Tatilimin güzide son günlerinden bildiriyorum ahali!
Birkaç gün Antalya-Isparta arası mekik dokuduktan sonra bunu yazdığım günden 2, sizin okumanızdan 1 gün sonra evime döneceğim.
Tatilimin en güzel yanı İstanbul’a nazaran daha özgür olmamdı.
“Anahtarın olduğu sürece özgürsün.”
Çocukluğum
Çocukluğumu beraber geçirdiğim arkadaşlarımın yanındaydım. Hesapladık en az 10 yılımız geçmiş beraber. Hepimiz farklı yerlerdeyiz. Ben İstanbul’dayım. Birimiz Eskişehir’de, diğer üçümüz ise Isparta’da. Hoş bu sene üniversite sınavı bizi nerelere atacak bilmiyoruz. Ama eminim ki yazın yine Süleyman Amcanın bahçesi bizi bekliyor olacak. Her gece birimizin ısmarladığı abur cuburlar, hiç uyumamak üzere toplandığımız geceler, üst üste izlediğimiz filmler, kahveleri içmeyi unuttuğumuz sohbetler…
Buradan gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Yazın bitmesini sırf bu güzel anlar için istemiyorum.
Küçüklüğümüzde gecenin geç saatlerine kadar ip atlar, bisiklete biner, saklambaç oynardık. Sanırım eve döndüğünde doğruca banyoya gitmek zorunda olan, oynamaktan kirlenen son tayfaydık.
Ailem
Bu tatilin bir de aile boyutu var tabii. Ailemdeki herkesi gördüm, onlarla vakit geçirdim. Sofralar kurduk, uzun uzun yenen yemeklerde bolca sohbet ettik. Bağlama çalındı, türküler söylendi. Ailenin en küçüğüyle oyunlar oynadım. Abla olmanın tadını çıkardım. Küçük bir kızın oynamak istediği kişi oldum.
Kışlık hazırlıkları da yapıldı.
Kabul ediyorum, pek yardımım dokunmadı ama canım anneannem başta olmak üzere annem ve teyzeme emeklerinden dolayı teşekkürü borç bilirim. Dedem, babam ve eniştemi de unutamam. Onlar da büyük emek gösterdiler. Yiyeceğimiz çoğu şeyde hepimizin emeği olduğunu bilmek sanırım lezzeti arttıran en önemli detay.
Evet, bu tatilde telefonumdan, İnternetten, konfor sayabildiğim yatağımdan uzaktım. Kalabalıkla beraber hareket etmek zorundaydım. Her zaman uykumu alamadım, bazen bilerek uykusuz kaldım. Yalnız kalmak istedim, küçük evde olmanın sıkıntısını çektim belki de.
Ama hepsine değdi. Hatta o zaman sorun olarak gördüğüm şeylere şimdi neden sızlandım ki diyorum.
Dönüş günü yaklaşıyor ve ben gitmek istemiyorum.
Burada, çocukluğumun geçtiği yerde kalmak istiyor bir yanım. Hadi, zamanı donduralım tam şu anda.
Siz tatilinizi nasıl geçirdiniz?
Nasıl hazırladınız kendinizi dönüşe?
Eski düzene?
Bir de alışmak denen o kavramı, nasıl aştınız?
Sevgilerle,
Sıla Malik
4 YORUMLAR
Merhaba Sıla,
Senin adına çok sevindim. Öyle güzel anlatmışsın ki tatilini. İnanıyorum, sıfırlarla dolu meblağlar harcayıp, kimlerle ve bilmem nerelere gidenler yaşamamıştır bu güzellikleri ve geride kalan unutamayacakları anıları. Hâlâ böyle güzelliklerle mutlu olmak ne kadar güzel.
Yeni eğitim yılında başarı hep seninle olsun.
Sevgiler, güzel yürekli kız.
Bu sene bolca şansa ve iyi dileğe ihtiyacım olduğundan ne kadar teşekkür etsem az size.
Güzel yorumunuz için de ayrıca teşekkür ederim. Sizi yorum bölümünde görmeyi özlemişim.
Sağlıcakla kalın… 💜💜
Dolu dolu geçen bir yaz tatilinin ardından okula gitmek kesinlikle zor gelecek. Hele uyku düzenimi nasıl düzelteceğim hiç bilmiyorum. Her okul başlangıcında bunları söylüyor, yine bir şekilde adapte oluyoruz ama nihayetinde. 🙂
Kaleminize sağlık.
Ah o uyku düzeni yok mu? Hele bir de benim gibi okulun ilk günü gibi, tatile çıkılacak gün ya da bir kutlama öncesi uykusuzluk tavan yapıyorsa gerçekten çok zor oluyor.
Pazartesi göreceğiz, son derste başımızın öne düşüp durmaması dileğiyle… 💜💕