Müzikalleri uzun yıllardır takip ediyorum. Fırsat buldukça canlı seyrettim pek çoğunu. Bazen bir kere, bazen iki farklı ülkede. Evet, izlediğim performansların bazıları vasattı biraz, bazıları iyi ya da çok iyi.
Jesus Christ Supertar, Cats, Singing In the Rain, Starlight Express, Aspects of Love, Sunset Boulevard çok iyiler kategorisindeydi zannımca. Zaten bu saydıklarımın pek çoğu Andrew Lloyd Webber imzasını taşıyordu.
A Chorus Line, Fiddler On the Roof, West Side Story, Porgy and Bess gibi tarihe mal olmuş müzikalleri canlı seyredemediğim için onları listeme koyamıyorum ne yazık ki. İzlediklerim arasında en çok beğendiklerimi şöyle listeleyebilirim.
Evita, Phantom of the Opera ve Les Miserables
Bunlardan Evita ve Phontom Of the Opera yine büyük usta Andrew Lloyd Weber’e ait. Ancak tek bir tanesini seçmek zorunda kalsaydım hiç düşünmeden Victor Hugo’nun unutulmaz eseri Sefillerden sahneye uyarlanan Les Miserables derdim.
Bu harikulâde eserden en az 5 parça insanı oturduğu yere mıhlar birkaç kez dinledikten sonra, tüyleriniz diken diken olur, göz yaşı dökersiniz çoğu kez, hatta kendinizden geçersiniz kimi zaman. Peki bu 5 parça arasında hangisini seçerdim diye soracak olursanız cevabım büyük bir ihtimalle şöyle olurdu.
One Day More | Bir Gün Daha
Vakti ve imkânı olan kim varsa o parçayı bulsun, on kere, yüz kere dinlesin derim… Özellikle de 10. yılı nedeniyle Londra’nın Royal Albert Hall konser salonunda sahneye konulan gala performansını…
Sabırsız dostlarım için bir de link vereyim en iyisi: https://www.youtube.com/watch?v=IddP8AAIGTQ
Her bahar geldiğinde içimi bir heyecan kaplar, bir çoğunuzda olduğu gibi. Çiçek açan ağaçlara uzaktan bakarım, yakınlarına gider koklarım, bir yılı daha salimen geride bıraktık, bakalım daha kaç bahar kaldı geriye diye kendime sorarım.
Şimdi ise koşullar değişti…
Yalnız benim evimde mi? Yalnız İstanbul’da mı? Yalnız güzel ülkemde mi? Hayır, bütün dünya aynı dili konuşuyor artık. Alışık olduğumuz düzen altüst oluyor, kartlar yeniden karılıyor, pek çokları şimdiden gelecek hesapları yapıyor.
Peki, ben ne yapıyorum?
Her sabah kalktığımda “Bir Gün Daha” diyorum aynaya bakıp gülümserken…
Zira artık günleri toptan satan kimse kalmadı, teker teker veriyorlar elimize. Ne olur sizler de sağlığınıza dikkat edin, başkalarının sağlığına saygı duyun, kendinizi koruyun.
Hep birlikte atlatalım bu günleri, el ele, omuz omuza…
Kalın sağlıcakla değerli SenVeBen okurları…
Saygılarımla,
Hasan Saraç
No Comments