Semiha’nın Erkekleri

*Şen Sevgi Erişen’in kaleme aldığı “Semiha’nın Erkekleri” şiirini kendi sesinden dinlemek için alttaki dosyaya tıklayabilirsiniz.

Kadın bir park oldu o gün
Havuzlu büyük bir park
Sabahın ilk sesleriyle uyanan ağaçlar
Kargalar, güvercinler, serçeler ve bir martı
Peynir parçaları, ekmek kırıntıları
Kadın yemek artıkları oldu o gün
Yerlerde çiçek açmış turuncu memeleri
Her bir kuş parka geldi
Bir ses bekledi, bir uçuş, bir esinti
Süpürmek için yerdeki çöpleri
Bir adam geldi elinde süpürgesiyle
Kadın bir yaprak oldu o gün
Damarlı, sarı, kuru bir yaprak
Toprağın, bankın üzerinde, parkın bir köşesinde
Süpür beni, diye gülümsedi
İnleyen bir sessizlikte
“Toprak ol, ağaç ol, yaprak ol, yem ol”
Kimse gelmeden önce
Ağacın sayısız dalları, yaprakları uzanırken birbirine
Çocuklar, bebek arabaları, 20 numara ayakkabılar,
42 numara babalar, 39 numara annelerle
Geçirmek için vaktini
Park oldu o gün kadın
Yaşamak istedi, yaşamak, görünmeden
Oynamaya gelen, soluklanmak isteyen, hülyalara dalan

İnsanları görmek duymak istedi
Park oldu, yaşam oldu; geçtiler üzerinden
Çocuk, karga, tekerlek, baba ve süpürge
Bir park olmak istedi ağaçların arasına saklanmış
Yaşamak istedi gitmeden önce
Kadın bir park oldu o gün
Geçip gittiler üstünden

09.05.2022, Yenilevent

Şen Sevgi Erişen