2020 yılında tüm dünyanın maruz kaldığı Covid-19 virüsü sebebiyle hayatın birçok noktasında olduğu gibi eğitim sektöründe de durma noktasına geldi. Ülkemizde tüm eğitim seviyelerinde gerçekleşen uzun bir tatilin ardından online eğitim süreci başladı. Online eğitim süreci gerçekten çoğu öğrenci için içinden çıkılması çok zor bir durum oldu. Çünkü ülkemizde evinde Internet’i olmayan, bilgisayarı olmayan ya da sadece bir bilgisayarı olup kardeşleriyle birlikte kullanması gerektiğinden dersi çakıştığı için derslere düzenli devam edemeyen binlerce öğrenci var. Bunların yanısıra evine Internet bağlatma kararı alıp teknik sebepler nedeniyle aylarca bekleyen öğrencilerim var.
Bu sorunlarla öğrenciler geçen yıl daha çok karşı karşıya kaldılar. Bu yıl ise öğrenciler bir nebze de olsa materyal ve teknik açısından daha donanımlı olarak eğitim öğretim sürecine başladılar. Hem öğrenciler hem veliler geçen yıl yaşadıkları acemiliklerini üzerlerinden atıp bu yıla daha hazırlıklı bir şekilde başladılar. Yaşanılan bu durum, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de bir ilkti. Fakat ülkemize nazaran bazı ülkelerde online eğitime çok önceden geçilmişti. Bazı ülkelerin eğitim müfredatlarında online eğitim yer almaktaydı. Bizde ise Covid-19 ile birlikte jet hızıyla online eğitime geçiş yapıldı.
Online eğitime geçen yıl başladık ülkemizde.
Neredeyse üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen hâlâ daha online eğitime devam etmekteyiz. Covid-19, olumsuz etkilerini zaman zaman daha da artırarak kendisini unutturmamaya kararlı görünüyor. Hatta hayatımızda Covid-19 öncesi ve sonrası diye bir gerçek var.
Ülkemizde virüsün seyrine göre değişen kısıtlamalar doğrultusunda sınıf seviyelerine göre eğitime online devam edilmektedir. Sınav hazırlık gurupları olan 8. sınıf ve 12. sınıf seviyelerinde 2. dönem örgün eğitime izin verildi. Mezun olmaya az bir zaman kalmışken okula uzun bir aradan sonra ani bir şekilde gelen öğrencilerde ise adaptasyon sorunu yaşandı. Başlarda online eğitim sürecine adapte olamayan öğrenciler bu sefer de yüz yüze eğitim sürecine geçişte zorlandı.
Bu süreçte en çok zarar gören bana göre öğrenciler oldu.
Herkes bu virüsten olumsuz etkilendi ama en çok etkilenen, eğitim yıllarını kaybeden öğrenciler oldu. Çünkü kaybedilen yıllar; geri dönüşü olamayacak yıllar, hayatlarının en önemli aşaması olan eğitim yılları idi… Belki de ömür boyu nasıl yaşayacaklarını belirleyecek olan kayıp eğitim yılları…
İşte bu yıllar, evlerde, dört duvar arasındaki odalarda geçti, geçmeye de devam ediyor. Hayatı ve dersleri yaparak, yaşayarak öğrenmeleri gereken zamanda online bir şekilde bilgisayar başında öğrenmeye çalışıyorlar.
Bu yaştaki gençlerle konuşmaya özen gösterin lütfen.
Ben fizik öğretmeni olduğum için bu yaştaki gençlerle iç içeyim. Onların öğretimden daha çok eğitime ihtiyaçları olduğunu görüyorum. Mutsuzlar, umutsuzlar… Oysa ki onlar bizim için, geleceğimiz için çok değerliler. Onların mutluluğu bizim mutluluğumuz, umutları ise bizim umutlarımız. Geleceğimizi onlara emanet edeceğiz. Onların fiziksel ve mental sağlıkları ülkemizin geleceği için çok önemli. Bu nedenle ailelere, öğretmenlere ve toplumumuza çok büyük sorumluluklar düşmektedir. Bu gençlerle daha çok zaman geçirmeli, onlarla daha çok ilgilenmeliyiz. Bizim için çok değerli olduklarını ve her zaman yanlarında olacağımızı onlara her fırsatta hissettirmeliyiz. Bunları duymak onlara iyi gelecektir.
Gençlerin motivasyona ihtiyaçları var. Unutmayalım gençler bizim geleceğimiz, ülkemizin yarınlarıdır.
Çiğdem Mertoğlu
No Comments