsız Robotik Kodlama alanında Türkiye'de ilk hikaye kitabı olan ''Kod: Sevgi Dili isimli kitabı raflarda yerini almıştır. Ortalama üç yılda bir eser ortaya koyan yazarımız, yeni projeleri için çalışmalarına devam etmektedir. Bazı online sanat dergilerinde köşe yazarlığı, sportif aktiviteler, bireysel olarak kitap gelirleri ile planlayıp uyguladığı sosyal sorumluluk projeleri ve biricik kızı Eylül Defne ile oyun-gezi-keşif etkinlikleri ile iş dışında kalan zamanlarını değerlendirmektedir. Yazarımızın kitaplarını satın almak için bağlantıyı tıklayabilirsiniz: Mehmet Gökcük Eserleri
8 YORUMLAR
Yeterince sevmeyen birinin kalbi, solmuş papatya renginde olabilir mi 🙂 O çok sevmiş belki gösterememiştir sevgisini. Belki de karşısındaki anlamak istememiştir. Ama guzel olan şu ki sevgiyi tadan biri var, yüreği parçalansa da 🙂
Yüreğine sağlık üstad 🙂
Talih kuşu hak edenin kalbine konar, aşk meselesinde… Solgunluğa, yorgunluğa, yılgınlığa sebebiyet veren sonbaharlara kucak açınca papatya (vakti zamanında), Yeterince sevemediğine kanaat getirmiş 🙂
Teşekkür ederim hocam, eksik olmayın 🙂
Yorgun düşecektik, belliydi
Ne kadar anlatmayı denesek de
Hem anlatılamaz bir yanı vardı hayatın
Hem de beceriksizdim…
Bunca alfabeye ve heceye rağmen
Anlamak istemeyecek olanlar da pek fazlaydı…
Özellikle bu mısralara ba-yıl-dımmm.
Ne kadar çabalarsak çabalayalım bazı duyguların kavramsal karşılığı olmuyor, kelimeler yetmiyor. Bir de üzerine karşında da anlamaya gönlü olmayan biri varsa, durum daha da zor.
Yazdıklarından anladığım; yetersiz sevdiğini düşünen pişman bir aşıkla, aşığın halinden çok da anlamayan bir maşuk… Yeniden başlayacak güçleri olsa telafi edebilirler mi geçmiş hataları onu şaire sormak lazım 😉
Kaptırıp gidiyoruz kendimizi hayata… Hepimiz figüranız kendi hayatımızda, hepimiz rengi soluk papatya… 🙂
Telafisi mümkün olmayan durumları geçmişte birçok şair, yazar, çizer belirtmiş aslında… Taş atıldıktan sonra, söz ağızdan çıktıktan sonra vs vs…
Aşk her zaman bir şansı daha hak eder… Bence … 🙂
Teşekkür ederim, bu güzel yorumunuz için 🙂
Mehmet Bey kaleminize sağlık …. Alıp götürdü beni başka diyarlara 🙂
Teşekkür ederim, eksik olmayın 🙏😊
Ne de güzel anlatmışsınız sevgiyi, pişmanlığı Mehmet Bey. Yüreğinize sağlık…
Çok teşekkür ederim. Eksik olmayın 🙏🙏