Çekiç Olmak | Bilgi ve Önyargı

Öncelikle bu yazının temeli, “Hangi Bayram | Bilgi ve Önyargı” adlı yazıdır. Burada, ki az önce adını verdiğim “Şeker Bayramı” ile ilgili görünen yazıda da, asıl konu ne “Şeker Bayramı” ne de söz konusu yazıda, neden yorumlarına güvenmememe karşın örnek olarak verdiğimi sonra açıklayacağımı söylediğim tarihçi. Burada konu, aslında hemen hemen her süreçte konu, “Bilgi ve Önyargı”. Einstein’ın söz ettiği “önyargıları parçalamak” ve yanı sıra “aydınlanmak” öncelikli ödevlerimiz, edimlerimizin ilk ilkesi. Elbette önce kendi duvarlarımıza çekiç olmalıyız.

Murat Bardakçı‘nın tarihle ilgili, bugüne kadar denk geldiğim hiçbir görüşüne katılmıyorum. Ancak görüş başka, bilgi başka bir konu. Doğrusu, kendisi önemli bir tarihçidir, elbette hiçbiri, İlber Ortaylı bile (ki, gerçekten çok önemli bir tarihçidir) bir Halil İnalcık değil. Yine de tarihsel bilgi sunumu konusunda, dürüst bir kimse olduğunu düşünüyorum bugüne kadar duyduklarım ve okuduklarıma dayanarak.

Bu bağlamda, yazdıkları da incelemeye, okumaya değer. Örneğin, Atatürk’ün dostu, bugün Rusya Federasyonu’na bağlı olan Tataristan’ın başkenti olan Kazan doğumlu ve yüzünde o coğrafyanın izlerini görmemek olanaksız olan, 1917 Ekim Devrimi’nin önderi ve Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin kurucusu Vladimir İlyiç Lenin’in (ki, bağlı cumhuriyetlerin toprakları, Lenin ve devrim öncesinde Rus Çarlığının kesin egemenliği altındaydı) ile Ulu Önder Atatürk arasındaki dostluğun aracılarından, Atatürk’ün isteğiyle arkadaşlarıyla Türkiye’ye dönüp yine onun isteğiyle TKP’yi kuran ve partinin ilk lideri olan, Kurtuluş Savaşı’nın büyük destekçisi Mustafa Suphi ve arkadaşlarının 1921’de Karadeniz’de boğdurulmasından, ortada hiçbir kanıt olmamasına karşın Atatürk sorumlu tutuluyordu ve hattâ bu dedikodunun içinde Atatürk’ün koruma topluluğunun lideri Topal Osman’ın da adı geçiyordu.

Açıkçası ben de içinde olmak üzere herkes bu konuda aynı biçimde düşünüyor olsa da yine ben, Atatürk’ün bu tür bir işin içinde olmasını ona uygun bir tavır olarak görmedim ve hiç anlayamadım.

Bu, İttihatçı bir tavır çünkü ve CHP’yi kurmadan önce, Osmanlı döneminde, İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne karşı Vatan ve Hürriyet Cemiyeti’ni kurmuştur Atatürk. İttihat ve Terakki’nin milliyetçilik anlayışı ve Ordu’nun siyasetle iç içe olmasını normalleştirmesine karşı olması başta olmak üzere birçok nedenle, kuruluş aşamasındaki kısa süreli üyeliğinin ardından, İTC’nin muhalifiydi.

Murat Bardakçı da İlber Ortaylı da sanmam ki kanıt uydursun düşünceleri için, ben bu noktada dürüstlüklerine inanıyorum. Ancak ülkemizde çok rahat kanıt uyduranlar olduğu gibi, boşluktan konuşanlar da çok. Boşluktan konuşanlar, kanıt uyduranlar kitap yazıyor, okumayanlar zaten yığın yığın çuvallara doluşuyor olsa da tek yönlü okuyan, okuduğunu kaynakça yönünden taramayı umursamayan kimseleri çok rahat ardında sürüklüyor bu tür kimseler. Bu kimselerin ardından sürüklenen “sözde” okurlar da kendilerini “bilgili” sayıyor, yığından “sözde” ayrılsalar da ancak bir “sürü” oluşturabiliyorlar. Örnek verdiğim konuda, Eski Türk Abecesi okuyamayanlar, literatürü tarayamayacak durumda olanlar için “Ertürk Özel”ın sosyal medya profillerini ve kitaplarını incelemelerini öneririm.

Siz bu ve önceki yazıda Şeker Bayramı’ndan, Mustafa Suphi’lerden, bir takım tarihçilerden söz ettiğimi mi düşünüyorsunuz? Eh, eğer durum buysa, yanılıyorsunuz! Sevi ve ışık ile!…
 
 
Atakan Balcı