Tutku

Çığlık Çığlığa

18 Aralık 2020

Sevgilim
Kadınım
Uyandım
Seni düşündüm
Ter içinde
Ya da seni düşlerken uyandım
Doğrusu bilmiyorum artık
Anladım

Kuraklığıma bir bardak su
Yastığındaki koku
Çare olmuyor

Karanlığa daldım
Sensiz ben kuru bir daldım

Uyuyakaldım

Yağmur damlaları pencerede
Pencerede sarı bir ışık
Sonbahar

Oysa Ağustos böcekleri ötüyordu daha az önce
Gönlüme düşen cemrem
Baharım

Yazımsın

Yokluğunda
Pencerem kahverengi
Gözlerim güz

Varlığınsa bahar
Belimde sarmaşık bacakların
Kolların ensemde
Altımda sere serpe
Dudaklarında çığlık
Karnında sıcak
Nehirler aktı akacak

Çığlık çığlığa
Bahar yaza kavuşacak

Aşkın Temmuz

0 Comments

Aşkın Temmuz

Eğitimci bir ailenin çocuğu olarak ana rahmine İstanbul'da düştü, Bodrum'da hayata gözlerini açtı. Edebiyat sevmesine rağmen sayısal eğitim aldı. Hayat boyu öğrenci olduğunu unutmadan bilenden aldı, bilmeyene verdi. Farklı kültürlerle tanışmayı, tarihi, sanatı, edebiyatı, kahveyi ve aşık olmayı hep sevdi. "Ben de yaşlanıyorum artık" demeyi orta yaşlarında öğrendi ve saçlarına düşen ilk kırlarla birlikte yazmaya başladı. Asalete hiç sempati duymadı, şövalyeliğe özendi ve kurşun kalemi sevdi. SenVeBen'i kahvaltıda keşfetti, hızla sevdi, aynı gün akşamüstü katkı koymak istedi.