Yüksek sesle söyleyemediğimiz sözlerimiz var bizim. Gözüne bakarken iç çekişler ardı sıra. Bi’ sıtma tutar gibi üşüyorum yokluğunda. Ne olur gelsen ey sevgili. Çaya simit banardım seninle her ne kadar sevmesem de. Çay da demlerim, ne yapalım aşk işte.…
Kendimizi sevmeye, tamir etmeye, yeniden doğurmaya hislerimizi, iki sevgi aşığı kalbiz, insan inanmıyorum diyor. Yoruldum, kırıldım, diyor. Ve işte sonunda, bir kalpte dinlendiğini hissediyor. Yokluğunda sigara söndürdüğüm, sorgularım geldi aklıma. Seninle karşılaşmadığım. Kim diye sorduğum. Şehrin ışıklarını seyir ederken gözlerimi kapatıp serinine ulaşma isteğim…
Bir ses gelse bin umut doğuyor yüreğimde. Bir el uzansa, gözyaşımda çocukluğum var; o eteklerimi toplayarak oturuşum, elimde parlak paketli bir yemiş, bir de gülmek için sebeplerim var. Ah deyişimde, koşan annem, babam, kardeşlerim, ninem, dedem, teyzelerim var… Can yangısı nedir? Elim sıkışsa, üfleyen,…
Ansızın tanıdın beni El verdin duygularıma Belli ki tedavimin ileri safhası sana emanetti Yaz, dedin Yazdıklarını evrene gönder, dedin Bir Ahıskalı Mavi’yi var ettin İyi ki varsın Sakinliğin yaşanmışlığından belli ki Daha güzel yaşanmışlığın olsun Çok mutlu ol İyi ki varsın İyi ki doğdun,…
Yüreğim unufak oldu bir akşamda İçimden koparır gibi yandı canım Bir an en başa döndüm Güzel gözlerini gördüğüm ilk andı Sana aşkım başladığında Yaşımın beşinde, beşiğin yanımdaydı Huyu güzelim, gözleri mavim Canımın yarısı Benim özel kardeşim Her anını gün gibi bilirim İlkokul çorabını, çantanı,…
Her şey hazırdı Seninle gözlerimiz, gülüşümüz anlaşmış, Sözler yazılmaya başlamıştı Onca yorgundu kalplerimiz Sebepsiz sevmeyi hatırlattık belki de birbirimize Susuyordum sana Korkuyordu dilim söz söylemeye Sahiplenmene karşı koymak istemezken Suyuna bırakmak istiyorum sevgimi Benzeşmelerimizi seninle; Gülmeni, sözlerini, kendine haslığını hazzediyorum Özlemek sebep olsun Gelişlerimin…
Haziran Dolunayı Uyandım yine bir gece Saat, gececilerin yatma vakti Süzülürken ay ışığı denize Yakamozlara bakıyordum Gözlerini gördüm dalgaların arasında Parlaklar parlaksa… Sen nesin? Diye geçirdim içimden Bazen utanıyorum düşüncelerimden Ama teslim oluyorum Karşı koymuş “ben”i dinlemeden Çoğu zaman İçimde asi bir öğretmen var…
CA:NAN Kalp kalbe atış da varmış Söküp atmak zorunda değilsin. Tamam, Bazen kader, zamanı tutturamazmış Bu da benim sınavım dermişsin. Baktıkça bakar Kahramanın eder; Salınışına, bin gülücük atarsın. Sözün; göz olur, Öyle muhabbetle anlaşırsın. Ya! Vakit dur; Varma geleceğe darsın… Mavi Ahıskalı…
Gittim Tarihin tozlu sayfalarına bir yerde Tanış gibiyim Ve Bazen yanılgı içindeyim Aynı anda tüm kapılarda çalan ziller Akan sular duruyor, gibiydi zihnim Ve adını söylerken yükselirdi sevgim Şimdi de Belli ki vazgeçiyorum Sesini duyunca gülen gözlerim Asıl sevginin yar değil Yaradan’dan geldiğini öğretti…
