9 Eylül 1922, Kurtuluşa İlk Ateş | Hasan Tahsin
Kurtuluş günü gelip çattığında al bayrağı göğsüne basacak olan yer, neden burası? Çünkü kurtuluşa ilk kurşun olarak kendini siper eden Hasan Tahsin unutulmadı. Zorlu savaş günleri İzmir’de son buldu ve İzmir’in dağlarında çiçekler açtı. Çiçeklerin tohumları çoğu kez kanla sulandı, çürüdü, dikenler içimize içimize battı. Kana susamış düşman ve karşı birlikler söz konusuydu.
Al-Sancak!
İzmir’de semt isimleri tarihi yaşatıyor. Kahramanlar mesela. Yunan askerleri ile mücadele sırasında Bornova’dan aşağıya inen birlikler ile son mücadele burada verilmiştir. Son “Kahramanlar” burada yitirilmiştir.
Hüzünlü bir tarihin öyküsüdür İzmir’in marşı. Şimdilerin özgürlük coşkusu, zamanın sefaleti, açlığı, acısı, şehitleri, gazisi ve kanısı. Burada Adıvar’ın söylediği “Milletler dostumuz, hükümetler düşmanımızdır” ilkemiz…
İzmir şu anki duruşu ile de bunu açıklamaktadır.
Kurtuluştan Kuruluşa
Tarayıcınız video etiketini desteklemiyor. Yılmaz Özdil’in “İşgal edildiği gün bir ulusun kurtuluş savaşını başlatan, işgali sona erdiği gün kurtuluş savaşını sonlandıran dünyada tek şehir İzmir’dir,” demesi İzmir’in önemini ve Kurtuluş Savaşı’ndaki yerini yine gözler önüne sermektedir.
“Yaşa Mustafa Kemal Paşa! Yaşa!
Adın yazılacak mücevher taşa
İzmir’in dağlarında oturdum kaldım
Şehit olanları deftere yazdım”
F. Altay’ın süvarilerinin düşmanı püskürttüğü yer bugün yine semt ismidir.
Bu isimlerin önünden öylesine değil de sindire sindire geçtiğimiz gün, açan çiçeklerin kökleri güçlenecek. Koparamayacaklar mesela, kopardılar diyelim, buram buram vatan kokacak.
“Onların batmasını beklediği güneş bizim için doğdu…”
Kadınlarımıza, bin selam olsun…
Her bir mal varlığını savaş sırasında veren ancak patiskalarını ve kırmızı örtülerini saklayıp kurtuluş günü bayrak yapan kadınlara selam olsun.
İzmir marşının her bir kelimesi yaşanmıştır, güneşin hüzmesi yüzümüze, gözümüze, gönlümüze işlesin diye al al beklediğimiz…
Atatürk’ün kurtuluş günü şu kelimeler dökülmüştür ağzından;
“Biliyor musun İsmet bir rüya görmüştüm, karabasan ile başlayan 3 yıl 3 ay 22 gün süren, mucize ile biten bir rüya.”
Kutlu olsun!
9 Eylül 2019,
İlayda Oylum Güleryüz
2 YORUMLAR
Fahrettin Altay Caddesi’nden her geçişimde, Manisa taraflarından yokuş aşağı her İzmir’e inişimde “9.Eylül.1922’de buraları acaba nasıldı?” diye düşünürüm.
Atatürk’ü, bütün silah arkadaşlarını ve kurtuluşta katkısı olan herkesi minnetle anıyorum.
Düşlerimizin ilk sahiplerine, ışıklarına, Ardahan-Damal’daki gölgeye selam olsun! Var ol bu güzel yazı için…