Ay Işığı Yolcusu

Hadi Oradan

14 Haziran 2022

Yazı: Hadi Oradan | Yazan: Atakan Balcı

Olanlar için kimseyi suçlama. Tek suçlu sensin. Belki bir takım anlar için başkaları da ortak görünebilir suçuna ancak o durumlarda bile asıl suçlu sensin.

Hadi oradan! “Asıl” sözcüğünü “asil”le aynı görüp Türkçe asıllı olmadığını savlayan Yeni Türk Dil Kurumu’nun asil(!) çocukları, siz de aynı yoldan!

“Kendimi, herkesi ve her şeyi bağışlıyorum” dediğimde, ardımdan yineleyen benim için sevgili biri, kardeşim, sonrasında, kendi açısından kesinlikle ve fazlasıyla haklı bir biçimde, sert bir dille çıkışmıştı bana:

“Ben hiçbirini bağışlamıyorum!”

Elbette anlıyorum onu, anlamaz mıyım hiç? Ben helâl mi ediyorum örneğin hakkımı, gerçekten pişman olmayan, gerçekten ve içtenlikle özür dilemeyen, yanlışını veya kötülüğünü karşılamaya, gerçekten çalışmayan herhangi birine?

Unutmuyorum, bağışlamıyorum, helâl etmiyorum, etmeyeceğim. Ancak onların istediği gibi kendimi ağulamıyorum/zehirlemiyorum da. Her biri küçük veya görece büyük oranlarda ağular bırakıyor geride, özüme işlesin diye. Her birinin ağusu, damlaya damlaya önce göl, sonra deniz oluyor ve kötücül düzen işliyor içimde/içinde, biriktikleri sürece içimde.

Unutmuyorum, bağışlamıyorum, helâl etmiyorum; unutmayacağım, bağışlamayacağım, helâl etmeyeceğim. Biriktirmiyorum, biriktirmeyeceğim de o kötücül karanlığın bünyeme bıraktığı ağusunu.

Yargı efendilerin hakkıdır ve fakat en kolay köleler verir yargıyı. Köle olmak tendeki zincirle ilgili değil, tindeki zinciri öper köleler, eteklerinde yüz sürer, kirin içinde sürüne sürüne.

Koyun sözcüğü en çok sana yakışıyor ey çok bilmiş köle, ey vasatlığın doruklarına tırmanıp yaşadığı basıncı “tanrısal” sayan ahmak! Pınar Yücel’in sonsuz tinine saygı duruşuna geçmeli, o büyük bir düşünürdü ve sana karşı ey koyun-dört ayaklı olan koyuna haksızlıktır seni ona benzetmek, ettiğim bu değil- en büyük savaşımlardan birini verdi.

Sen Sokrat’ı öldürttün, sen Sokrat’ın son anlarında neden bir çalgı çalmayı öğrenmeye çalıştığını anlayamayacak olansın ve sen Sokrat’ı/Sokrates’i öldürttün. Adın değişir, etin değişir, etiketindeki sözcükler değişir ama sen o’sun, değişmeyecek olansın. Usta Niçe’nin/Nietzsche’nin sözünü ettiği, kabuğunu hiç değiştirmeyen yılansın.

Unutmayacağım, bağışlamayacağım, helâl etmeyeceğim.

Ama ağusunu da tinimde biriktirmeyeceğim.

Sevi ve ışık ile!
 
 
Atakan Balcı
 
 

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

No Comments

Cevap Yaz

Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
Girne Antik Liman
Girne Antik Liman
Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan