Sabah işe gelirken kaldırdım yüzümü gökyüzüne baktım. Sararan yapraklar bulutların arasında çok güzel görünüyordu. Bir de baktım ki önünden geçtiğim apartmanın adı; Sevsay. Ne kadar önemli… Bunu görmem, fark etmem 3 ayımı, bu şehirde yaşamamı sayacak olursam yıllarımı almıştı. Bazı kavramları algılamamız, ardından da…
Birine alttan alta derdini anlatmaya çalışmak ya da alttan alta bile anlatamayıp tamamen içinde tutmak ne zordur. Hepiniz bilirsiniz. İnsan olan her canlının maruz kaldığı psikolojik bir sıkışmışlık hali. Biriktirmeyin Bazen eşiniz olur. Bazen sevgiliniz. Bazen sevdiğiniz. Bazen patronunuz, bazen öğretmeniniz, bazen can dostunuz,…
Albert Einstein “Tanrı zar atmaz” sözüyle inandıklarının tersini ortaya koyan bilimsel gerçeklere karşı çıkmıştır. Okuryazar olmayan Erzurumlu Âşık Sümmani ise “Bir Günümü Yüz Bin Zara Yazmışlar“* diyerek hissettiği bu gerçekliği, biraz sitem ederek dile getirmiştir. Yirminci yüzyılın meşhur bilim adamı sağduyuya ters atom altı…
Yaratan ve Kurtaran’ı adlara tutsak etmeye çalışan densizlerle dolu bir yaşamın, bir gezegen dolusu düzen sapkını karmaşanın içinde yuvarlanırken ışıdı özümün odağında bir var oluş biçimi. Kalkıp gideyim, dedim; olmadı, gidemedim. Yanında durayım, dedim; depreşti içim, edemedim. Yaratan ve Kurtaran’ın açtığı aydınlık yol, bilim…
“Hayatı dibine kadar nasıl yaşayabiliriz? Wabi-Sabi’ye sorarsak; dünyayı kusurlu, bitmemiş ve geçici olarak kabul edip, bu gerçeği kutlayarak derdi.” Bu aralar yeniden Japon Felsefesi üzerine düşünmeye ve okumaya başladım. Değişen iş hayatı koşulları ile ilgili bir şeyler okurken, “wabi-sabi gibi yaşamak” şeklinde bir cümle…
“Ne garip değil mi?” diye sorguladım arkadaşıma mezarlığı işaret ederken. “Gündüz ne kalabalıktı burası. Şimdi bir kişi bile yok başında.” Öyle ya pek bir hüzünlü gelmişti bana bu tablo. Hava iyiden iyiye kararıyordu, soğuktu. Yalnızlık çoktan çökmüş olmalıydı oraya.…
10 Ekim 2017, Faralya. Likya Yolu’nun Ovacık’tan başlayan ilk gün etabının ardından Faralya’nın seyir tepesinde kurduğum çadırda uzun bir uyku çekmiştim. Uykumun derinliklerinden uyanıklığın yüzeyine kuş cıvıltıları ile sıyrıldım. Gözlerimi açmadan aldığım ilk nefes suyun yüzeyindeymişim gibi deniz kokuyordu. Matımın üzerinde gözlerim kapalı yatmaya…
Sosyal medyadaki yalan hayatlar. Bu konuyu ne çok tartıştık değil mi? Hâlâ da tartışmaya devam ediyoruz. Ben bugün farklı bir bakış açısıyla yaklaşmak istiyorum meseleye. Bakalım siz de benim gibi düşünecek misiniz? Facebook Sosyal medya kanallarından ilk olarak Facebook girdi hayatımıza. Sene 2007. Ben…
Kaldı gözlerimde anıların, kinimde yankıları. Kaldı yanaklarımda sıcaklığın, gözyaşlarımda uzaklığı. Kaldı ellerimde eşsiz ellerin, kazanıp terk edişin. Öfke içimi yakan alev topu. Öfke sevgimin derinlere uzanan ışıksız yankısı. Öfke kinimi sevgimle harmanlayan meyve tohumu. Öfkem sevgimi, sevgim öfkemi besliyor sessiz haykırışlarımın kırık dalları.…
Kim demiş ki; ölmüş. Eşsiz başkomutan, ulu önder, Gazi Mustafa Kemal Atatürk hep duruyor yüce milletinin yanı başında. Açtığı yolda, kurduğu ülküde, gösterdiği amaçta tüm dünyada yürüyor milyonlarcamız peşi sıra; aklı hür, vicdanı hür, irfanı hür nesiller boyunca. Türkiye Cumhuriyeti'nin aziz atası, sana söz;…
30 Ekim 2020, saat 14:51. Evdeyim, Covid yüzünden hâlâ evden çalışıyorum. Yazmam gereken önemli bir e-mailim var, ona konsantreyim. Ev konforunun tadını çıkararak çalışıyorum L koltukta. Bir an başım dönüyor. Kafamı ekrandan kaldırıyorum. Hayır, başım dönmüyor. Evimde tavan aydınlatması yok, etrafta sarsıntıyı kontrol edebileceğim…
