Üçüncü Göz

Post Karantina

8 Haziran 2020

Yazı: Post Karantina | Yazan: İlayda Oylum Güleryüz

Post Karantina. Son Spartalı gibi olmadı mı sizce de? Nereden geldi bu aklıma? Aklımın böyle çalışması bir yana, her şey için çok erken değil mi sorusu kafamda dört dönüyor. Öyle ki yoyo oyuncağı gibi gidip tekrar ve tekrar geliyor.

Hali hazırda bütün diziler bitti, yapılacaklar yapıldı ve kış uykusundan uyanıyoruz mu? Hayır. Peki o zaman yapılacaklar için paçalar sıvandı mı? İyi de biz hiç uyumadık ki bu kış. Sağlıksız uykunun yatağında döndük durduk. Öyle ki bazı günlere hiç tanımadıklarımız eşlik etti.

Şimdilerde düzenlerin yeniden kurulmaya başladığını, yeni normal denilen iki kelimenin içine 42 bedenken 36 bedenmiş gibi girmeye çalışmayı deneyimlemeyi deneyimlemeye çalışıyoruz. Bize oldukça dar geliyor bu kavram. Çünkü ne yeniyi biliyoruz ne de normali. Bu tarz kavramlar ya bir yerlerden taşıyor ya da bizi sıkıştırmıyor mu?

Güleryüzlü Kavramlar

Şimdilerde her hafta “Güleryüzlü Kavramlar” başlığı altında bir kelimeyi ele alıyor, içine giriyor, dışından bakıyor, nereden gelip nereye gittiğine dair toplantılar yapıyoruz. Kelimeleri gerçekten bilinçli mi kullanıyoruz, yoksa öylesine bir oburlukla tüketiyor muyuz ile ilgili bu çalışmalara sizler de katılabilirsiniz. (@oylusontheroad)

Özlemek

Bununla ilgili ilk kelimemiz; özlemek idi. Öz’den geldiğini ve kişinin kendini ortaya koyarak gerçekleştirdiği bu duyguda, kendinden bir parça bırakma durumu beni önce şaşırttı sonra da sarstı.

Bunu hesap etmiyoruz sanki?
Ediyor muyuz?

Ben karantina döneminde her şeyi özledim diyordum oysa, “özleşmek” kelimesi ile de perçinliyordum bu durumu. Demek ki duygusal bir kelime açlığım olmuş. Hugo gibi insanlarla sanal görüşmekten ve 5’e basıp, bastırılıp, basılıp sıkışıp kalmaktan, hayatta kalmaya çalışma hissiyatından sıkılmışım belli ki.

Karantina sonrası dönem; biraz da tünelin sonundaki ışığın gözümüzü alması gibi değil mi? Gözlerin ovuşması, esneme gerilme ve gevşeyemeden kasılı kalma hali. Yataktan çıkmak istememek ile de bağdaşabiliyor. Sevgili Ozan Önen‘in dediği gibi neredeyse depresyona güneşi bahane kılacağım. Hala mayış mayışız ama haziran oldu bile. Elimizde bir çanta, önümüzde sahil, kendi denizimize girmekten korkacak kadar soğumuş bir su…

İlayda Oylum Güleryüz

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

1 Comment

  • Yanıtla Pınar Sude Genç 8 Haziran 2020 at 18:10

    Umarım şeker tadında günlerimize en yakın zamanda geri dönebiliriz. Ve umarım çok güzel günler sizi bekliyordur. 💐🎈♥️

  • Cevap Yaz

    Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
    Girne Antik Liman
    Girne Antik Liman
    Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan