Yıldız Tozu

Gidiyorum

29 Temmuz 2019

Yazı: Gidiyorum | Yazan: Sıla Malik

“Her şeyi aldığına eminsin değil mi?”

Yıllarımı geçirdiğim evden çıkarken duyduğum son cümleydi bu. Sahi almış mıydım her şeyimi? Çocukluğumun en güzel anlarını, saatlerce masamda dirsek çürüttüğüm geceleri, büyük bir hevesle oynadığım Legolarımı, hepsini iki üç valize sığdırabilmiş miydim?

Hayat garipti, garip ve garip olmaya devam edecek gibi görünüyor. Hayallerimi süsleyen anlar için canla başla çalıştığım evden, konfor alanımdan yine hayallerime kavuşmak için ayrılıyorum.

Valizleri aileme bırakırken benim yapmam gereken birkaç şey kalıyor geriye. Gitmeme tam 24 saat var artık. Uyumadan geçecek 24 saat.

Arkadaşlarımla buluşacağımız alana doğru ilerlerken içim içime sığmıyor. Bir dükkânın önünde soluklanmak için duruyorum. Camdaki yansımam gülümsüyor bana. Doğru yolda olduğum hissine kapılıyorum.

Arkadaşlarımın her biri ayrı bir fikirde.

Gitme diyen de var, vazgeçme diyen de. Onları anlamakla beraber sadece gülümsüyorum. İçimden geçeni onlara nasıl izah edebilirim, bilmiyorum.

Koca yuvarlak masanın etrafını dolduruyoruz. Eskilerden, okuldaki anılardan bahsediyoruz. Tatil günlerimi hesaplayıp planlar yapıyorlar. Onlara kalsa her ay içlerinden biri kalacak yanımda. Bu hevesleri mutlu ediyor beni.

Ancak ben bu yolculukta yalnız olmayı baştan seçtim. Sınırlarımı zorlamam gerekiyor; kendimi, kendime kanıtlamam gerekiyor. Çünkü soluduğum hava bile boğuyor artık beni.

Kurtulmak, sadeleşmek, yeni şeylerin heyecanını hissetmek istiyorum. Bir şeyleri yeniden ve sıfırdan kurabileceğimi, bunu başarabileceğimi görmeye ihtiyacım var. Buradaki hayatım çok çok güzel ama bazen insana asıl huzur veren etrafındaki güzellikler olmuyor.

İçimde sürekli benimle konuşan ruhumu susturmam gerek. Onu, özgür bırakmam, istediklerini yaşamasına izin vermem gerek. Uygun zaman için çabaladığım anlar artık geride kaldı. Fırsatı yarattım ve uçuyorum.

Tüm bunları nasıl izah edebilirim size? Anlar mısınız beni gerçekten? Kalbinizde hisseder misiniz aynı heyecanı?

Fotoğraflarını çekiyorum hepsinin.

En doğal hallerini yakalamaya çalışıyorum. En çok onlarla gülmeyi, kahkahalar atmayı özleyeceğim, biliyorum.

Yemeğin ardından koca ekip sokaklara dökülüyoruz. Gecenin karanlığında, ufak ama sevimli anlar yakalama peşindeyiz. Uyuklayan sevimli kedi ve köpekler ararken bir sokak satıcısına denk geliyoruz. Bizlere kendi yaptığı bilekliklerden veriyor ancak para kabul etmiyor. Biraz muhabbet ediyoruz yaşlı amcayla. Vedalaşmadan önce bir fotoğrafla ölümsüzleştiriyoruz bu tesadüf eseri buluşmayı.

Tarihi binalara vuran sarı ışıkla beraber çıkan manzarayı yine hayran hayran izliyorum. Arkadaşlarımla beraber fotoğraf çekiyorum. Onlar da şaşkınlar bir bakıma. Fotoğraf çektirmeyi sevmem aslında.
Ama bu gece özel. Yeni bir serüven için atılan ilk adım artık benimkisi. Başlangıcı unutulmaz olmalı.

Sevdiğim her şeyi, sevebileceğim her şey için arkamda bırakmam gereken bir zamandayım. Belki de tek nedenidir fotoğraf çekmemin. Hayatınız bana sunabileceği tuzaklara karşı savunma kartları hazırlıyorumdur kendime. Güçsüz anlarımda, ayağa kalkmam için gerekli olan gülüşleri donduruyorumdur albümümün içine.

Arkadaşlarımla olabildiğince eğleniyorum. Gece eve döndüğümde ise iki çift göz bekliyor beni. Ortalarındaki yerim her zaman hazır. Hiç düşünmeden sokuluyor aralarına.

İleride bu kadar güvende hissedecek miyim?

Sorguluyorum kendimce.

Annem saçlarımı okşuyor yavaşça. Ne hissettiğimi en iyi anlayan o. Gözlerinden okuyorum tüm düşüncelerini. Okşayışı dünyanın en büyük desteği. Vazgeçme, diyor. Bu sana iyi gelecek, biliyorum.

Babam sessiz öpücüklerini kondururken saçlarıma, özleyeceğini düşünüyor, biliyorum. Hayattaki her yeni maceramda ilk adımı atmamı sağlayan destekçim o. Her bir öpüşünde arkamda olduğunun sonsuz güveni yayılıyor bedenime.

Minnettar oluyorum bir kez daha. Her ânımda yanımda oldukları için, bana “ben” olma özgürlüğünü verdikleri için.

Canım ailem, canım arkadaşlarım. Bu benim serüvenim, sizler de yanımda götürdüğüm en değerli hazinemsiniz.

Ben sizin neşe dolu kızınız, arkadaşınız olarak, kendimi daha da sevmek, daha da mutlu etmek için gidiyorum.

Hayatta her zaman gidebilecek kadar cesur olmak dileğiyle.

Sıla Malik

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

3 YORUMLAR

  • Yanıtla nimet canbayraktar 29 Temmuz 2019 at 12:41

    Merhaba Sıla.
    Yolun açık olsun. Umarım tam da hayal ettiğini bulur ve yaşarsın gittiğin yerlerde.
    Aslında hayat zaten bir bilinmez değil mi? Sen de bunu daha renkli ve istediğin gibi yaşama cesareti gösterdiğin için, +1 le başlıyorsun macerana.
    Umarım , çekeceğin tek sıkıntı hasret olur. Senin başaracağına ve çok mutlu olacağına inanıyorum.
    Yüzünden gülücükler eksik olmasın. Güle güle.

    • Yanıtla Sıla Malik 31 Temmuz 2019 at 17:59

      Ruhumdan geçenlere ne güzel temenniler bırakmışsınız. Keşke şu an size ” Evet, gerçekten gidiyorum.” diyebilsem ancak bunun için canla başla çabaladığımı bilmenizi isterim.
      Ayrıca gitme düşüncesiyle yanıp tutuştuğum şu günlerde bu güzel destek mesajınızla beni ne kadar şevklendirdiniz, mutlu ettiniz anlatamam.
      Bir gün gerçekten ”GİDİYORUM”diyebilmek dileğiyle. Yorumunuz için çok teşekkür ederim.

      • Yanıtla Nimet Canbayraktar 3 Ağustos 2019 at 12:08

        Merhaba Sıla,
         
        Ben yukardaki yazımı gönderdikten hemen sonra düşündüm, belki de bir canlandırmaydı diye ama artık göndere basmıştım bile.
         
        Aynı gün bir veda okumuş ve etkilenmiştim hatta üzülmüştüm. Sonra da GİDİYORUM duygulanmama sebep olmuştu.
         
        Ama hep inanıyor ve görüyorum. Böyle gidişlerin çok güzel ve verimli dönüşleri oluyor.
         
        Dilerim bir gün hayalin gerçek olur.
         
        Sevgiler

    Cevap Yaz

    Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
    Girne Antik Liman
    Girne Antik Liman
    Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan