Canım Kayra, iki kış yılı önce dünyaya geldiğinde, ben İzmir’de sen İstanbul’da gözlerini açtın. Aynı gökyüzünün altında senin teyzen olduğumu öğrendiğimdeki duyguyu anlatamam, ama gel anlatmaya çalışayım.
Karnımın üst kısmında sürekli bir gıdıklanma hissi ve hiç kapanmayan bir ağız, gözlerimi kapatamayacak kadar ekranda hayran hayran sana bakma durumundaydım. İnanır mısın, dünyayı kurtarabilecek kadar güçlü hissettim kendimi ve kalabalık ailelerin ne kadar güçlü olabileceği hemen aklıma ilişti. Seni ilk kucağıma aldığımda asla ne yapacağımı bilmiyordum. Minicik parmağın parmağıma sarıldığında sana çokça sarılmak istedim.
Minik Kayram iyi ki doğdun. Kaçıncı günde ilk kez sana dokunuyor olduğumu yetişkin olarak söylemek, hatırlamak istiyorum ama içimdeki çocuk “Hadi, hadi” deyip çekiştiriyor beni. Küçük Prensin yetişkinlerin sürekli rakamlarla ilgilendiği kısmını sana okumak için sabırsızlanıyorum. Çok masumdun. Hastaneden eve sensiz geldiğimizde sana mektup yazmıştım. Herkesin dilinde, ruhunda sen ve evde bayram havası; evet evet sen hastanede olduğun halde. Annenin, babanın endişeli ve kaygılı hali ise çok anlaşılırdı. İyi ki doğurdu seni canım ablam, İyi ki, iyi ki doğdun canım Kayram, canım teyzem.
İki yaşına gelinceye kadar neler mi oldu? Seninle Bostanlı sahilde oturduk, seni kendi etrafımda döndürebildim, el ele yürüyebildik. Sen bize geldin eniştenin üzerine kustun, onun kucağında uyuyakaldın ve bizim halıda yuvarlandınız. Zeytin ile aynı yemeği paylaştınız, onu besledin ve kalan yemeği sen de yedin 🙂 Bu çok tatlıydı canım Kayram. Anneannenin bahçesinde havuzda oynadın, suyu hep çok sevdin ve çok güzel gülümsedin.
Çok daha fazla gül olur mu, gönlünce.
Seninle parkta tahterevalliye bindik iyi mi? Bunun mutluluğu yine ağzımın kapanmasına engel oluyordu. Sen uyuyakaldın biz seni izledik, sonra diğer odaya geçip tekrar video ve fotoğraflarına baktık. İyi ki doğdun canım Kayram.
İlk yaş doğum günün için İstanbul’a geldiğimizde sen kıyamam hastaneye gittin geldin ve yine harika gülücükler saçtın bize, iyi ki doğdun canım teyzem. Nihayet bana ilk kez “Tize” dedin ve bu inanılmaz bir histi. Acaba yanlış mı duyduk diye düşündüğümüz an tekrar “tize” dedin ve benim o akşamım yine şenlendi. İyi ki doğdun “tizem”.
Dedeni ziyarete gittiğimde seni de anlattım biliyor musun? Olsaydı sana muhtemelen sevgi şelalesi kurardı canım tizem. Nice güzel yaşlarında sana nice satırlar yazmak için sabırsızlanıyorum canım teyzem. Seni çok seviyorum, çok seviyoruz.
Ne zaman istersen ulaşabileceğin yerde olacağım; söz. Kız sözü.
İlayda Oylum Güleryüz Çetinel
No Comments