Köşe Yazıları

Cumhuriyet

29 Ekim 2017

Küçük bir çocukken anneannem bizimle yaşardı. Bizim küçüklüğümüzde, bilgisayar, cep telefonu, alışveriş merkezleri yoktu. Arkadaşlarımızla bol bol oyun oynar, kalan vakitlerimizde de kitap okurduk. En sevdiğimiz bir diğer etkinlik ise evin büyüklerinden dinlediğimiz hikâyelerdi.

Anneannem tarih meraklasıydı. Geçmiş yıllarda olan olayları öyle güzel anlatırdı ki sanki bir film izler gibi merakla dinlerdik. Atatürk’ün kadınlara kazandırdığı hakları anlatırdı, o yıllarda neler hissettiklerini söylerdi. Cumhuriyetin ilk kurulduğu yıllardan bahsetmeyi çok severdi. Anlattıklarını can kulağıyla dinleyip dinlemediğimizi sorduğu sorularla test ederdi.

Bayram sabahlarında, babam erkenden uyandırırdı bizi… “Hadi kızım çabucak kahvaltımızı yapıp da gidelim, bugün bizim bayramımız” derdi. Aile boyu elimizde Türk bayrakları, tören alanına giderdik. Hatırladığım en erken zamanlar anaokulu yıllarım… Bir elimde Türk Bayrağı, diğer elimde tavşan şeklindeki balonumla benden daha mutlusu olmazdı. Dediğim gibi bizim çocukluğumuzda yoktu ki cep telefonları, keşke olsaydı derim çoğu zaman. O yüzden çok fazla değildir bizim fotoğraflarımız. En güzeli, en özeli işte bu iki fotoğraf 😉

O zamanlardan gelir benim Cumhuriyet ve Atatürk sevgim. Boşuna dememişler “Ağaç yaşken eğilir” diye. Daha ilerleyen yıllarda ise öğretmenlerimiz anlatmaya devam etti. Atatürk’ün yaptıklarıyla öğrendik, zorluklar karşısında yılmamanın ne demek olduğunu. Cumhuriyetin güzel vatanımıza kazandırdıklarını öyle güzel anlatırdı ki sınıf öğretmenimiz, o kadar olur… O yıllarda öğrendiğimiz marşlardan biriydi, her Cumhuriyet Bayramında aklıma gelir. Okuyun bakalım siz de hatırlayacak mısınız?

Cumhuriyet, cumhuriyet, en güzel şey hürriyet
Nice zahmet, nice emek verdi sana bu millet!
Gazimin sen en büyük yadigârısın bana
Nice zahmet, nice emek verdi sana bu millet!

Dalgalansın her tarafta şanlı Türk’ün bayrağı
Korumaktır ve yüceltmek azmimiz bu toprağı
Bu vatan hiç sensiz olmaz, ey güzel Cumhuriyet
Milletim öyle demiştir, ya ölüm, ya hürriyet
 
Bizlerin görevidir çocuklarımıza uzak ve yakın tarihimizi öğretmek, bu vatan için dökülen kanları, verilen emekleri bilerek büyüsünler. Bilsinler ki Dini ve Milli Bayramlarımızın önemini gereken özeni göstersinler… Atamızın sözüyle bitirmek istiyorum yazımı;
 
“Benim Naçiz Vücudum
Elbet Birgün Toprak Olacaktır.
Fakat Türkiye Cumhuriyeti İlelebet
Payidar Kalacaktır”

Ayça Karauz

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

No Comments

Cevap Yaz

Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
Girne Antik Liman
Girne Antik Liman
Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan