Kelebeğin Hayat Sırları

Kelebeğin Hayat Sırları | Nil Karaibrahimgil

Koronavirüs sebebiyle karantinada olduğumuz günlerde Nil Karaibrahimgil’in bazı açıklamaları sosyal medyada epey konuşuldu.

Örneğin;

“Önümüzde ailece evde geçireceğimiz günler vardı. Ben de üçümüzü, içimize katladım. Kendi ruhumu da ılık suya basmaya karar verdim. Bu pandemi günlerinde günlerin karışması, zamanın biçim değiştirmesi bana iyi geldi. Kozama girdim. Okudum, izledim ve yazdım.”

demesi.

👉🏻 https://www.armanayse.com/nil-karaibrahimgil-artik-dogada-yasiyor/

Kozama Girdim

Karantina döneminde ekonomik sorunlar yaşayan insanları böyle açıklamalar öfkelendiriyor. Keza havuzlu, bahçeli villalarından #hayatevesığar paylaşımı yapanlar da küçücük apartman dairelerinde çoluk çocuk yaşayan insanları kızdırıyor.

Zaten normal şartlarda da çatacak yer arıyoruz. Şu anda ise böyle kozama girdim, kabuğuma çekildim, kendimi ılık suya bastım, rüzgarda kurulandım, yumuşatıcı koktum… denmesi bana gülünç geliyor. Halden anlamazlık bu aslında ama Nil Karaibrahimgil’den de niye halden anlama beklentimiz olsun ki? Zaten hep böyle biriydi o.

Kelebeğin Hayat Sırları

“Kelebeğin Hayat Sırları” da bu minvalde kaleme alınmış minnoş bir kitap. Nil Karaibrahimgil’in Hürriyet gazetesi Kelebek ekindeki yazılarından 2015 yılında derlenmiş kitap. Köşe yazılarını okumuyordum ben Nil Karaibrahimgil’in, merak etmiyordum çünkü. Kütüphanede gördüm bu kitabı, okuyasım geldi.

Gençliğime Sevgilerimle

“Gençliğime sevgilerimle” adlı yazı ile başlıyor kitap. Şarkısını yapmıştı bunun.

👉🏻 https://www.youtube.com/watch?v=-yYCL5S2QI0

Minnoş

Tam Nil Karaibrahimgil’den beklenebilecek minnoşlukta yazılar.
Gül, neşelen, eğlen, hayatın tadını çıkar, iyi düşün… teması hakim. Yer yer ülke meselelerine değinmiş kadın cinayetleri ile ilgili olarak. Anne olduktan sonraki hislerine ve düşüncelerine yer vermiş. Anne olmanın müthişliği ile ilgili yazıları var.
“Biz büyüdük ve kirlendi dünya” temalı yazıları da.

Rahatlıkla Konuşmak

Bir tane yazısında asansörde küçük bir çocukla konuşmanın rahatlığının büyükler arası konuşmalarda olmamasına değinmiş:

“Bazen birinin ağladığını görüp ‘Neyin var, n’oldu?’ diyememek çok garip değil mi? ‘Günaydın’ dememek. ‘Demek eve balık götürüyorsunuz hamsiyi kızartacak mısınız, yoksa fırında mı yapacaksınız?’ dememek.”

Günaydın desin insanlara, tutan mı var? Muhtemelen kendisi günaydın dese bile karşılığını alamamaktan yakınacak ama yakınmamalı bence, madem gül, neşelen, eğlen… şeklinde bir hayat motton var, selam verirken de karşılık beklememelisin. Karşılık verilirse ne alâ, verilmiyorsa da onun ayıbı.

Ayrıca da günaydın-günaydın, merhaba-merhaba’da sorun yok da bununla yetinmeyip “Demek eve balık götürüyorsunuz hamsiyi kızartacak mısınız, yoksa fırında mı yapacaksınız?” da demeyiver. Rahatlıkla konuşabilmek adı altında da konu komşuyu soru bombardımanına tutmayalım. Sen “Balığı nasıl pişireceksin?” diye sormak istersin, başkası “Nereye gidiyorsun?” ötekisi “Nereden geliyorsun?” berikisi “Yanındaki kim?” Herkesin merakı başka. Ben herkesle konuşulmamasından memnunum.

Kendine Yardım

Kişisel gelişim kitapları için “Bana yardım et n’olur kitapları” diye bir ifade kullanmış Nil Karaibrahimgil kitabın bir yerinde. Daha sonra başka yerlerde de gördüm “kişisel gelişim kitabı” yerine “kendine yardım kitabı” dendiğini. “Kişisel gelişim” tabiri ayağa düştüğü için olsa gerek yeni bir tabir türetilmiş sanırım.

Bir Genç Kızın Gizli Defteri

İpek Ongun’un “Bir Genç Kızın Gizli Defteri” serisi vardı. O da böyle Nil Karaibrahimgil’in dünyası gibi bir evrende geçiyordu. “Kelebeğin Hayat Sırları” da bana kalırsa 14-17 yaş arası gençler için keyifli bir okuma olur. Bir de yaşı kaç olursa olsun hâlâ o minnoşlukta olanlar için.

Saygılarımla,
Hülya Erarslan