İyi ki… Gözlerindi sebep Şehrin bütün kuşları bahar getirdi Bütün tüneller ışıdı, genişledi Toprak suya kavuşmuş kadar coşkulu Rüzgâr tam şiir yazmalıktı, hafif ve yumuşak Neredeyse bakmayı bile unutmuşken Umudu görebildim seninle Ne kadar uzaktaysa gerçek mutluluklar O kadar inançlıydı artık yüreğim Çünkü seninle…
Düşünceler Yolculuğu Düşünüp durdu çocuk Düşündükçe sorular sordu Cevaplar buldukça, aklı yeni sorular doğurdu Ne de olsa çocuktu Kanı kalbi sıcacık, merakı pek fazlaydı Yorulmak nedir bilmedi Her yeni soruya meydan okudu Ve sahi, okumanın da sihrini fark etti Aramaya türlü yollardan devam etti……
Karınca Yüreğinde Hayat Bazen hesapsız yağmurlar bozdu oyunu Bazen önüne bakmayanların ayakları Bazen de sert bir rüzgâr Onca yük ve onca mücadele sonunda Binlerce kez yeniden yaptı yuvasını Ve kaderine asla küsmedi karınca Yer sarsıldı, derinlere düştü, yine çıktı Hava kirlendi, su kirlendi, yine…
Bir Kâinat Şiiri Dünyadasın En şerefli ve en mükemmel varlık olarak Her hücren gerçek aşk ile bezenmiş Ve varlığın bir kâinat şiiri Fark et Sendeki şu güzelliği… Malını, mülkünü saymayı bırak Gerçek dostların var mı onu söyle Bir iyilik etmek iyi ediyor mu yüreğini…
Bizim İçin Zor günler, zor hayat, pandemi istilasındayız Topluma moral vereceksen İnsana insanca diyeceksen derdini; konuş Binleri kucaklarken toprak Sen de yüreklere çile ekeceksen sus Varsa çare hususunda hakikatli tespitin Emin olduğun, yüreklere su serpecek bilgin Âdabını kuşansın dilin ve lütfen konuş Bölmeye fırsat…
Fark Var Her yaraya aynı merhem sürülmez Her bakışla insan kalbi görülmez Her şiire aynı anlam yüklenmez Farkımız farkları fark etmek olsun İnsanı sınıflara ayıran da var Rengi renge karşı kayıran da var Bedbahtlıktan kafayı sıyıran da var Farkımız farkları fark etmek olsun Gök…
Nefes Nefese Hızla değişen aksiyonlar alemine döndü dünya Giderek eksiliyor oksijeni umudun Suçun resmi büyük Ve yap-bozun en büyük parçası insan Düzelir mi? Buna imkan var mı? İnansak ve istesek mümkün mü gerçek bahar? Elbette Yaşıyorsak, hala umut var Fakat insanlık üzerine olmalı tüm…
Sahne Bırakalım rol kesmeyi artık Bu sahne gerçek davranışlar bekliyor Gerçek bakışları Ezberlenmişleri değil, hissedilmiş şiirleri Daha dolu cepleri değil, daha zengin yürekleri Gerçek selamlaşmaları Koşulsuz, hesapsız Kalbine fitne değmemiş sevgileri hak ediyor… Alkış için sahneye çıkanlara değil Derdi olanlara, İyiliğin, güzelliğin ferdi olanlara…
Simsiyah Hegemonya Varlığını ebedî kılacak değerlerin peşinde koş Seni sana unutturacak yalanların peşinde değil Ânın kıymetini bilmek, gününü gün etmek değildir Âna anlamlar katmak gerekir… Yüksek ses, büyük harfler değil seni duyuran Bakışların gerçekse eğer Hissine dokunabiliyorsan yoldaşlarının Ellerin uzanıyorsa hesapsızca müşküle Yüzünde fitnenin…
Uyan Lütfen Vakitlerin çokmuş gibi bazen Uyuyor, uyukluyorsun saatlerce Oysa dışarıda seni bekleyen bir hayat var İzlemeni isteyen kuşlar, Yüzüne, saçlarına dokunmak isteyen rüzgâr, Seni ısıtmak isteyen güneş var Şiirler var söylenmeyi bekleyen Eskimesi imkânsız eski şarkılar Çocuklar var şakalaşmak isteyen Dostluğuna hazır olan…
Sonsuzluğa Bir Yolcu Yıllar sonra bir meskende Yeniden sorguladım hayatı Nasihat ettim kendime Sanki ben varmışım gibi karşımda Etrafı taşlarla çevrili bir mezar başında Bin yıllık bir türkü sesi geldi sanki Yoksa ağıt mıydı, bilemedim Tarih yine eski gözümün önünde Bir hikâye daha bitti,…
Bir Küçük Kız Bir küçük kız babasına seslendi; – Baba etraf neden bu kadar kirli? Baba cevapladı utanarak, sıkılarak – Kızım insanlar, biraz az çevreci… – Peki baba, bu haberler neyin nesi? Savaşlar, kavgalar, cinayetler Baba daha da zor durumda ama cevapladı – Kızım…
Fark Var Gözün göze bakmasıyla olmuyor o sihirli bakışma Gönülden bakma ile gözle bakma arasında fark var Kolay değil, büyük gayret ister en yükseğe yakışma Zirveye çıkartılma ile çıkma arasında fark var Gülmek herkese yakışır, yakışır elbet Lâkin sinsilik ile içtenlik arasında fark var…
Sair Şair Kendisinden beklenmeyen hallere pek düşmedi şair Evet Elbette Bazen, kendisinden bile saklandı Çünkü bir şeyler ve birileri tarafından İşte bazen Sevmesi, yaşaması, uçması, gülmesi yasaklandı… Bir yazmayı hiç bırakmadı şair Bir de dobralığı mısralarda Bütün dünya sahteliğin esiri olmuşken… Gün oldu, gaz…
