Şifayla

Özledim…
Ne var ne yoksa özledim.
Dans etmeyi özledim.
Öyle ki bir müzikte kendimi ritmin akışında buluyorum.

Yine dans et mi diyorsunuz?
İyi de ben o grubun içerisinde olmayı özledim.

Özlem kelimesinin içinde hiç bu kadar boşa kürek çektiğimi bilmem. Su bulanık, kıyının kumu yumuşacık ama kimse yok.

Ben var mıyım kıyıda bilmiyorum! Kimsenin yokluğunda insan kendini nasıl bulur ki? Etrafım sarılı olacak ki ben o aynalarda kendimi bulayım.

Ayna…

Ah aynaların üzerini siliyorum, tekrar kirleniyor. Kendimi göremiyorum. Artık tükendim demek istemiyorum ama tükettik. Yapabileceklerimiz bitti. Şimdi yanımda “Aylak Zevkler Kitabı”, neler bulabilirim diye düşünüyorum. Bir şey yapmamak değil ama yapamamak ve her gittiğim kapının kapalı olması. Ah ne yorucu. Çevrem daralan çemberin alevinde ve kor. Bunlar bana da kor.

Bu günler geçtiğinde izlediğim filmlerdeki güzel yerlerde keyifli ve sağlıkla “Nasıl bir kabustu…” diyerek kahve içmek istiyorum. Ya da kokulu bir çay. En sevdiklerimdendir bergamotlu çay! Ya sizinki?

İnsan kendini huzurun kucağında, ayaklarını koltuktan sallarken bulunca nasıl da mutludur. Ayağımda pofuduk terliklerim, şöminenin başında oturuyorum. Bana Tolkien’in “Noel Baba’dan Mektuplar” kitabını okuyor sevdiğim adam. Ve ben onun gözlerini ayna yapıyorum kendime. Ne çektiğim kürek yoruyor beni ne de olduğum deniz. Artık pırıl pırıl bir suyun içindeyim ve hoşgeldin yeni dünyaya yeni benliğim diyorum.

İçimi ısıtan lezzetler ve sohbetlerden bir demet kokina.

Her bir kırmızısı nar. Gelecek olan bereketli günlerin tadı. İşte bu yüzden seviyorum kırmızıyı. Kırmızıları giydiğim gibi kendimi masalın içinde buluyorum. Şimdilerin reel videosu. Ne çok şey oldu hayatımızda değil mi? Kendimi çok sıkıştırmak istemiyorum ama Internet’te geçiyor zamanımın çoğu. Arkadaşlarımla birbirimize motivasyon dolu cümleler gönderiyoruz ve anlık olarak mutluluklar yaşıyoruz.

Sonrası mı? Belirsizlik. Ama bu son dönemeç inanıyorum. Geçecek ve gidecek güneşin ışığı gözümü alıyor, aydınlık günler bana göz kırpıyor. Görüyorum.

Diyeceğim o ki sevgili dünya, biz sana çok yüklendik ancak şimdi o ağırlığı ruhumuzun ve bedenimizin her bir yerinde hissediyoruz. Yeniden doğduğun gün senin elinden tutabilmeyi diliyorum şimdilik, temassız bir veda ve de merhaba.

İlayda Oylum Güleryüz