Beyin ve Kalp Mektupları

Bir gün benim mantık abidesi beynim, romantik bir keş olan kalbime isyan bayraklarını çekmek ister. Birbirlerini yemekten geri kalmayan ama bir o kadar da birbirlerinin “bebeğimsin”i olan muhteşem ikili son zamanlarda beni bir türlü paylaşamamak bir yana, bir o kadar da benden şikayetçiydiler. Nasıl mı?!

Beyin & Ben

“Beyin!!!”

“Evet?!”

“Sence bu yoğurdu sarımsaklasam da mı sonra mantıya döküp kalanı saklasam, yoksa sarımsaklamasam da mı mantıya döküp sonra saklasam? Hatta saklamasam da hepsini yesem mi? Saklasam sonra bozulur mu?”

“Seninkiler seni neden haziran ayına denk getirdi? Bu kararsızlığın hipofiz bezini dahi komaya sokacak!!! Sonra nöronları normale döndürmeye çalışan ben. Hep ben!! Arkanı toplayan ben! Beni hiç düşünen yok! Anca ben düşündürmek için uğraşayım seni! O kalbine söyle seni yemek aşkıyla balinaya döndürüp iyice yoğurtlamasın dünyanı!”

Tabii o böyle isyankar beyni oynuyor olabilir ama kalbin işi daha da zordu.

Kalp & Ben

“Kalp?”

“Efendim şekerim?”

“Bugün bir çocukla buluştum ve 5 dk oturduk. Biliyor musun bana ‘Merve’ dedi ❤️ Yaaa ‘Merve’ dedi inanabiliyor musun? Yoksa bana ‘seni seviyorum evlen benimle’ mi demek istedi? Bir de Türk kahvesini sade olarak içmeyi seviyormuş, yoksa beni istemeye mi gelecek? Yalnız hemen müsade isteyip kalkıp gitti, tabi ilk görüşme ve daha tanışalı 5 dk oldu, bence çok utandı, çekindi garibim. Beyaz karakaçanlı prensim! Acaba biz evlenir miyiz? Çocuğum kız olsun, adını da Kadifesu koyayım. Erkek çocuk olmasın, yaramaz olur mazallah! Kayınvalide ile aynı evde yaşamam sonra belli mi olur beni ………”

“Tatlım doğru adrese geldin. Ama çok düşünme, bence duygularınla hareket et, kendini aşka bırak. Şimdi şarkı reçeteni yazıyorum. Tarkan’dan slov şarkılar bu aralar yasak. Günde bir doz ve sadece sabahları Demet Akalın’ın hareketli şarkıları dinlenecek. ‘Senden çocuğum olsun’ şarkısını yasaklıyorum. Çocuğun parmağı parmağına değdikten sonra yeniden reçete yazacağım. O zaman İrem Derici şarkıları dinleyeceksin. Sonra çıkma teklifi aldığında Fransızca aşk şarkılarına geçeceğiz. Ayrıca ‘Kadifesu’ nedir, kedi mi doğuruyorsun sen?! O beynine söyle ayarlarını düzeltsin yoksa buradan Eros’un oklarını saplarım ona!!!”

İkisinin çatışmaları yüzünden sinir sistemim adeta yumak haline gelmişti. Ve bir gün anladım ki ikisi de birbirine mektup yazmaya karar vermiş. Önce beyin devreye girmişti.

– – –

Sevgili Kalp,

Nasılsın?
Ben fazlasıyla yorgunum.
Yanına gelmeyi düşündüm ama organlar arası ciddi bir uzaklık olduğundan pek mümkün değilmiş. Üstelik burada yalnız takılmak da iyi oluyor. Neden dersen yalnızken daha iyi çalışıyorum; bizim patron da beni yormuyor bazı zamanlar, sağolsun. Mantıklı davranıyor!

Ama bazen şu ağlama krizleri tutmuyor mu!!!
Bir de saçma sapan soruları!!
Sana sitem ediyorum o an.

Kaç kere diyeceğim şuna aşırı dozda duygu yüklemesi yapma diye!! Zaten kararsız bir de bu duygusallık beni zorluyor. Ya sen beni hiç mi tanımıyorsun? Benim ünüm dünyaca tasdiklenmiş! Hawking, Einstein benim takımdan. Allah aşkına benimle ne kadar yarışabilirsin!!

Evet kalp’ciğim!!
Senin yüzünden !!
Se-nin yü-zün-deeen!

“Düşün düşün düşün ‘çok’ tur işin!” hesabı artık kan dahi gelmiyor bana. Bazen beyin ölümü dedikleri şeyi düşünüyorum da sanırım ilk ben mefta olacağım bu bedende. (Bu arada beden demişken ona 6367647 bedene doğru hızla koştuğunu hatırlatmam lazım!)

Ben hiç böyle hissetmedim.
Bu karmaşık duyguları çözmek adına gecelerce düşündürdüm onu.
Çok kere de sinyal gönderdim:
Kitap oku!
Çay iç!
Dışarı çık!
Halay çek!
Survivor’a katıl!

Ama yok!!
Kapılmış bir kere senin duygu seline!
Sağlıklı düşünemiyor!

Senden ricam bir tatile çık! Ne bileyim mideyle takıl bu aralar! Gerçi kalbe giden yol mideden geçer diyor insanoğlu! Demek ki birbirinizi tümden tamamlıyorsunuz! Demek ki önce yemek yiyip sonra aşık oluyor insanlar. Demek ki yemek yemenin aşkla bağlantısı var. Hmm! 🤔 Ayy! Nöronlarım yandı!

O zaman bir ara verelim bu didişmelerimize de şu bizim patronu mantıklı kararlar alması için ayağa kaldırayım! Senin yüzünden arabesk’e doğru koşuyor.

Hadi ben gittim!

– – –

Kalp, mektubu okumuştu ama kendinden pek emindi. Beyin hiç onunla başa çıkabilir miydi? Dünya duygularla ayaktaydı ona göre. Duygusuz insan ölü bir insandı. Düşün düşün nereye kadardı? Anca gelse gelse çişi gelirdi insanın. Ve tabi ki beynimin mektubunu cevapsız bırakmadı. Şöyle ki:

– – –

Sevgili Beyin,

Ben çok iyiyim. Sen nasılsın?

Bu aralar kavgalarımız fazlasıyla arttığından seninle düzgün konuşamadık.

Ne yalan söyleyeyim! Arada senin yüzünden kriz geçiriyorum. Sonra düşünüyorum da “Şu beyin salatası yüzünden salon kadını çizgimi bozmayayım” diyorum! Neyse….

Sen böyle mantık fıstık gidiyorsun ama duygu diye bir kavram var şekerim! Ben olmasam bir kere patronun dünyası alt üst olur. Aşk, sevgi, tutkunun olmadığı bir yerde neyin anlamı kalır ki mantık kurdum?

Mecnun’a Leyla dedirtmişim, Kerem’e dağları deldirmişim, patronun kedisi Lokum’u pireli Menemen’e aşık etmişim hatta birçok aşk şarkısında adım yer almış sen benimle daha neyin kavgasını yapıyorsun?

Bu arada mide ile gayet iyiyiz. Hatta o kadar iyiyiz ki patronun iştahı açıldı. Aşkla yemek yiyor. Mide de bu durumdan hoşnut! Biliyorsun üzgün olduğunda iştahı kapanıyor haliyle bu durum beni de olumsuz etkiliyor. Ama bu aralar “Kilo vermem lazım,” diyor. Konseri varmış, elbisenin içine sığamayacağını söylüyor ama ben onu yola getirmesini bilirim. Daha da yemeli bence çünkü “Yemeğin salçalısı kadının kalçalısı” diye boşuna dememişler. Annesi kızıyor ama ben ona “Duygularına kilit vurma, aşkla ye” diyorum. Hatta ona konser için “Kırmızı giy seni muhteşem gösterir,” dedim. Sen ise “Siyah giy kilolarını kapatır,” demişsin.

Araya nöronlarını sokma derim yoksa fena pompalarım seni bilesin! Hem bence de bir müddet didişme ve kavgalarımıza ara versek iyi olur.

Ama önce patrona soralım bakalım!
İlk önce seni mi yoksa beni mi tercih edecek!!!

İyi olan kazansın❤️
Öpüyorum şekerim! 😘

– – –

Ve ben geri kalır mıyım? Tabii ki hayır!

Patron’dan Cevap

Ayrılmaz ikili
Zeki-Metin
Tom ve Jerry
Yoksa size Siyah ve Beyaz mı demeliyim?

Bakıyorum da ikiniz bir süreliğine de olsa birbirinizi özlemek niyetine girmişsiniz. İkinize de sonsuz saygı duyuyorum. Biriniz zaten şu aralar devrelerini yakıp beni karmakarışık hale getirmişken, diğeriniz de bana son sürat iştahla yemek yediriyor. İyilik mi yapıyorsunuz yoksa ben mi sizi yönlendirme yeteneğimi kaybettim belli değil. Sanırım bir müddetliğine birinizin bana şişirdiği düşünce baloncuklarını gökyüzüne bırakmak, diğerinizin duygu şalterini bir bir indirmeye karar vermek daha isabetli olacak.

Zira birinizi dinledim yoğurdu sarımsaklayarak yiyip sonra işe öyle gittim. Devamını hiç anlatmak istemiyorum. Diğerinizi dinledim hoşlandığım çocuğun karşısına geçip Ümit Besen’den, “I Love You” şarkısını söyledim. Çocuk tuvalete gitmek için izin istedi ve bir daha da dönmedi. Size güvenim sarsıldı. Bakalım bu defa siz, ben olmadan ne yapacaksınız görelim.

Hodri meydan !!! Evet, biricik organlarıma savaş açıyorum. Artık tamamen akışına bırakıyorum.

Çünkü bazen çok fazla, hatta hiç düşünmemek
Bazen de çok sevmemek, hatta nötr olmak gerekir.
İnsan, insana bazı zamanlar böyle anlatır kendisini.

Hadi kalın sağlıcakla..

(Not: O mideye de söyleyin aşk’a gelip benim iştahımı Nirvana’ya ulaştırmasın. Yoksa bağırsağı devreye sokarım!)

Merve Çevik