Ne sebep ararsın, ne de vakit . Bazen öyle işte, kavga dövüş ede ede, gülerken düşersin yere… Çok keyifle yürüyüp düşünürken, düşmüştüm. O anda yazdım bu şiiri 😉
Yüksek Ses!
Gerçek “diğer yarısı” diye bir şey var
Öyle güldürüyor yüzünü ki
Yürek yaralanmıyor
Alın yazısı gibi
Çat diye vuruyor nefesi kulağına
O an ürperiyor tenin
Kokusunda kalıyorsun
Eli yüzüne değince
Sönüyor kalbinde sabrın taşkını
Demem o ki
Gözüne bakmaya çekinmiyorsun
En dibine dalıyorsun
Orada kalmak istiyorsun
Neyse deyip, susup kalabiliyorsan
Akışında hayatı yaşayabiliyorsan
Sabr-ı nefse sahip olursan
Gözle de seversin diğer yarını
Kim bilir belki başkasının yarını!
Mavi Ahıskalı
No Comments