Üçüncü Göz

Bir Ben

24 Ocak 2022

Yazı: Bir Ben | Yazan: İlayda Oylum Güleryüz

Genişletilmiş bir şekilde yaşıyoruz 2022 yılının Ocak ayını. Günler soğuk, karanlık ve sessiz. Eskiden bas bas bağırdığımız şeylere şimdi sesimiz çıkmıyor. Sesimiz kısık, ruhumuz soğuk. Donduk kaldık. Aile dizimi çalışmasında travmanın donmuş haline denk geliyor bu hallerimiz. Bir gün bir yerde o buzlar kırıldığında içeri sızan gözyaşlarımızı bekliyor buzul hallerimiz. Fırtına öncesi sessizlik de diyebiliriz.

Mış gibi yaşamlar yaşıyoruz kışın ortasında. Aslında çok da bir şey değil; bir kaç şiir okuyacak, iki üç hayal kuracaktık hepsi bu. Zorlandığınız zamanlarda ne yapıyorsunuz diye sorsanız; çabalıyorum, yaşamaya çalışıyorum der çekilirim kenara. Şu felsefesi gibi akıp giden nehirde taş olup yolun ortasında durmaya gerek var mı? Bence yok. Sadece durmak, sadece okumak, sizin söylemediğinizi söyleme cesareti olmak zorunda olan bedeni dinlemek.

Vücudun Hayır Diyorsa

Bir de Gabor Mate’in kitabının dediği “Vücudun Hayır Diyorsa”. Bazen sen ne kadar susarsan sus, donmuş olursan ol, vücudun başlar; kaşınmaya, döküntü vermeye, aksırıp hapşırmaya, alerjik hallere. Senin semptomların sana ne söylüyor? Sen hangisisin? Gösterdiğin rahatsızlıklar mı? Kozadan çıkmaya çabalayan tırtıl mı? Hangisi olmak istiyorsun demedim dikkat lütfen. Hangisisin? Kendine bakmayı kaçırınca insan, etrafına saldırmaya başlıyor. Ben, ben ben ben dedikçe sen sen sen yankılanıyor. Biz diyemedikçe de toplumsal bir buhranın içerisinde buharda haşlama gibi oluyoruz; sersem sepelek.

Haydi kendine gel bugün. Kendinden geçme hakkının olduğunu da unutmadan. İnsanın en uğrak yeri kendi köşe kahvesi olmalı. Kendiyle iki kelam edemeyen bana ne söyleyecek ki? Kendime sizlerin önünde teşekkür etmek istiyorum. Hayır diyebildiği için. Hayır dediği andaki huzursuzluk bedenini çevrelese de o yine de buna izin verdiği için alkışlıyorum. Alkışlarken de olası semptomları havaya savuruyorum. Kendime değer verdiğim bir günden merhaba.

Bir Ben

Ya sen sevgili arkadaşım sen? En son ne zaman kendini takdir ettin? Durduk yere neden mi edeceksin. Sen de haklısın. Bunu öğrenmemişsin. Ama öğrendiğimden beri diyorum, dinlemek istersen buradayım. Kimseye asıla asıla da bir şeyler anlatmamaya karar verdiğim için kendime teşekkür ederim. Dinlemeye ve anlamaya kalp lazım, bilin istedim. Ben bildim ve gülümsedim. Bu soyadı bana bunu bahşetmiş kabul ettim. Peki ama senin zenginliğin nedir?
 
 
İlayda Oylum Güleryüz Çetinel
 
 

BEĞENEBİLECEĞİNİZ İÇERİKLER

1 Comment

  • Yanıtla Burak Süalp 2 Şubat 2022 at 11:50

    Sevgili İlayda, merhaba. Haklısın, zor bir yıla girdik. Belki de psikolojik olarak, olduğundan daha zor hissediyoruz içine girdiğimiz yılı. Ses çıkarmamız gereken şeylere ses çıkartamıyoruz. Hepimiz bir bekleyişteyiz belki de. Endişeli bir bekleyişte.
     
    Yazını yayına hazırlarken, şans eseri, Daniska grubunu dinliyordum. Dinlediğim parçalarının adı ise “Mış Gibi” idi. Tesadüf… Dinlemeni tavsiye ederim. Umarım seversin.
     
    Son olarak; sana da, hepimize de kendimizi dinlediğimiz, anlamaya çalıştığımız, kendimize değer verdiğimiz güzel günler diliyorum. Kalemine sağlık!

  • Cevap Yaz

    Yazı: Pembeden Yeşile Bütünlük | Yazan: İrem Savaş
    Girne Antik Liman
    Girne Antik Liman
    Öykü: Umarım Bu Gece Öldürülmem | Yazan: Didem Çelebi Özkan