Şimdi bir çocuk parkında Oyun ve oyuncak sesleri arasında Arada bir düşüp süzülen yapraklara gülümseyerek İki türlü eylül ile beraberim Birisi; şiirlerin kalbi, sonbaharın girizgâhı eylül Diğeri; kalbimin şiiri, ilkbaharımın müjdesi Eylül. Bir eylül, rüzgârını sürerken usulca yüzüme Diğer Eylül, buseler konduruyor Bir eylül,…
Ne diyordu gidenler; “Gitmek zorundayım Kalmak için bir sebep kalmadı. Nokta.” Kalanların da söyledikleri oldu elbet Gidenlerin ardından; “Bazen sebepsizce kalır insan Umut eder, yaşamasını umudun… Virgül,” Kimi gitmekten vazgeçti Kimi kaldığına pişman oldu Gidenlerden de kalanlardan da kaybedenler Ve hatta hayatı yeniden kazananlar…
Metin Abinin Oyuncakları Kışları acayip keskin, kupkuru ayaz Yazları güneş şenliği Baharı, sonbaharı bambaşka bir küçük şehirdi Ve farkındaydık O güzelim şehrin en güzel mahallesinin çocuklarıydık Çatapat, tetris, gazoz kapakları Cassio saat, HeMan, Kara Şimşek Bizimkiler, Altın Kızlar, Turnike Ve İstiklal Marşı ile kapanış…
İyi ki… Gözlerindi sebep Şehrin bütün kuşları bahar getirdi Bütün tüneller ışıdı, genişledi Toprak suya kavuşmuş kadar coşkulu Rüzgâr tam şiir yazmalıktı, hafif ve yumuşak Neredeyse bakmayı bile unutmuşken Umudu görebildim seninle Ne kadar uzaktaysa gerçek mutluluklar O kadar inançlıydı artık yüreğim Çünkü seninle…
Düşünceler Yolculuğu Düşünüp durdu çocuk Düşündükçe sorular sordu Cevaplar buldukça, aklı yeni sorular doğurdu Ne de olsa çocuktu Kanı kalbi sıcacık, merakı pek fazlaydı Yorulmak nedir bilmedi Her yeni soruya meydan okudu Ve sahi, okumanın da sihrini fark etti Aramaya türlü yollardan devam etti……
Karınca Yüreğinde Hayat Bazen hesapsız yağmurlar bozdu oyunu Bazen önüne bakmayanların ayakları Bazen de sert bir rüzgâr Onca yük ve onca mücadele sonunda Binlerce kez yeniden yaptı yuvasını Ve kaderine asla küsmedi karınca Yer sarsıldı, derinlere düştü, yine çıktı Hava kirlendi, su kirlendi, yine…
Bir Kâinat Şiiri Dünyadasın En şerefli ve en mükemmel varlık olarak Her hücren gerçek aşk ile bezenmiş Ve varlığın bir kâinat şiiri Fark et Sendeki şu güzelliği… Malını, mülkünü saymayı bırak Gerçek dostların var mı onu söyle Bir iyilik etmek iyi ediyor mu yüreğini…
Bizim İçin Zor günler, zor hayat, pandemi istilasındayız Topluma moral vereceksen İnsana insanca diyeceksen derdini; konuş Binleri kucaklarken toprak Sen de yüreklere çile ekeceksen sus Varsa çare hususunda hakikatli tespitin Emin olduğun, yüreklere su serpecek bilgin Âdabını kuşansın dilin ve lütfen konuş Bölmeye fırsat…
Fark Var Her yaraya aynı merhem sürülmez Her bakışla insan kalbi görülmez Her şiire aynı anlam yüklenmez Farkımız farkları fark etmek olsun İnsanı sınıflara ayıran da var Rengi renge karşı kayıran da var Bedbahtlıktan kafayı sıyıran da var Farkımız farkları fark etmek olsun Gök…
Nefes Nefese Hızla değişen aksiyonlar alemine döndü dünya Giderek eksiliyor oksijeni umudun Suçun resmi büyük Ve yap-bozun en büyük parçası insan Düzelir mi? Buna imkan var mı? İnansak ve istesek mümkün mü gerçek bahar? Elbette Yaşıyorsak, hala umut var Fakat insanlık üzerine olmalı tüm…
Sahne Bırakalım rol kesmeyi artık Bu sahne gerçek davranışlar bekliyor Gerçek bakışları Ezberlenmişleri değil, hissedilmiş şiirleri Daha dolu cepleri değil, daha zengin yürekleri Gerçek selamlaşmaları Koşulsuz, hesapsız Kalbine fitne değmemiş sevgileri hak ediyor… Alkış için sahneye çıkanlara değil Derdi olanlara, İyiliğin, güzelliğin ferdi olanlara…
Simsiyah Hegemonya Varlığını ebedî kılacak değerlerin peşinde koş Seni sana unutturacak yalanların peşinde değil Ânın kıymetini bilmek, gününü gün etmek değildir Âna anlamlar katmak gerekir… Yüksek ses, büyük harfler değil seni duyuran Bakışların gerçekse eğer Hissine dokunabiliyorsan yoldaşlarının Ellerin uzanıyorsa hesapsızca müşküle Yüzünde fitnenin…
