Kardeşim=Dostum

En iyi dostlarım Elif, Ali ve Ömer’e…

Kardeşinizin olmaması zordur.

Hele de içe kapanık veya utangaç biriyseniz. Ben ne yazık ki hem içe kapanık hem de utangaçtım. Lise 1’e başladığımda insanlardan daha da uzaklaşmıştım. Sınıfa girer; okul bitene kadar hiç çıkmaz ve öğle yemeklerini bile sınıfta yerdim. Zaten okulda ezik konumuna düşmüştüm. Luna denen bir kız yüzünden… Kız umurumda bile değildi.

Ama görünen o ki; ben onun umurundaydım.

Giydiklerimle, yediklerimle, yaptıklarımla sürekli dalga geçiyordu. Derdini anlatacak arkadaşı olmayan, dalga konusu (onlara göre), sıkıcı bir tiptim. Bunlar doğru mu bilmiyordum… Ama bir konuda haklılardı. Gerçekten de derdimi anlatacak biri yoktu yanımda. Okulda hiç sevilmiyordum ve bu yüzden hiç arkadaşım yoktu. Evde beni dinleyen de yoktu. Babam işleriyle meşguldü, annem ise sürekli 2019 tane arkadaşıyla dedikodu yapardı. Onlara bir şey anlattığımda da hep aynı yanıt gelirdi; “Şu an meşgulüm tatlım babanla/annenle konuş.” Üzgün olduğumda benimle konuşacak biri yoktu.

Ta ki o güne kadar…

Lise 2’nin başıydı. Okula yeni gelen öğrencilerden biri olan “Star” tebessümle yanıma yaklaştı ve adımı sordu. Derslerde yanıma oturdu ve benimle sohbet etti. Yakın arkadaşım olmuştu. Aslında şaşırmıştım bu duruma. Onun gibi popüler olması gereken birinin benimle arkadaş olması tuhafıma gidiyordu. Sormaya da çekiniyordum. Ya yanlış anlar ve arkadaşlığımız bozulursa diye.

Sonra “popülerler” grubundan biri yanımıza geldi ve beni işaret ederek; “Böyle bir sümükle neden arkadaşsın?” diye sordu. Utancımdan yerin dibine girdim. O an kaçmaya çalıştım ama Star beni kolumdan sıkı sıkı tuttu ve şöyle dedi; “O sizin gibi ikiyüzlü bir egoist değil. Kendinden önce hep arkadaşlarını düşünen, dürüst ve sadık biri. Sizinle dolaşıp, yanımda çakal gezdireceğime, onunla ezik olurum daha iyi.” Söyledikleri öyle yüreğime işlemişti ki… Benim hakkımda böyle mi düşünüyordu gerçekten?

Çok mutlu olmuştum.

İlk proje ödevini hatırlıyorum. Partnerlerimizi öğretmenler seçmişti. Star ile eşleşmemiştik ama bu o kadar önemli değildi. Çünkü zaten sabahtan akşama kadar beraberdik. Ama sonra keşke partnerim Star olsaydı, der oldum. Çünkü partnerim Jackson projeyle alakasız bir biçimde davranıyordu. Onun yüzünden eksi not almak istemiyordum ama elimden de bir şey gelmiyordu. Beni dinlemiyordu bile. Bunu Star’a anlattığımda icabına bakacağını söyledi. Bunu garipsedim; sihirli güçleri yoktu ya… Sonradan öğrendim ki varmış. Çocuğu haşlamış. Tamam, biraz da dövmüş. Sonunda sunumu yaptık ve tam not aldık. Ama herkes gülüyordu. Neden mi? Çünkü Jackson sunumu gözü morarmış bir şekilde yaptı. Star, ondan sonraki günlerde de benim arkamı hep kolladı. Ben de ona hep destek oldum. Ve harika bir ikili olduk.
 
 

Başka kimseye ihtiyacımız yok.

Sizin de böyle tatlı dostlarınız varsa eğer onlara sıkı sıkı sarılın. Hayatımda olduğunuz için teşekkür ederim Elif, Ali ve Ömer. Sizler, bir “tek” çocuğun sahip olabileceği en harika kardeşlersiniz. İyi ki hayatımdasınız. Sizi çok seviyorum kardeşlerim, dostlarım!

İlayda Varol