Son zamanlarda kendimize sormamız gereken oldukça basit fakat bir o kadar da önemli olan “Neden?” sorusu üzerine düşünüyorum. Bu soruyu kendimize açık yüreklilikle soracak cesarete sahip olduğumuzda, değişimi tetikleyebileceğimize inanıyorum.
Sorgulama konusunda tereddütler yaşıyor, kısmi cevaplar arasında geziniyorsanız, buz tutmuş bir gölün altında çıkış yolu arayan birisi kadar boğucu bir hal almış olabilir hayat sizin için. Mücadeleye devam etmek, buzun yenmesine izin vermemek ise ivedi yol.
Alacağımız her kararda uygulayabileceğimiz iyi bir yöntemin tek kelimelik sorusu “Neden?” ile ilgili bir örnek vermek istiyorum:
Ekonomik krizden dolayı küçülme kararı alan şirketlerden ayrılan arkadaşlarımdan bazıları, çok fazla iş başvuruları yaptıklarını ve bu başvurulardan bir tanesinden bile olumlu veya olumsuz bir dönüş alamadıklarından bahsetiyorlar. Her konuşmamızda bu konu üzerine bir sürü yorum yapıyor ve tartışıyoruz. Ta ki; “Başvuru ile olmuyor abi, tanıdığın olacak, sana referans olup senin özgeçmişini kendi iletecek ancak öyle görüşmeye çağırırlar, başka bir şekilde bu devirde iş bulmak çok zor,” cümlesi söylenene kadar. En iyi pes etme yöntemi de bu sanırım. Suçu şimdi kime attık o da belli değil ama biraz olsun rahatladık gibi hissediyoruz o anda. Oysa bu durumun %90 oranında bizden kaynaklandığından haberimiz yok.
Teknolojinin hayatımızı kolaylaştırdığı, yaşamımızı daha konforlu hale getirdiği konusunda birçok insan hemfikirdir. Bu etkinin pozitif ve negatif yönleri her alanda araştırılmakta ve yorumlanmaktadır. Bizi kolay yaşama alıştıran sistemler sayesinde hiçbir şeyi aklımızda tutamaz hale geldik. En yakınlarımızın dahi telefon numaralarını sorsalar birçok insan ezbere söyleyemez.
İş başvurusu yaptıktan sonra dönüş alamayan arkadaşlarımda da durum bundan farksız.
“Bir dokunuşla başvur” v.b. seçeneklerden dolayı iş başvurusu yapanların çoğu işin açıklama kısımlarındaki gereklilikleri okumadan ilerliyorlar. Sonuç; “47 başvuru yaptım, bir tanesinden bile dönüş olmadı.”
“Hangi şirketlere ve görevlere başvuru yaptın say,” desem 7 tanesini söyleyemeyeceğinden eminim.
Yetenek uyumu bölümü var mesela, sen kendi yeteneklerini yazıyorsun sistem seni başvurduğun görev ile uyumlandırıyor ve “Bana Özel” ilanlar bölümü karşına çıkıyor. Tamam da bu yeteneklerin sendeki gelişmişlik oranı ne? Eksikliklerin olma ihtimali var ama sen kısa zamanda öğrenir tamamlarsın, değil mi? Fakat başvuru yaptığın görevde senin olgunlaşmış ve tam olman bekleniyor olabilir mi?
Düşünsene senin açıklama kısmını okumadığın bir ilana yaptığın başvuru sayısı, şu işsizlik döneminde, ortalama kaçtır sence? Şimdilerde orta düzey yönetici ilanlarına başvurusu sayısı 750 olarak hesaplanmış. Her başvuru incelemesine ortalama 10 dk ayırmış olsalar 7500 saat bir fiil çalışma gerektirir. Günlük 8 saat çalışma mesaisi olduğunu baz alırsak ortalama 93 işgünü sonunda tüm başvurular incelenmiş olur. Havuz hesabı gibi olan bu hesaplamam biraz abartılı olabilir ama emin olun yetenekli ve özgeçmişi çok iyi olan birçok insan bu havuzda yok olabiliyor.
Kendinize soracağınız “Neden?” sorusu sayesinde edineceğiniz sonuçlar başkalarının da hayatına etki edecektir. İhtiyacınız olanın ne olduğunu bulacak, savunmaya geçmeden özgürce kendinizi eleştirme fırsatını yakalayacaksınız.
“Neden olmuyor?”
“Neden kabul edilmedim?”
“Neden eleştirildim?”
Sorularının cevaplarını kendi başınıza bulmanız sizin farklı yönlerinizi keşfetmenizi sağlayacaktır.
Sevgilerle,
Mustafa Çağa
No Comments