Petrikisman | Kutsanmak | 2

 

İndeks

Petrikisman | Kutsanmak | Bölüm 1
Petrikisman | Kutsanmak | Bölüm 2
Petrikisman | Kutsanmak | Bölüm 3
Petrikisman | Kutsanmak | Bölüm 4

 

2. Bölüm

 
Yukarı doğru giden yol yukarı ulaştırır sizi. Fakat örtüler altında saklananlar için bir Hatice gerekir çoğu zaman. Yanınızdaki bir Hatice değildir genelde, siz de örtüyü bırakmaya istekli değilsinizdir pek, açıkçası.

Yukarı doğru giden yol yukarı doğru ulaştırır, öyle de, yığın yığın, kimse kimse çok emindir kitleler çukura doğru inerken yukarı çıktıklarına. Ve vârisleri vardır, Cehennem Deresi Kanyonu gibi, Artvin’deki, hangi yolun kanatlarınızı özgürleştireceğini aslâ bilemeyeceğiniz. Karmaşık değil, yalın! Karmaşık gösteren perdeleriniz var!…

Her yerde ağaçlar, sular var belli ki, dereler!… Ama HES’ler de var, barajlar, köyleri susuz bırakan. Köylerden geçmesin diye dereler, üstleri betonla kapalı, yolları sapkın/sapkınlaştırılmış, HES’lere bağlanıyorlar, isteseler de, istemeseler de. Köylüler yol arıyor, köylülerin yolu aydınlık, bilinçleri ışıyor, köylerine su arıyor, HES’lere ve mâdenlere karşı ormanların ve derelerin yanında akıyor, akıyor, akıyorlar. Ama köyler susuz çünkü dereler yolundan saptırılmış, ne için? O kadar az enerji sağlıyor ve son çözümlemede bile o kadar az enerji sağlayacak ki HES’ler, belli ki enerji için değil.

Peki ne için?

Toprak neden çatlama belirtisi gösterir Doğa Ana’nın kucağında, çoğu görmez bile çatlakları, ilk adımlar…

“Korkularına boyun eğen, özgürlüğüne sırt çevirir” demiş Horatius. Korkularım var, yadsımıyorum, korkuyorum. Korkularınız vardır, yadsımayın, özünüzün yolundan kaçmayın. Korkulardan ise kaçılır ara sıra, kimi için yolun bir noktasında, kimi için ise başka bir noktasında. Kimi kısa bir süre için, kimi belki biraz daha uzun bir süre için kaçar. Yeter ki hırsız bir Sakson kraliçenin ölümüne ağlayan Angl’lara dönüşmesin kişiler. Bireysel çıkarlar için yeryüzünün özünü satmaya kalkan, iyeleri/Doğa Ana’nın koruyucu soluklarını satan yığınların içinde, köklenemeyen bir patatese dönüşmesin, kokuşmuş.

Artvin korkuyor belki, vâr oluşunun bir noktasında iki ileri, bir geri dans adımları değil, Artvin’de oynanan, cinsiyet ayırmayan, yan yana horon ve bar oyunlarındaki adımlarla bir adım geri üç adım ileri gitmiştir. Doğaya saygısızlık etmemiş, dereleri sevgiyle okşamaya el uzatmıştır. Ama eli havada asılı kaldı. Neden? Neden?
 
 

Devamı için tıklayınız.

 
 
Sevi ve ışık ile!…
Atakan Balcı