İçinde çağlayan öfkenin zorlukla zapt ettiği zincirlerini daha fazla tutamayacağından korkuyordu. Gem tanımayan hiddeti önce kendisini, ardından da hedefindeki her şeyi yıkmak üzere birazdan serbest kalacaktı. İşte son halka da ellerinden kaymak üzereydi. Öfkesi bedenini kemirir, yakar, boğar, nefessiz bırakırken onu içeride tutmanın, bıraktığında…
Belgin Cevher, on dokuz yaşında, kadın. Konuşmuyor! İçinde kelimeler birbirine çarpa çarpa çarpık cümleler oluşturuyor, her cümleyle içi daha da genişliyordu. Sesine ulaşmıyordu. Kimsenin çare olamadığı yarasını ses almış kelimeler kanatıyordu.…
Kitabının son sayfasını çevirirken telefonundan saate baktı 21:16. Son sayfası olmasına üzüldü, en az bir otuz sayfası daha olsa ne iyi olurdu? Neyse ki, kitaptan kaleler yapabileceği kadar çok kitap sipariş etmişti bu ay. ‘Eve gidince yenisine başlarım’ diye geçirdi içinden. Allahtan telefonun şarjı…
Gecenin ilerleyen saatlerinde tüm mahalle en derin uykularının içinde kaybolmuş kendilerini aramakta iken, Banu yatağının sıcağından sıyrılmış; kanepede cenin gibi büzülmüş yatmaktaydı. Ona neler olduğunu kendisi de anlamıyordu; tek bildiği şu an sanki dünya dursa, o ölüp gitse, yaşam bitse, umurunda bile olmazdı. Bir…
Annem ve babam, “evlilik birliğinin temelden sarsılması” anlamına gelen ‘şiddetli geçimsizlik’ sebebiyle hatırlayamayacağım kadar uzak bir zamanda ayrılmışlar. Kendimi bildim bileli bizim evin halkı ben, abim ve annemdi. Babam yoktu, yok dediysem kendi evinde vardı. Bizim evimizde yoktu. Var ama yok… Annem gözaltlarına siyahlık,…
“Gölgelerin gücü adına, Batman!” “O Batman değil ki, He-Man!” “Bence Batman’a daha çok yakışıyor.” “Olmaz ama böyle, oyun bozanlık yapma dede!” “Batman sensin demedin mi?” “Dedim?” “O zaman; gölgelerin gücü adına Batman!” “Anneme şikayet edeceğim seni!” “Et, bana ne? O benim kızım, bana bir…
Benim adım Hacer. Şu kazulet, iki büklüm adamla tam altmış senedir şehre hem çok yakın hem çok uzak bir köyde yaşıyorum. Şehre yakın; atın, araban olursa elbet. Uzak, ne atımız ne de arabamız var çünkü. Benim kazulet hep çalışır oysa; oduna gider, davar güder,…
Bu sabah kapım çalındı. Ellerinde rengârenk kasımpatılarla iki güneş çocuk duruyordu karşımda. Yanakları al al olmuş. Üşümüşler kasım soğuğunda. İçeri buyur ettim. Sabah kahvemin keyfine keyif kattılar. Belki ben okutmadım onları ama hepsi benim öğrencim sayılır. Yurtdışında yaşayan iki kızımdan hiçbir farkları yok. Hepsi…
Resetlenmiş aklının uçlarında dolanan his tetikte tutuyor Nesrin’i. Her şeyi kontrol etme dürtüsü ilk ne zaman peyda olmuş hatırlamıyor. Buraya ne zaman geldiğini de. Bahçeyi seviyor, orada olmak aşinalık yaratıyor aklında.…
Rüzgar, saçlarını ıslanmış yanaklarına yapıştırıyordu. Gözünden akan damlalar rüzgarın etkisiyle yolunu şaşırıyor, dudaklarından çenesine düşmek yerine savrulup gidiyordu. Rüzgar estikçe, yüzüne tutunamayan kızıl saçları gözlerinin önünü kapatıyordu. Ellerini kaldırıp ne yüzüne yapışan saçları çekmeye ne de gözlerinden akan yaşları silmeye mecali vardı. Sadece dalga…
Sıradan bir akşamüstü, her zamanki iş trafiğinde tek zevkim olan akşam haberlerini dinlemeye çalışıyordum. Dışarıdaki korna sesleri radyodaki haber spikerinin sesini bastırıyordu. Biraz daha sesini açtım. Miras kavgasından bir kardeş diğerini bıçaklamış. “Aman, yesinler birbirlerini” diye geçirdim içimden. “Çivisi çıktı dünyanın artık.” Önümde duran…
