Hisli Heceler

Güz

25 Kasım 2019

Şiir: Güz | Şair: Mehmet Gökcük

Güz

Buz gibiydi her yer
Ellerim, ayaklarım, bakışlarım da öyle
Yürürken hayta üniversiteli halimle
Ellerim ceplerimde
Islık çalarak gezinirken Hisar’da
Yolum sevdaya düşmüş meğer
Nerden bilirdim…

Dünyanın en güzel gülüşüne güzde rastladım
Ağaçlar çıplak
Şehir yine karmaşık
İnsanlar kendilerine bile soğuktu
Farkındaydım bin türlü eksikliğin, yalanın, boşluğun
Ama o gülüş bir umut şiiri düşürdü içime
Ve ben o şiire yasladım bütün varlığımı…

Sonra sonra
O gülüşün,
Kalbime güzde çizdiği gökkuşağı
Mevsim algısını yok etti içimde
Takvimlere ya da havanın haline aldırmıyordum
Çünkü büsbütün aşıktım
Çünkü şairliğin de anlamı bine katlanmıştı
Çünkü artık hiçbir şeyden korkmuyordum
Çünkü artık üşümüyordum

O gün bu gündür o gülüş sayesinde
Güzde bile
Üşümek nedir unuttum
İyi ki…

Mehmet Gökcük

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

No Comments

Cevap Yaz

Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
Girne Antik Liman
Girne Antik Liman
Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan