İşte, yine akşam oldu. Dağların arasından batışını göremediğim güneş, her zamanki gibi kalabalık beton siluetlerin arasından yavaş yavaş kayboldu. Kış ayının soğuk akşamları, yerini hafiften ılık ve huzur verici bir ortama bıraktı. İstanbul’da yaz mevsimi, çocukluğumun bunaltıcı sıcaklarına elveda der gibiydi. Vapur, balık kokuları…
