Bu hafta resmen dert yanacağım ahali! Sizden tek ricam fazladan bağışıklık sistemi olan bana verebilir mi? Daha açık olayım. Küçüklüğümden beri boğaz ağrısıyla baş etmeye çalışıyorum. 8 yaşıma kadar bademciğin büyük dediler, aldırdık. Bademciğin yerini görüp “bademcik” diyorlar. Ortaokuldan sonra oldu ne olduysa zaten.…
Gergindim, etrafımda olup bitene odaklanamıyor ve en önemlisi korkuyordum. Çok severek başladığım Tarih bölümünde okurken kendimi atılmama ramak kala buldum. İşler nasıl böyle bir hal aldı, bilmiyordum. Üzgün değildim, beni okuldan alıkoyan bir şeyler yoktu. Hatta her derse katılmış ve zevkle dinlemiştim. Ancak bir…
Geçtiğimiz hafta sonu uzun süredir izlediğim bir diziyi bitirdim. Mayısta biten son sezonu üzüleceğimi bildiğimden çok uzun zaman dilimine yayarak izlesem de bitti. Ve bir kez daha sonlarla aramın ne kadar kötü olduğunu fark ettim. Açıkçası bu sorunu yaşayan benim gibi başkalarının da olduğunu…
“Her şeyi aldığına eminsin değil mi?” Yıllarımı geçirdiğim evden çıkarken duyduğum son cümleydi bu. Sahi almış mıydım her şeyimi? Çocukluğumun en güzel anlarını, saatlerce masamda dirsek çürüttüğüm geceleri, büyük bir hevesle oynadığım Legolarımı, hepsini iki üç valize sığdırabilmiş miydim? Hayat garipti, garip ve garip…
Tatiller her zaman çok güzel, evet. Ama en kötü yanı, o bir hızla geçen günlerin ardından gelen dönüş günü. Hele İstanbulluysanız ve İstanbul’a dönecekseniz o yol uzar da uzar, mesafe gitseniz de yerinizde saydırır size. Tabi bundan önce fark ettiğim bir şey var. Tatil…
Güneş doğdu, kasabanın günlük koşuşturması da başladı. Horozun tiz sesi dört bir yana yayıldı. Kalkması gerekiyordu onun da. Yapması gereken işler vardı, inekler sağılacaktı, süt kaynatılacak, ardından çocuklara kahvaltı hazırlanıp tarlaya gidilecekti. Tüm bunları tek başına yapması gerekiyordu. * Her sabah 06.50’de çalan alarmının…
Dünya ne zaman güzel bir yer haline gelecek merak ediyor musunuz? Sanırım ben cevabını biliyorum. Merak etmeyin, bu dünya güzelleşecek. Gökteki kuşlar, evlerin çatılarında minik yuvalar edinebildiğinde, bu dünya güzelleşecek. Bir bebek doğacak sonra. Tüm dünya o bebeği kendi bebeği gibi sevebildiğinde, bu dünya…
Sevmek nasıl bir his diye düşünürdüm, kendimi öyle hayal edemezdim. Üniversiteye geçtiğimde işler değişti. Aynı sınıftaydık onunla. Başlarda nedendir bilinmez sinir olurdum ona. Duruşu bile batardı. Nereden bilebilirdim ki o sinir olma değil de yanında olma isteğiymiş. Ben çok dik bakıp dikkatini çektim diye…
Selamlar herkese! Baktım çok anlatmak istediğim şey var, dayanamadım. Defterimde durmalarına daha fazla katlanamadım, kendi kendime konuşmaktan da sıkılınca geçtim bilgisayarın başına. Bugün özellikle bahsetmek istediğim bir konu var. Gençlik ve bir önceki jenerasyonla ilgili bu konu. Benim de bir ferdi olduğum gençlikle ilgili…
İçinde Gizlendiğim; Bu mektubu okumadan önce iki kahve yap ve aynanın karşısına otur. Sohbet edeceğiz gibi düşün. Sana soracaklarım, söyleyeceklerim uzun. On dört yaşında meraklı gözleri gör istiyorum karşında. Bir süreliğine de olsa çıkar içindeki çocuğu ortaya. Seni o kadar çok merak ediyorum ki……
Okuduğu kitabın son sayfasının da bitmesiyle gözünden bir damla yaş düştü. Sanki gerçek bir insanmışçasına sardı kollarını kitaba. Bitmesin diye kaç aydır günde sadece iki sayfa okumuştu. Uzun süre bölüm bitimlerinde oyalanmış, kendince notlar çıkarmıştı. Şu son altı aydır içerisinde bulunduğu ruhsal durumun da…
Küçük gözleri umutla parıldadı yine. Her geldiğimde aynı şeyi yapıyordu. Umutları azalsa da günden güne, hiç bitmiyordu. Dipsiz bir kuyudan su çekmekti umut onun için. Saçları, gözleri, o biçimli burnu ve dudakları. Her şeye inat hâlâ aynılardı. Yenilmemeye and içmiş gibi. Her sabah olduğundan…
Gözlerimi, çalan alarmla, zar zor açtım. Birkaç dakika ayılmak için kendime zaman tanıdım. Ardından yatağa geri dönmelerini zor önlediğim birkaç adımla mutfağa girdim. Ev arkadaşım, en yakın arkadaşım ve aynı zamanda da zıt kutbum yine dipçik gibi enerjikti. Beni gördüğü gibi dolaptaki çizelgeyi işaret…
Her zaman kendi kendine konuşurdu kız. Bazen içinden geçerdi tüm tiradları, bazen farkına bile varmazdı düşüncelerinin havaya yayıldığının. Kendi kendineydi çoğu zaman. Sakinliği severdi, kalabalıklar genç yaşına rağmen yorardı onu. Erken uyanmayı severdi fakat beceremezdi bir türlü. Yalnızlığı bilirdi, tek başına yaşayabilmenin ne demek…