Küçük Odada

Ben Kimim? – Tımarhane II

30 Nisan 2020

Kitap: Ben Kimim? - Tımarhane II | Yazar: Selami Genli | Yorumlayan: Hakan Özbek


Ben Kimim? – Tımarhane II | Selami Genli

Selami Genli’nin oyununa geldik.

Selami Genli ile tanışmam pek de erken olmadı. Henüz yeni yayımlandığı günlerde Aparkat adlı romanını okumuştum. Okurken bana kendimi bir televizyonun karşısında ya da bir sinema salonunda hissettirmişti. Bu tecrübe ile son kitabı Ben Kimim – Tımarhane II’yi de büyük bir merakla elime aldım.

Önceki tecrübeme dayanarak beklentilerim hayli yüksekti ancak okudukça romanda bir şeyler garip gelmeye başladı. Genli, yazdıklarını mı unutuyordu? Mesela bir yerde karakterin mavi gözleri olduğunu söylerken, bir yerde ise gözlerinin yeşil olduğu yazıyordu. Romanın erken bölümlerinde rastladığım bu detaya rağmen beklentilerim düştü dersem yalan söylemiş olurum, sonuçta Selami Genli yazmıştı. Okumayı sürdürdüm ancak bu kez de Genli’nin yarattığı karakter çok zor durumlara giriyor ancak bu durumlardan hiç de gerçekçi olmayan şekillerde kurtuluyordu.

Bir kitabı okumaya başladıysam o kitaptan vazgeçmem.

Hem kendime hem esere hem de yazara saygısızlık olarak görürüm bunu. Bu yüzden de okuyacaklarımı seçerken bin dereden su getiririm. İnat ettim, romanı bitirecektim. Romanı okumaya verdiğim aralarda Genli’nin nasıl bu kadar basit bir kurgu yaptığını düşündüm. Üstelik dediğim gibi birbiriyle çelişen pek çok ifade de vardı. Diyelim ki Selami Genli’nin gözünden kaçtı ama işin ucunda Bilgi Yayınevi var sonuçta. Böyle bir yayınevinin editörleri bu kadar hatayı fark etmemiş olabilir miydi?

Romanın bol aksiyonlu bölümlerini bitirdiğimde yeni bölüme geçmeden önce için bir sigara yaktım. Ne Genli’ye ne de Bilgi Yayınevi’ne böyle bir hatayı yakıştıramadığım için hatayı kendimde aramaya başladım. Hatta yazarın adını mı yanlış okudum, yayınevi mi farklı diye kitabın kapağını kontrol ettim. Bir hata yoktu.

Kitabın geri kalanı için beklentim azalmıştı.

Kapağını açıp okumaya sürdürdüm. Okudukça romandan aldığım keyif arttı. Hayır, hatalara alışmamıştım. Ancak Selami Genli, nasıl bir kurgu ustası olduğunu göstermeye başlamıştı. Hem de nasıl bir gösterme… Şimdi burada henüz okumamış olanlara kitaptan detaylar verip, hevesini kırmak istemediğim için neler olduğunu anlatmayacağım.

Selami Genli, beni, Aparkat romanı ile çok etkilemişti. Ben Kimim? – Tımarhane II kitabı ise Genli’yi benim favorilerim arasına koymama neden oldu. Siz kurguyu artık çözdüğünüzü düşünmeye başladığınızda Genli size öyle bir şey sunuyor ki afallayıp kalıyorsunuz.

Kitabı artık sonlandırdığımda fark ettiğim şey, Selami Genli’nin oyununa gelmişiz. Yazar istediği yere kadar hikayeyi çözmemize izin verirken, sonra ipleri yeniden eline alıyor. O ipler birbirine öyle bir karışıyor ki çözebilmek ne mümkün.

Sonuç mu? Yine sinemadayım diye düşündüm.

Hakan Özbek

1 Comment

  • Yanıtla Barış Savaş Tutar 2 Mayıs 2020 at 18:16

    “Evli ve bir kobay babasıdır.”
     
    Çok güzel bir cümle! Bu cümle beni gençliğime götürdü. Eşime ve iki oğluma yemek yaparken (yemek kitabından okuyarak!) mutfağı laboratuvar, kendimi bilim insanı, onları da kobay olarak düşünürdüm. Kobayınıza dikkat edin! Gelecekte mutlu bir yetişkin olsun. Mutluluklar dilerim.

  • Cevap Yaz

    Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
    Girne Antik Liman
    Girne Antik Liman
    Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan