Dünyayı Çocuklar Kurtaracak

Dünyayı Çocuklar Kurtaracak | Feyza Hepçilingirler

Yeğenim için aldım bu kitabı. Gerçi kendisi henüz altı aylık ama büyüyünce okur. Ya da okumaz, kendi bilir. Birkaç çocuk kitabı görsün, isterse okusun istemezse okumasın.

Dünyayı Çocuklar Kurtaracak | Çocukları Üzerek mi Öğretelim, Üzmeden mi Öğretelim?

Kitapta bir grup akran çocuk ormanda dolaşıyorlar. Bu esnada içlerinden en bilgilisi doğaya dair bilgiler veriyor diğer çocuklara. Ancak bu bilge çocuğun verdiği bilgiler pek iç açıcı değil, hatta adeta felaket tellallığı yaptığı.

Yazar sanırım çocuklara bir çırpıda bir dolu şey anlatmaya, onları gelecekteki felaketlere karşı uyarmaya çalışmış ki buna elbette bir şey diyemeyiz. Yazdıkları yalan değil. Ancak ben çocuklara üzücü bilgiler vermeyi doğru bulmuyorum. Benim gönlümden geçen çocukların böyle şeyleri bilmemesi. Büyüyünce nasıl olsa öğrenirler. Neden şimdiden, en neşeli, keyifli olmaları beklenen dönemde bunları öğrenip neşeleri, keyifleri sönsün ki? Neden çocukların neşesini söndürüyoruz? Şurada neşeli oldukları zaten kaç yıl oluyor? Sonra zaten zamanla klasik hayat meşgalelerine dalıp üzülüyorlar. Bari hayatlarının ilk beş on yılı mutlu geçsin. Bu uğurda gerekirse dünyadan haberleri olmasın.

Dünyayı Çocuklar Kurtaracak | Dünyayı Bekleyen Felaketler

Kitaptaki bilge çocuk Aras.

Aras çok akıllı, araştırmacı bir çocuk. Teyzesi salatanın içinden salyangoz çıkma anısını iğrenerek anlatırken Aras ona bunun iyi bir şey olduğunu söylüyor. Çünkü demek ki o salatada zehirli tarım ilacı yok. Çünkü zehirli tarım ilacı olan sebzelerde salyangoz olmaz.

Aras’ın her iki lafından biri bu tarz bilgilerle dolu. Hava sıcak diyorsunuz, Aras diyor ki çünkü iklim krizi. Sebebi biz insanlar. Buzullar eriyecek, sel felaketleri yaşanacak, temiz su kaynakları yok olacak, kıtlık yaşanacak, göçler olacak.

Ormanda dolaşırlarken mangalcıların dumanını görüyorlar. Oradan konuyu orman yangınlarına getiriyor.

Denizden konu açılıyor, denizlerin kirletilmesinden bahsediyor.

Greta Thunberg 1, Aras 2.

Kitapta verilen mesajların yalan yanlış olduğunu kimse söyleyemez. Bilgiler doğru. Sadece benim çocuklara karşı olan duygusal yanımın tadı kaçıyor.

Tabii şunu söylemek gerek ki bu benim kitabı yetişkin olarak okuyup çıkardığım anlam. Belki kitaptaki çocuklarla yaşıt, kitaptaki çocuklarla empati yapabilecek bir çocuk okusa benim bu düşündüklerimin hiçbirini düşünmeyecek. Belki onun tadı kaçmayacak. Belki onda benim aklıma gelmeyen iyi düşünceler ve hisler oluşacak. Bilemiyorum. Yeğenim büyüyüp okursa sorarım nasıl bulduğunu. Ya da sormam, başka şeylerden konuşuruz, bilmiyorum, bakarız.
 
 

Not: Gelecekteki sorunlara ve çözümlere yönelik bir başka kitap için

Bkz: Seçtiğimiz Gelecek
 
 
Saygılar,
Hülya Erarslan