Klavye Mağdurları

Muhakkak hepinizin başına gelmiştir “Klavye Mağdurluğu”

Bu akıllı telefonlar çıktı çıkalı, hepimiz sinir hastası olduk aslında, kimse farkında değil. Telefonda bir mesaj yazıyorum devreye otomatik düzeltme giriyor, karşı tarafa başka bir kelime gidiyor.

Dedim ya hepinizin başına gelmiştir. Ama abi ne yalan söyleyeyim benim başıma gelenler pişmiş tavuğun başına gelmez. Sadece telefon klavyesinde de değil, normal bilgisayarda yazarken de başıma abuk subuk şeyler gelir benim.

Sene kaç abi hatırlamıyorum. Yine turizmde ilk yıllarım sayılır. Acentenin birinde çalışıyorum. Birine mail göndermem gerekiyordu. Adam da yabancı.Adı da “YAREK”

Anasını satayım. İsmine tükürdüğüm. Böyle isim mi olur?

Maili de zaten İngilizce yazmam gerekiyor. O zamanlar İngilizcem de yok. Hoş hala yok 😜

Googledan çeviri yaparak ederek maili gönderdim. Abi hani bir laf vardır ya; ”İnsanın fikri neyse zikri de odur” diye…

Benim cümleye başlangıcım; “Dear Yar*k” E harfini nasıl olduysa A olarak yazmışım. Bak vallahi benim suçum yok ya.

Klavye işte harfler birbirine yakın. Hızlı yazacağım diye parmak diğer harfe gelmiş. Çaat maili gönderdim. Abi hadi adam yabancı, Türkçesi yok. Belki yazılandan anlamaz. İyi de arkadaş mailde cc’de bizim patronda var 😢

Maili gönderdikten sonra fark ettim ve bir tabir var ya; “Beyninden aşağı kaynar sular inmek” diye, yemin ediyorum bu tabir falan değil ya bizzat olan bir şey gerçek yani…

Sonra beklenen an,
Patron; “Gülşah ofise gel”

– Yazdığın mailleri göndermeden okumuyor musun kızım sen?

Arka arkaya bir şeyler sıraladı. Benden her cümleye giden tek cevap; “Haklısınız”

Geçen günde bizim operasyon müdürüne WhatsApp’dan mesaj gönderdim.

Bir şey yazdım, cümlenin sonuna da “ama” yazdım. Daha doğrusu ama yazdığımı zannediyorum. 😫

Karşıdan bir cevap “Ne demek bu?”

Ben hala farkında olmadığım için bir de kadına sinirleniyorum “Neyini anlamadı ki?” Cevap yazmadım.

Sonra karşıdan yine bir mesaj “Kızım ne diye küfür ediyorsun?”

Hoppala ne küfürü ya dememe kalmadı; bir de ne göreyim? Dedim ya işte otomatik mesajlar. WhatsApp’da da sık kullandığın kelimeler mesaj yazarken ekrana çıkıyor ya, “ama” yazdığımı zannettiğim kelime karşı tarafa “amk” olarak gitmiş.

Sonrasını toparla toparlayabilirsen. 🥵

Neyse aklıma gelmişken son bir şey daha anlatayım.

Ben yine o zamanlar acentedeyim. İlk haftalarım. O zamanlarda MSN vardı, meşhurdu hatta. Ofis çalışanları, acente müdürü dâhil olmak üzere herkes kayıtlı olurdu ve msn sürekli açık durmak zorunluydu. Bir şey oldu mu millet birbirine oradan yazıyor. Allah beni kahretsin. MSN kullanmayı bile beceremiyorum.

Acente müdürü dahili hattan beni aradı dedi ki; “Gülşah … oteli ara falanca kişiyi bana bağla”
Benim de şu hayatta en sinir olduğum şey. Ya bana bu cümleyi kurana kadar, telefonda benim dâhili numaramı çevirene kadar, oteli arayıp falanca kişiyi isteyebilirsiniz.

Neyse abi ben ayar oldum ya şimdi birine yazmam lazım. Ofis çalışanı arkadaşıma yazıyorum daha doğrusu ona yazdığımı zannediyorum. Benden giden cümle “ulen neymiş… oteli arayacakmışım da… Bunu bağlatacakmışım”

Karşıdan bir cevap geldi abi; “Evet doğru anlamışsın aynen o şekilde istedim.”

Anasını satayım mesajı acente genel müdürüne göndermişim. Sonra yine bir mesaj geldi “Odama gel.”
Ya var ya beynimden aşağı dökülen kaynar sular işe yaramaz. Ben direk abi yer yarılsın içine gireyim.

Neyse her zamanki sakinliğim ile odaya girdim. Odada diğer müdür vardı. Ben tam özür dileyeceğim. Genel Müdür diğer müdüre “Bu arkadaşımızın biraz dinlenmeye ihtiyacı var biraz dinlenip bugün akşam gelsin” dedi. Yine özür dileyeceğim; yok dedi olur öyle şeyler. Bazen benim de canım hiçbir şey yapmak istemiyor normal yani.”

Vay be dedim adama bak. Cansın Kanka. Sonra harbiden kanka olduk. 😁

Durum böyle olunca abi beni hâlâ nasıl iş hayatına kabul ediyorlar anlamıyorum.

O yüzden ne demiş şair; “Unutma başına gelen dertler ve sıkıntılar oturup üzülmen için değil. Güçlenip ayağa kalkman için.”

Gülşah İslamoğlu