Mevzuya girmeden önce bir şey belirtmek istiyorum. Şu hayatta vermiş olduğum en doğru karar evlenmeyip çocuk yapmamak olmuş. Bunu da son bir haftadır çok daha iyi anladım.
Şimdi ben Adana’ya geldim. Abimin çocukları ve ablamın çocuğu olmak üzere toplamda 3 velet her hafta sonu bizdeler. Daha doğrusu bizdelermiş. Ben bunu bilseydim zaten İstanbul’dan gelmezdim.
Biri diyor karnım açıktı, öbürü diyor uykum geldi. Yok diğeri içecek içiyor, bardaklar masanın üstünde birikmiş. Biri “hala” diyor diğeri “teyze”. Laan başlarım babanızın şarap çanağına.
Benim evlenmiş, bunların da benim çocuğum olmuş ve her gün bunlarla birlikte olduğumu düşünemiyorum. Neyse benim yeğenler de popüler ve yakışıklılar. Durmadan teyze ya da hala bak bu kız bana ne yazmış, bak bu kız bana ne diyor falan filan. Biri 15 yaşında, diğeri 18 yaşında.
Yazan kızların yaşları da aşağı yukarı aynıdır diye düşünüdüm. Dolayısı ile “14, 15 yaşındaki kız ne yazacak Allah aşkına,” dedim. Sonra merak ettim. “Ver hele şu telefonunu bakim sen,” dedim. Gelen mesajlara bi’ baktım. Anaaaam dostlar yetişin. 14 yaşında bir çocuksun sen ya! Bu ne azgınlık acaba? Sizin ananız, babanız yok mu? Hiç mi telefonlarınızı kurcalamıyorlar? “Çocuğum kimlere ne yazıyor? Ne konuşuyor?”
Devirde değişmiş anacım. Önceden erkekler yazardı bu tarz şeyler. Şimdi ise kızlar yazıyor. Sokakta bazen erkeklere laf atan ergen kızlar görüyorum.
Allah aşkına bak, cümlelere gel.
– Keskin nişancı mısın sen? Tam kalbimden vurdun beni. (Sen de kalbini öyle orta yere koyma kızım.)
– Bakıyorum da fişek gibisin.
– Kaynar su musun? Hem akıyorsun hem yakıyorsun. (Vay anasını lafa bak sen. O kadar yazıyorum. Ağzım iyi laf yapar. Bir kere böyle cümle kuramadım.)
– Fotoğrafını açtım ve telefon yanmaya başladı. (ulan o kadar Kıvanç Tatlıtuğ’un fotoğraflarını açtım, bir kere telefonum yanmadı.)
– Alev aldı buralar. Fotoğraf koymadan önce haber et, çelik yelek giyelim bebeğim. (Yavrum sen içten yanmalısın. Çelik yelek de kurtarmaz seni.)
– Ölürüm sana. (Peki, bundan ananın haberi var mı?)
– Seni yerim ben. (Dikkat et. Yeğenim seni yemesin.)
– Kaslarından öpmek istiyorum. (Umarım aklıma gelen yerdeki kaslardan bahsetmiyorsundur çocuğum.)
– Mermiye zam gelse de artık ateş etmezsen. (Kızım siz neyce konuşuyorsunuz? Ben bir bok anlamıyorum.)
– Çok tatlısın. Seni çok istiyorum. (Ayy hiç belli olmuyor.)
– Kalbinden öpüyorum. (Bu azgınlıkla kalbin yerini bulabilecek misiniz evladım?)
Gülüşünle kaç kelebeğe hayat oldun, biliyor musun?
– Ben sana fena düştüm. Allah kaldırmasın. (Kendi kendine de beddua edeni de ilk kez görüyorum.)
Daha neler neler… Benim kızım olacak 14,15 yaşlarında. El alemin oğluna kaslarından öpmek istiyorum diye yazacak. Bak hele bak. Evlat mevlat dinlemem. Eşek sudan gelene kadar o kaslarla döverim onu.
Çocuklarınıza sosyal medyayı doğru, yararlı bir şekilde kullanmayı öğretin zahmet olmazsa.
Mizahla Kalın,
Gülşah İslamoğlu
7 YORUMLAR
Hayaller efendi kızlar erkekler, gerçekler testesteronlar ve Östrojenler 😂😂 Bırakın gençler eylensin yahu. Düşünsene 30 yaşında hatun bana bu mesajları yazıyor. Tadı olmaz. Onlar yaşının verdiği çocuklukla, hisle yazıyor. Ben karşı değilim 😁😁
Yani günümüzdeki çocukların ortak sorunu diyebiliriz. Kendilerinden 10 yaş büyük davranmaları. Üzücü bir olay bu anlattığınız aslında ama iş ailelerde bitiyor. Nasıl yetiştirirsek öyle oluyor.
Yani valla bizim zamanımızda böyle olcak Allah kaç evden valla aman soba maşası ile eşek sudan gelene kadar döver üste babam kırılmadık kemiğim kalmazdı ya şimdiki nesil şanslı be Gülşah 😁 Her şeyden haberleri var her b.ku biliyorlar. biz yanlış zamanda doğmuşuz be ama genel olarak sosyal bi’ konu paylaşmamışsın tebrikler 🎉 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Hadi eyvellah 👋👋👋👋😎
Senin ve Ahmet’in düşünceleri arasında sıkıştım. Bir yandan hayatın mucize gibi dolu dizgin aktığı, hormonların en akıllı ergeni bile deliye çevirdiği dönemde “Rahat bırakın çocukları, tüm bu lütfun keyfini sürsünler çünkü uzun sürmeyecek,” demek istiyorum, bir yandan da, tüm bunları ‘Alev aldı buralar’lardan daha şık ifade edebilmelerini, kendilerini ve karşılarındaki basitleştirmek yerine yücelterek duygularını serbest bırakabilmelerini diliyorum.
Bunu yapamıyorlar çünkü eğitimleri yeterli değil, anlamsız bir sürü toplumsal kuralın altında eziliyorlar ve ne yazık ki kendilerini daha iyi ifade edebilecek bir kültüre sahip değiller.
“Kaynar su musun? Hem akıyorsun hem yakıyorsun”dan öteye gidemedikleri için kızmaktan öte üzüldüm. Ve bu durum kesinlikle onların suçu değil…
Bir kızım iki oğlum var. 10-8-6 yaşlarındalar ve bedenleri onların yeteneklerini, hayallerini yaşaması için belli kimyasal ve fiiksel reaksiyonlarla yönlendiriyor. Aklının belli derecesinde tercübe etmesi gerekenleri komut olarak alıyor. Fakat sonra birden 35 yaşında biri gelip onun bu gelişiminin önünü kesiyor. Yapamazsınlar, edemezsinler ile olağan gelişim ve yetenekler durduruluyor. İnsan doğasını yaşamalı. Yaşamadığı sürece depresyon, özgüven eksikliği, korku gibi yan etkiler çıkabiliyor. Ben özgür yaşamdan yanayım. Kızım da oğlum da ne isterse yazacaklar. Ne isterlerse yaşayacaklar. İki bacak arasına takılıp kalmak kadar basit bir şey tanımıyorum. Heyecanlarını cinsiyet farketmeksizin yaşamalarını istiyorum. Bir defa öleceğiz!
Gülşah Hanım size katılıyorum.
Zaten zamanı geldiğinde yaşaması gerekenleri yaşayacaklar. 14 yaş bence bu tarz muhabbetler için erken. Ve benim de o yaşta kıızm var. Açıkcası kızımın bu yaşta karşı cinse sosyal medyadan kaslarını öpmek istiyorum vs. gibi cümleler kurmasını istemem. Karşı görüşte olan insanlara da saygım var. Sonuçta herkesin kendi çocugu nasıl isterlerse öyle yetiştirirler. Hiç kimseye direk bu şekilde düşünemezsiniz diyemeyiz. DEMEMELİYİZ.
Bence bunu da espirili bi dille anlattığınızı düşünüyorum.
Gülşah hanım, slzin görüşünüze katılıyorum.
Ayrıca otelciliğe bir an önce dönün. Otel tanıtımlarınız paylaşımlarınız hoşumuza gidiyor. Bu arada ben tıp ögrencisiyim. Doktor olursam işimi sizin gibi eğlenceli hale getirerek yapmaya karar verdim.