Alev aldı kırmızı, saçlarını savurdu ardından sıcaklığım. Noktası noktasına ışık içinde kalan varlığım, soluk soluğa yandı gökkuşağı düşleriyle yer yüzünün en güzel vadisinde.
Bakışların anlam yüklü dizeleri doğurtması gibi, tinime tin, yaşamıma anlam verdin alevin en derin yeri. Gözlerimsin sen benim, göz bebeğim, vicdanım, kahroluşum, çokluk içinde duruşum, yalnızlığım. Senin adın göz bebeğim olsun sıcaklığım, defne’m, defne yaprağım, sevgim, Ege’den esen tatlı meltem, Akdeniz’de bir çınarın yanında bile sıcaklığını koruyan güneşim, varlık denizim.
Keder denizlerinde…
Keder denizlerinde büyüdüm, sevgi yüklü derelerin akarsulara akıttığı, akarsuların denizlerdeki yoksunlukların canını acıttığı bir boğuk hıçkırıktı sesim, kendimce bile duyulmayan. Kıyıları yapraklardan yarattım, “yaratanların en güzeli”nin verdiği esinle estim, aktım sevgiyle, seni düşledim var oluşum.
Annesinin görmediği sanal ortamda annesinin anneler gününü kutlayan ve hassaslığından ötürü kutlamaları alanlarla çevrili her yön, iyi ki sen varsın. Ve sevgi dolu, masum ve arzulu bir yüreğin dediği gibi, ertesi gün de “Kutlamayın, anneler, yokluklar, yoksunluklar” diyerek yine hassasiyet ödüllerini alırlar ve güzelim “duyarlılık” sözcüğünün alaya alınmasına adım olur her biri, iyi ki sen varsın dağ çileğim!
Duyarlılık
Duyarlılık sözünün, içtenliğin alaya alınmasında da başı çeken yine onlardır. En büyük onlar. Her konuda her zaman en yüksek ses onlardan çıkar ve masumları işaret eden parmakları vardır. “Hassasiyet ödülü”ne ne oldu? Hassasiyet ve duyarlılık aynı kavramdır sözde ama duyarlılık “duymak”tan gelir, içtenliği daha yoğun duyumsatır güzel yüreklere, iyi ki varsın en gerçek sıcaklığım.
Diyor ya Hasan Hüseyin Korkmazgil, şiirinde, işte öylesine derin; Adana Demir Spor şampiyonluğu kadar masum, çılgın, tehlikeli; İzmir’in havası, Göztepe-Karşıyaka rekabeti kadar gizemli bir var oluşu, ancak hiçlik ve yokluğun karıştırıldığı, düşsel bir gerçekliğin odağında, kendini gerçekliğe adadığında göreceksin ve bil ki sevgili, bana gerçekliği gösteren sihir, o kavram ötesi boş ayna sensin, yüreğimi dolduran.
Sevi ve ışık ile!…
Atakan Balcı
2 YORUMLAR
“Duyarlılık” üzerine asıp kesenler keşke başkalarını eleştirirken savurdukları okları biraz da kendilerine çevirebilseler. Herkesin herkesi eleştirdiği, kendini ise ulvileştirdiği bu çağdan usandım.
Bu arada yazıda geçen şarkıyı çok severim, yeniden dinlemek iyi geldi. Yüreğine sağlık canım 🤗
Benim yerime de konuşmuşsun sanki, bu yoğun kalabalıkların inanılmaz ölçüde duyumsattığı ıssızlık, siyanürlü bir elmadan alınan fakat fiziksel olarak öldürmeyen bir ısırık gibi.
Teşekkür ederim canım açık yüreğin için!