Cehennem

Cehennem | Dan Brown

Tam da koronavirüs nedeniyle olağan dışı durumlar yaşadığımız şu zamanlarda komplo teorisyenlerini coşturacak bir kitap.

Cehennem

2013’te yayınlanmış bir kitap Cehennem. 2016’da filme çekildi. Dan Brown kitaplarını okuyanlar bilir. Bu kitaplarda ipuçlarını takip ederek gizemli olayları çözen bir profesör vardır baş karakter olarak: Robert Langdon. (Dan Brown’un kitaplarından çevrilen filmlerde bu karakteri Tom Hanks oynamaktadır.)

Bu hikayede de Robert Langdon bu zalim bilim adamının yarattığı virüsü bulup yayılmasını engellemeye çalışır. Bunu yaparken de yine Dan Brown kitaplarını okuyanlar bilecektir, kendisine güzel bir kadın eşlik eder. James Bond’a benzetiyorum bu açıdan. James Bond filmlerinde de hep güzel bir kadın olur ya.

Nüfus Artışı

Nüfus artışının altından kalkılamayacak sorunlar yaratacağını düşünen bilim adamına göre:

“Nüfus artışı stresi altında daha önce çalmayı aklından geçirmemiş olanlar, ailelerini doyurmak için hırsızlık yapacak. Daha önce öldürmeyi aklından geçirmemiş olanlar, çocuklarını beslemek için cinayet işleyecek.”

Ona göre nüfus artışını azaltacak bir felaket yaşanmadığı müddetçe, insan ırkı tükenmek üzereymiş, türümüz bir yüzyıl daha yaşayamazmış.

“Transhümanizm” deniyormuş bu düşünceye.

Amacını gerçekleştirebilmek için salgın hastalık virüsü yapıp dünyaya salmayı planlıyor. Planını Dante’nin “İlahi Komedya” eserindeki “Cehennem” bölümünden esinlenerek kurguluyor.

Sanat Tarihi

İyi adamımız Prof. Robert Langdon, virüsün yayılmasını engellemeye çalışıyor. Bu sırada da sanat tarihine boğuyor okuyucuyu. En azından beni. Ben boğuluyorum.

Bu tip yazarlar bende “Bak ben neler biliyorum. Ama şimdi bunları dümdüz anlatsam, makale olarak yazsam, kimse okumaz, ben de böyle roman içinde yediriyorum.” diyormuş hissi uyandırıyor.

Bunun bizdeki versiyonu Azra Kohen diye düşünüyorum. Onun da romanları “Bakın bakın, ben neler biliyorum.” havası taşıyor.

📌Bkz: Fi & Çi & Pi

Bu konuda en samimisi Soner Yalçın.

O “Bakın bakın ben neler biliyorum”u roman içinde kaktırmaya çalışmıyor. Bam bam bam yazıyor aşı bok, ilaçlar çükübik, dış mihraklara lanet olsun diye.

📌Bkz: Saklı Seçilmişler

Robert Langdon sanat tarihi ve simgebilim profesörü. Kitap boyu bir sanat eserinden diğerine koşturup ipucu bulup sonuca ulaşmaya çalışıyor. Kurgunun ve sanat tarihinin içinde kayboldum ben okurken. O kadar baş döndürücü geliyor ki bana, kaçma kovalamacanın sebebini, bir önceki adımı unutur hale geliyorum.

Komik geliyor bana böyle şeyler. Dan Brown’un bunu yazarken iştahlı iştahlı “O da aslında şunu, şunun için yapmış. Amacı aslında şöyleymiş. Oradan şuraya gitmişler. Oradaki heykelin çükünün gösterdiği yönü takip etmişler. Oradaki resimdeki şeytanın tepesindeki işaret, bilmem ne kitabındaki bir şeyin simgesiymiş. O kitabı bulmaları lazımmış” diye kurduğunu hayal ediyorum.

İstanbul

Kitapta İstanbul da var. Heyooo! Filmde de tabii.

Yabancı eserlerde İstanbul/Türkiye geçince bir kımıl kımıllık oluyor bende.

Sizde de oluyor mu?

Saygılarımla,
Hülya Erarslan