Açlık

Açlık üzerine konuşmak, söz, söz, söz! Somali’de, Senegal’de açlara yardım etmek, sözler, sözler, sözler! Açlıktan intihar eden kişiler, bağıran, küfür eden kimseler, ölülerin ardından; “Cep telefonu varmış ama onun!” Hiç utanmadılar, utanmıyorlar, asla utanmazlar!

Utanmak

Açlık üzerine konuşmalar, sözcükler, sözcükler, yabancı, Arapça, Persçe, İngilizce sözcükler, deyimler, “dudak dudağa” kalabalıklar, çılgınca haykıran yığınlar, coşkuyla alkışlayanlar; açlıktan ailece ölenler, ölenler, ölenler… Asla utanmayacaklar!

Yaradılanı sevmek

“Açların hâlinden anlamak” için türlü inançlar üzre günlerce, aylarca, bazıları yıllarca aç kalanlar, kendinden olmayanlara saldırıp yaradılanı sevenler “Yaradan’dan ötürü”(!), anlamadılar açın hâlinden, anlamıyorlar, asla anlamayacaklar. Bir yanda komşusu açlıktan kıvranırken “Ama o da şöyleydi, böyleydi, bilmem neydi!” diye kendi dar kalıplarına sığınan, kendi sığ çamurlarında oynaşanlar, asla anlamayacaklar açların durumundan. Bazıları gerçekten aç kalır, gerçekten anlar, algıları açılır. Bazılarının algıları ise açın durumuna gelmeden de açıktır tüm boyutlara.

Her toplulukta, her kalıpta, kalıpları kıranlar vardır her zaman, bazen çok azdır, gözle görülmezler. Bazen göze batar, incitilirler. Bazen erk ile gelir, değiştirirler düzeni.

Umarsız değiliz

Açlar için konuşurlar, 19’un kutsadığına atıp tutarlar. Kitle uyutulmuştur nasıl olsa, kitleye unutturulmuştur atalarının, analarının ninnilerinde kalanlar. Açlar için konuşur bazıları da, gelirler altın topu ellerine alarak, üzerlerinden geçerler altın topları, üzerlerine fırlattıkları, ölümlerine güldükleri, acılarına kahkaha attıkları açların. Umarsız sanırlar umursamazlar kişileri, veren alır halbuki, veren alır verdiği gibi, veren.. alır.

Bağırma

“Osmanlı’nın ipiyle kuyuya inilmez” derlermiş eskiler eskiden bu topraklarda. Güvendiğin kişiler yavuz kimseler çıkar sonra, dikkat et. Kararın yine senin olsun ama bir zahmet fikir sahibi olmadan önce biraz olsun bilgin olsun. Sınırını bil, haddini, duracağın yeri. Arada sus, arada sus, bu denli konuşma, bu denli bağırma, her şeyi bilme bir zahmet, arada sus, kulaklarımız dinlensin, aklının derinliklerine giden yoldaki kirlerin akmasına olanak ver, küçücük bir olasılık, arada sus, bağırma o denli, küfür edip durma.

Açlar

Açlar var, açlar gerçek! Konuşamayanların dili var, bağırmayanlar bağıramıyor değiller. İnsan olmak sanattır.

Bağırmayanlar bağıramıyor değiller.

“Atlar at olarak doğar, insanlar insan olarak doğmaz.”

Bağıramayanlar bağıramıyor değiller!

Sevi ve ışık ile!…

Atakan Balcı