Hıdır Kişisel Gelişiyor | Ahmet Şerif İzgören
Kişisel gelişim kitaplarını tiye alan bir kitap, Hıdır Kişisel Gelişiyor.
Kişisel Gelişim Kitapları
Kitapta Hıdır adlı adam bol bol kişisel gelişim kitabı okuyor ama okudukları bir işine yaramıyor. Çünkü hem okudukları çok Amerikanvari, hem de hepsini çorba yapıyor. Okuduklarını ezberleyip uygulamaya çalışıyor ama yapınca yapay duruyor, çuvallıyor.
Kişisel gelişim kitapları dalga geçmeye çok müsait gerçekten. Özellikle Amerika’dan devşirme olanlar. Kültürel kodların farklılığı ile alakalı sanırım. Ama bu kitaplarda bahsi geçen düşünce yapısının değişmesi ve hayatın değişmesi ilişkisini saçma bulmuyorum. Bu kısım aklıma yatıyor. İnanmak ve başarmak ikilisi doğru bir ikili gibi geliyor bana.
Kişisel Gelişim Kitabı Yazarları
Kitapta kişisel gelişim kitaplarını yazan insanların hayatlarının hiç de kitaplarında yazdıkları gibi olmadığından bahsediliyor. İnsanlara pozitif düşünmelerini öğütleyenlerin kendilerinin hiç de pozitif olmadığı örnekler veriliyor.
“Dış mihrakların oyunu” anlatılıyor. Bu kısımları Azra Kohen’in Fİ-Çİ–Pİ kitaplarına benzettim. Bkz: Fi & Çi & Pi | Azra Kohen
Kültürümüzle, değerlerimizle, tarihimizle “oynuyorlar” bilgisi verilmeye çalışılıyor esasen. Bu bilgileri bir roman içerisine yedirerek daha etkili olma gayreti var. Ama bu gayret göze sokmak olarak yansımış ve o yüzden sevimsiz durmuş.
Kişisel Gelişim Kitabı Okumadan
Yazar, pek çok kişisel gelişim kitabından alıntı yapmış. Ancak kitabın sonunda itiraf ediyor ki alıntısını yaptığı bu kitapların hiçbirini okumamış. Sadece alıntı yapacak kadar biraz karıştırmış. Hoş mu şimdi bu?
Ahmet Şerif İzgören’i İnternette denk geldiğim kadar tanıyorum. (Yani aslında pek tanımıyorum.) Bende iyi bir elektrik bırakmadı. Bir iki kitabını da denk gelip okumuştum, yine sıcak bir elektrik alamadım. Böyle durumlarda “Ama bütün videolarını izle” ya da “Diğer kitaplarını da oku, o zaman anlarsın” denebilir. Belki kendisi bile kendisi hakkındaki eleştirilere “Hiçbir kitabımı okumadan ön yargılı yaklaşıyorlar” diyebilir. Ama görülüyor ki kendisi de tiye aldığı kişisel gelişim kitaplarını hiç okumamış. Yani ön yargılı davranmış aslında.
Bahsettiği kişisel gelişim kitaplarını hiç okumadığı halde bunların işe yaramaz olduğunu söyleyen yazar, kendisi de kişisel gelişim kitapları yazıyor ve bu konularda seminerler veriyor.
Romanında kendisinin de adını anıp bir parça alay etmiş gerçi.
Kimisine İyi Gelir
Kimisine iyi geliyor bu tarz kitaplar. Belki benim bu sevimsiz bulduğum kitap da başkalarına iyi geliyordur, saygı duymaktan başka yapacak bir şey yok.
(Bu köşede zaman zaman kişisel gelişim kitaplarına da yer veriyorum. En son bahsettiğim “Şimdinin Gücü” idi. İlgilenenler için bkz: Şimdinin Gücü | Eckhart Tolle )
Saygılarımla,
Hülya Erarslan
No Comments