İyi ki kardeşim var…
Etimolojik olarak incelendiğinde, anne veya babadan en az birinin ortak olduğu kişilerin birbirine göre olan durumunu ifade eden bir kavramdır.
Aynı kanı taşımak, ağabey, abla veya küçük kardeş olmak dünyanın en güzel hislerinden birisi olsa gerek. Günümüzde kardeşlik kavramı olarak baktığımızda, anne babalarımız farklı olsa da, kardeş kadar sevdiğimiz ağabey, abla yerine koyduğumuz sıcak bağlar kurduğumuz ilişkiler için de kullanabiliyorux bu kavramı.
Kardeşin olması demek, öncelikle paylaşmak demektir.
Yerini, yatağını, sahip olduklarını, sevincini, hüznünü paylaşmak demektir. Birlikte öğrenmek demektir. Hayatta düşe kalka ilerlerken, elinden tutabileceğin en yakın kişidir kardeş. Çıkarsız olmak, sevmek ve güvenmek demektir. Kendin gibi bir kişiye daha sahip olmak demektir.
Kardeşlik, soyut kavramların gelişmediği yaşlarda kolay anlaşılabilecek bir durum değildir. Özellikle ailenin büyük bireyi, kendisinden sonra geleni gidecek bir misafir gibi görür, başlangıçta çok sever. Misafirin kalma süresi uzadığında ise işin rengi de değişmeye başlayabilir. İşte bu noktada ebeveynlerin ve diğer aile büyüklerinin rolü çok önemlidir.
Büyük çocuğa kardeş haberini verirken, gebeliğin sağlıklı bir büyüme elde etmesi, bebeğin anne karnında hissedilmesi, anne ve babanın haberi birlikte vermesi, aynı kendisi gibi mutlu ve sevgi dolu olacağı gibi yaşına uygun ve basit kelimeler kullanılmasına özen göstermek yerinde olacaktır. Fakat asıl dönem, bu haberi verdikten sonra başlar çünkü biraz özümsendikten sonra bireyin kendisi ile ilgili soruları başlar. Anne baba olarak büyük kardeşin her sorusuna, yine yaşına uygun bir dille samimi olarak cevap vermek olası kardeş kıskançlığını da engelleyecektir.
Kardeş kıskançlığı aslında bireyler arası rekabetten başka bir şey değildir. Önemli olan ebeveynlerin bu durumu iyi yönetmeleridir. Çünkü her anne baba kendi evladını en iyi tanıyandır. Büyük kardeşin sıkıntılarını hissedip, görüp, onu anlar şekilde küçük kardeşe birlikte davranılacak olursa, kardeşler arasında tatlı bir rekabet ortamı yaratılır ve kolayca sevgi ile halledilir.
Olumsuz kardeş rekabetini önlemek için ailelerime önerilerim:
• Büyük çocuklar yaşlarına uygun ve gerçekçi bir dil ile hazırlanmalıdır.
• Anne ve babanın her çocuğu için hayatlarına yer açmaya hazır olmaları ve bunu hissettirmeleri gerekmektedir. Gelen bebek için bazı kısıtlamalar ve yasaklamalar gelmesi büyük kardeş için aslında bir yıkımdır. Anne ve babanın gergin, telaşlı halleri küçük kardeşin gelişinin olumsuz bir etkisi olduğunu hissettirir.
• Tüm çocukların aile içinde bir yerinin olduğu, kabul edildikleri, istendikleri ve sevildiklerini hissetmeleri gerekmektedir.
• Çocuklar arasında kıyaslama, sorumluluk yükleme ve suçlama gibi ifadeler kullanılmaması gerekmektedir.
• Kardeşler arasında yaşanan sorunlarda taraf tutulmaması gerekmektedir.
• Yönetilemeyen kardeş kıskançlığı durumlarında uzman desteği ve görüşü almak gerekmektedir.
Her çocuğun bir kardeş hakkı vardır.
Sağlıklı günler dilerim.
Dr. Sabahat Karakaşlılar
No Comments