Hayat boyu insanın ihtiyacı bitmez. Yaşamak için sürekli bir şeylere ihtiyaç duyulur. Bu ihtiyaçların karşılanması da ömrün başında, bireye sağlananlarla sınırlıdır. Fakat yaş büyüdükçe, elbette birey kendi ihtiyaçlarından kendi sorumlu olur. Üretmek ve kazanmak zorundadır ve kazandığı ya da elinde olan kaynakları doğru kullanmak zorundadır. Aksi halde hayat ciddi bir çıkmaza girer. “Kullanmak” ve “harcamak” kelimelerinin farkı, işte tam bu noktada anlam bulur. Kullanmak, hayatın gidişatı için gereklidir, harcamak ise boşa sarf etmek ve kaynakları tüketmektir.
İçinde yaşadığımız çağda ise fark etmeden tüketilen, boşa harcananların başında, zaman gelir.
Zaman Tarafsızdır
Zaman geçmişte de kıymetli idi, içinde yaşanılan süreç içinde de kıymetli, her zaman da kıymetli olacak. Bu çok genel bir kabul olmasına rağmen, her dönemde bireyler zamansızlıktan ve zamanın su gibi akıp geçmesinden şikayet ederler. Üstüne üstlük bir de “zaman” acımasız olmakla suçlanır. Hem de öylesine bir suçlamadır ki bu, her zaman, her durumda, arkasını önünü düşünmeden “zaman aleyhimize işliyor” sözü sıkça söylenir.
Diğer taraftan hayatın içinde zor anları da barındırdığı bir gerçektir. Bu zor anlarda, zorlukların bitmesi ya da acıların hafiflemesi için zaman hızlı geçsin istenir ama bu defa da zaman bir türlü geçmek bilmez.
Yani zaman acımasız ya da merhametli değildir. Zaman tarafsızdır. Sadece, bireylerin kullanımına göre şekil alır. Herkes için 24 saat olan gün, kimilerinin hayatında bir cevhere dönüşürken kimlerinin hayatında çöp olur gider.
Zamanın Geçtiğini Anlamayamamak
“Zaman geçiyor gidiyor ama ben bir türlü anlayamıyorum, bir bakıyorum akşam olmuş ve ben planladığım hiçbir şeyi yapamamışım.”
Diye hayıflanan bireylerin farkına varmadığı nokta aslında planları dışında, küçük, çok önemli olmayan çok şeye vakit ayırıyor olmaları. Bu “şey”ler genelde gerçekten küçük ve az zaman alan şeyler oluyor ama bu az zamanlar birleşince çok zamanları oluşturuyor. Oluşan çok zamanlar da önceden yapılan planların önünde çok ciddi bir duvar oluşturuyor. Az zaman alan işleri küçümsemek zamanı yapıcı kullanmayı engelliyor.
Bunun dışında, teknolojiyi kullanma biçimi de zamanı kullanabilmek konusunda belirleyici. Birçok şeyi hızlı yapabilmek üzere tasarlanmış olan teknoloji, bazen tam bir zaman sarf etme aracı olabiliyor. Bu bazen gereksiz içeriklerle oyalanmaktan kaynaklanabiliyor bazen de teknik arızalarla uğraşıp hedeflere doğru ilerleyememekten.
Zamanın Kıymetini Anlayabilmek
Tüm bunlar fark edildikten sonra, zamanın kıymeti de fark edilebilir. Hayatta önemli ve istenilen şeylere vakit ayırabilmek için daha az önemlileri hayattan çıkarmak şarttır. Az önemliler hayatın baş rolünde olduğu müddetçe, çok önemliler hiçbir zaman yapılamayacak ve göz önünde olamayacaktır.
İnsanlar zamanı, sınırlı maddi kaynak olarak düşünmedikleri sürece, sürekli hayatı anlamlı yaşamayı kaçıracaklardır. Ve tabii ki geçen zamanı zalimlikle suçlayacaklardır.
Nalan Erpolat
No Comments