Serenad

Serenad | Zülfü Livaneli

Okurken yoruldum. Sürekli bilgi bombardımanı vardı. Ve bu bilgiler çoğunlukla memnuniyetsiz bir kadın tarafından dile getiriliyordu. Türkçe yerine “bye-bye” diyorlar diye insanlardan şikayet eden, eski kocasının tavrından şikayet eden, çocuğunun bilgisayar bağımlılığından şikayet eden, tarihi bilmememizden şikayet eden, ülkenin halinden şikayet eden… Sürekli böyle şikayet eden, yakınan bir kadın. Daraldım.

Serenad | Bilgi Bombardımanı

Ayrıca karmakarışık bilgi yığınının altında kaldım. Struma Gemisi, Mavi Alay, Yahudi Soykırımı (Holokost), Türkiye’ye gelen Yahudi bilim insanları (Bkz: Anılarım | Ernst E. Hirsch) onların peşine gönderilen ajan Scurla, 6-7 Eylül Olayları, Mimesis kitabı, Şehzade Selim ile Şehzade Korkut (padişah olunca birbirlerini öldürmeyecekleri sözü vermişler ama bu söze uymamışlar), Venedik’te San Marco Meydanı’ndaki dört at heykelinin İstanbul’dan kaçırılmış olması, Mercedes Benz yönetim kurulu başkanı Edzard Reuter‘in Ankara’da büyümüş olması, Sadrazam İbrahim Paşa‘nın diktirdiği heykeller…

Bu bilgi bombardımanı tarzından hoşlanmıyorum. Yazarın “Bakın ben neler biliyorum” gösterişi gibi geliyor bana.

Dan Brown’un kitaplarında da bu hissi alıyorum. Ama en azından onunkisi belli bir bağlam içinde.

Bkz: Da Vinci Şifresi
Bkz: Melekler ve Şeytanlar
Bkz: Cehennem

Zülfü Livaneli’nin bu kitabındaki “Bakın ben neler biliyorum”u daha çok Azra Kohen’in (Bkz: Fi & Çi & Pi) tarzına benzettim. Dağınık. Her telden çalıyor.

Hatta biraz da Mahsun Kırmızıgül’ün filmleri gibi. O konudan da bahsedeyim, bu konuya da değineyim, şu konuyu anlatmazsam hatırım kalır…
 

Serenad

 
Maya Duran, İstanbul Üniversitesi Halkla İlişkiler çalışanı. Yurt dışından yaşlı bir profesör geliyor konuk olarak, Maximilian Wagner. Maya bu adamla tanıştıktan ve onun hikayesini dinledikten sonra hayatı değişiyor.

Wagner’in hikayesinin yanı sıra Maya’nın kendi büyüklerinin de hikayesi var. Babaannesi ve anneannesinin torunlardan gizlenmiş hayat hikayeleri.

Böyle ne çok gizli geçmiş olduğundan yakınıyor Maya. Doğrudur. Kaçımız kendi anne babamızın biz doğmadan önceki hayatını biliyoruz ki. Kaldı ki iki-üç-beş nesil öncemizi bilelim.

Serenad | Life is Beautiful

Kitapta “Life is Beautiful” filminden de bahsediliyor.

Maya, video dükkanına gidip Yahudi soykırımı ile ilgili “Holocaust” dizisini soruyor. Onu bulamayan görevli bu filmi öneriyor. “Hem bu daha eğlenceli” diyerek. Memnuniyetsiz Maya buna da, “Eğlenceli mi? İyi ama ben eğlence aramıyordum. Gençliğin gözünde film, müzik, kitap, televizyon sadece eğlence amacına yönelikti artık. Her şeyde bir eğlence arıyorlardı” diye yakınıyor.

Offf Maya, çok yorucusun! Boomer mıdır, nedir?

Serenad | Çiçero

Kitapta bahsi geçenlerden biri de ajan “Çiçero.”

Çiçero, ajanlık yapan İlyas adlı bir Türk’ün takma adı. Bu konunun filmi var. Bkz: Çiçero İzleyeyim dedim ama ilk on dakikasına bile zor tahammül ettim. Baktım dayanamayacağım, kapattım. Aşırı sıkıcıydı. Aşırı da inandırıcılıktan yoksun geldi bana. Erdal Beşikçioğlu‘nu arya söylüyormuş gibi yaparken izlemek komik gözüktü. Bir de “Türklere uşaklık öğretemedik, Allah öğrettirmesin” gibi bir diyalog vardı. Ayyhhhh! Daha kontekse uygun yapılamaz mı böyle şeyler, bu haliyle çok eğreti duruyor. Yoksa kıyamet gibi konu var aslında Türk tarihinde filmi yapılası.

Serenad | Bugünle Kıyas

Kitabın güncel zamanı 2000’lere yaklaşırken. Henüz paradan altı sıfır atılmamış. Maya, çocuğuna harçlık olarak iki milyon veriyor. Otel oda ücreti elli milyon. 1 dolar = 1 milyon 700 bin lira.

Rektörün aracı eski bir Mercedes. Sık sık bozuluyor. Laf söz eden olmasın diye son model bir makam aracı almıyor rektör. Artık böyle rektör kalmadı.

Beyoğlu’nun çok bozduğundan yakınıyor Maya. Hı-hı çok bozdu, bir de bugün gör.

Kitapta Maya’nın herkesten ve her şeyden yakınması ile konudan konuya atlaması çok daralttı beni. Onun dışında içerdiği tarihi bilgileri ilk defa duyacaklar için ilginç olabilir, belki merak uyandırır.
 
 
Saygılar,
Hülya Erarslan
 
 

Notlar

Diğer Zülfü Livaneli kitapları için:

Bkz: Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm
Bkz: Son Ada