Ay Işığı Yolcusu

Zümrüt-Om | 3

30 Temmuz 2019

Yazı: Zümrüt-Om | 3 | Yazan: Atakan Balcı

Zümrüt-Om yazı dizisinin tüm bölümleri:

Zümrüt-Om | 1
Zümrüt-Om | 2
Zümrüt-Om | 3

Yol sonu olan bir olgu değil. Yol çok şeydir ama bu yazı dizisi için adımlara ara vermeli ki yeni kavramlar, ışığın farklı yansımalarına adım atabilelim.

Asaf Halet Çelebi ile bu ışık damlasına adım atmıştık, iyi niyet taşlarıyla döşeli o bazen sevgi dolu, bazen nostaljik, sızı duyan ve duyuran klasikleşmiş yolun, ay ışığı yolundan ne kadar farklı bir noktaya ulaştırabildiğinde kaldık:

“Cehenneme giden yol iyi niyet taşları ile döşelidir.”

Kirli ayaklar, temiz sevgiler.

Sevgi öyle bir cehennemdir ki yakar fakat geçmez. Asla geçmez ve vazgeçilmez; kalsın, kalsın, hep kalsın istersin çoğu zaman.
Bazen ise kurtulmak istesen de kurtulamazsın. Sevgi değil de, o sevgiyle seni bağlayanlar yakar canını. Urgan yaparlar sevgiyi, sıkı sıkı sararlar tinini/ruhunu, zihnini, hatta auranı. Sana biçim verirler yokluğundan başlayarak. Öylesine yoksundur ki, varlığın iyice belirginleştiğinde, zihnindeki tüm kiri, sana yüklü iyicil, kötücül benliği, kendi benliğin varsayarsın. O kadar zor ki…

Mutluluğun gerçek değil, fakat bunu bilmiyorsun. Soluk alışın senin değil, el konulmuş. Sen yoktun. Urgan yaparlar sevgilerini, varlığın daha netleşmemişken ve sen o urganın içinde, odağında doğarsın. Urgan senin gerçekliğindir, sen daha net var oldukça daha çok duyarsın varlığındaki etkisini.

Şikayet-Arayış

Zihninin tutsaklığından o denli habersizken, kökenini keşfedemediğin bir huzursuzluk sarar tinini, zihnini, benliğini.

Om mani padme hum…

Özümüzde bir mücevher, ama benliğini, zihnini saran, kavrayan bağların ayırdında bile değilken, hangi ışıltıyı nasıl görebiliriz ki? Nasıl görebilirim ki, nasıl?

Mücevher simgesi, somut mücevherin vermeyeceklerini verir, karşılayamayacaklarını karşılar.

Toprak Ana aşkına, om mani padme hum!…

Algının gözünü de kapar zamanla urgan. Gördüğü o karanlığı gerçeklik, hatta tek gerçeklik olarak algılamaya başlar.

Yer ve su aşkına, om mani padme hum!

O sınırlarla bütünleşir çoğu, kişi yığınının yeni bireyleri. Karanlığa alışmazlar, onlar karanlık olur zamanla, karanlıkla bütünleşirler. Fakat yine de içten içe bir şey rahatsız eder onları kaçınılmaz olarak. Kendi gerçeğini ve gerçekliği arayanlara karşı öfkeye ve zamanla kine dönüşür sınırlılıklarının, varoluş ışığından uzaklığın verdiği rahatsızlık.

Sonsuz gökyüzü aşkına, om mani padme hum!

Arayış içinde olanlara ise azim gerekli yalnızca, asla hırs değil. Onlar yolu bulamazsa, içlerindeki mücevher bulacaktır.

İçinizdeki mücevheri izleyin, o size yolu gösterir. Sevgi ve ışıkla!…

Atakan Balcı

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

No Comments

Cevap Yaz

Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
Girne Antik Liman
Girne Antik Liman
Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan