Hayatın Cömertliği

“Cömertlik” kelimesinin duyulmasıyla bile herkesin içinde olumlu bir şeyler harekete geçer. Cömert insanları herkes sever ve cömert insanlar, çevrelerine kendilerini güvende hissettirirler.

Cömertlik, ilk anda maddi olanı paylaşmak gibi gelse de aslında cömertliğin özünde iyi olanı, güzel olanı paylaşmak vardır. İnsanın, herhangi bir canlıya iyiliğinin dokunması, maddiyatla ilgili olmasa bile bir çeşit cömertliktir. Bir kişi için bir yerden bir yere gitmek, belki o kişiye özel bir zaman ayırmak, başka bir canlıya iyi gelecek bir işi en iyi şekilde yapmak, bunların hepsi ayrı ayrı cömertliktir.

En çok sevgide cömert olanlar kazanır bu hayatta. Sevmeye baştan gönüllü olmak, hiçbir duruma ve hiç kimseye kötü bir şartlanmayla yaklaşmamak en büyük cömertliktir. Bazen bazı kötü tecrübeler bu cömertliğe sekteye uğratabilir fakat sevgide cömert olmaya niyetli olmak, bunu başarabilmekte en önemli aşamadır.

Hayat Ne Kadar Cömert?

Bir de hemen hemen her bireyin sorguladığı cömertlik var ki bu da hayatın cömertliği. İnsanın cömert olanının sevildiği gibi hayatın da cömertliği sevilir elbette. Bazı insanlar gerek mutlu olmaları, gerek başarılı olmaları, gerekse maddi düzeylerinin yüksek olmaları gibi sebeplerle hep şanslı olarak görülürler. Onları yakından ya da uzaktan izleyen insanlar, hep hayatın onlara ne kadar cömert davrandığından bahsederler.

Peki gerçekten öyle midir? Herhangi bir insana, hayat gerçekten her konuda cömert davranır mı?

İnsan iradesi dışında, dünyanın herhangi bir bölgesinde doğar. “Coğrafya kaderdir” cümlesine katılmamak mümkün değil. Belirli bir coğrafyanın içinde ortak bir kadere mahkum olunduğu gerçeğini değiştirmek olanaksız. Öte yandan, aynı coğrafyada, aynı çevrede ve benzer maddi imkânlarla yetişen insanlardan bazıları başarıyı ve mutluluğu yakalıyor, bazıları yakalamıyorsa, burada hayatın cömertliği dışında düşünülmesi gereken başka şeyler de olmalı.

Başarı için elbette, gayret ve çaba çok önemli. Kişi, ancak başarmak istediği konu ile ilgili yeterince gayret ederse başarılı olabiliyor. Başarılı insanların hayatı da engellerden tamamen süpürülmüş olmuyor hiçbir zaman. Fakat onlar o engellere rağmen çabalıyorlar. Engellerle başa çıkmaya niyeti olmayan bireyler “Ben nasıl yapayım ki bu şartlarda!” bahanesinin arkasına sığınarak kaçıyorlar çabadan ve gayretten. Sonra da hayatın o başarılı bireylere ne kadar cömert olduğundan bahsediyorlar.

Aynı şekilde mutluluk için de hayat sadece seçtiklerine cömert davranıyor zannediliyor.

Oysa ki mutlu olarak bilinen insanların da önlerine mutluluğa engel olan birçok unsur çıkıyor. Yani, hayat kimseyi mutlu etmek için beklemiyor. Kişi mutlu olmaya karar verip “Öyle ya da böyle ben bu hayatı mutlu yaşayacağım” dediği andan itibaren mutlu edecek unsurlara odaklanıyor. Mutsuz edecek şeylerle de mücadelesi onları atlatmak adına oluyor. Mutsuzluk veren anlar atlatıldıktan sonra iyi kalabilmek adına yapıyor her yaptığını.

Kısaca, hayattan görmek istediği cömertliği, önce kendisi kendi hayatına karşı gösteriyor. Kendini sevmekte ve kendine değer vermekte cömertlik gösteriyor. Kendine zaman ayırıyor, kendinin ne istediğine kulak veriyor. Kendini iyi hissettikten sonra da hayatıyla barışık bir şekilde çevresine de cömert olabiliyor. Çevresindekileri seviyor ve onlar için de emek harcamaktan rahatsızlık duymuyor.

Bunların hepsi bireyi mutlu ediyor. Dışarıdan “hayatın cömert davrandığı kişi” olarak görülüyor fakat o cömertliği kendi farkındalığı ve kendi cömertliği sayesinde kazanıyor.

Hayatın cömertliğini talep etmek herkesin istediği bir şey fakat talebine karşılık bulmak, kişinin kendi cömertliğine bağlı. Ancak cömert olanlar, cömertlik görebilirler.
 
 
Nalan Erpolat