Blogger: Üstün Varlık

Bugünkü konumuz her mevzuyu, herkesten daha iyi bilen üstün varlık: Blogger 😉

Blogger Anne

Birçok örneği var elbette ama bugün değineceğim, üç günlük annelikleriyle tüm dünyaya akıl veren sevgili blogger anneler. Herkese bol keseden dağıttıkları akıllarını keşke biraz kendileri için kullanıp sussalar, diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Çocuk yetiştirmeyi psikologlardan, pedagoglardan daha iyi bilen blogger anneler, akıl vermeye de doymuyorlar.

”Bilgin bazı şeyleri bilir, cahil her şeyi.” A. H. Tanpınar

Herşeyin en güzelini, en doğrusunu kendilerinin bildiğini sanan bu kadınlar, bu kesin bilgilerini yaymaktan da zerre çekinmiyorlar. Zavallı psikologlar, pedagoglar, boşuna onca sene dirsek çürütüyor üniversite köşelerinde. Yapsınlar bir çocuk, hamilelikleri sırasında da annelik üzerine bir ya da en fazla iki kitap okusunlar, çocuk doğar doğmaz da başlasınlar bence mesleğe. Boşuna yıllarını harcıyorlar eğitimlerine (!)

İnsanın tecrübesini paylaşmasına; “Çocuğumla başıma bu geldi, bu şekilde üstesinden geldim” demesine takılmıyorum, hatta bunu hoş bile buluyorum. İnsana ait yaşanmış her hikayeyi zevkle okurum. Beni rahatsız eden, kendi çözümlerini değişmez doğru gibi sunmaları.

Yaşanmışlıklar değerli elbette ama tek bir örnekle genelleme yapılamaz. Böyle bir tüme varım için ne tecrübe, ne de eğitimleri yeterli oysa ki.

Biraz tevazu, biraz da had bilme lütfen.

Yazıların; bir sıkıntıyı paylaşma, benzer sorunları yaşayanlara, “Bak aynı sıkıntıları yaşayan başka anneler de var” hissi uyandırarak, diğerini yalnızlığından kurtarma amacıyla değil, tamamen ego tatmini ve kendini parlatma hevesiyle kaleme alındığına inanıyorum. Böyle olunca da, bana gerçekçi gelmiyor.

Sırf ben mi bu insanları antipatik, zorlama buluyorum? Her konuda mükemmellik iddiasında olmak ne kadar gerçekçi olabilir ki anlayamıyorum.

İki gün önce anne olmuş birinin bilgiç bilgiç saçmalamalarına “Hormonlar çıldırdı tabi, bir iki ay izin vermek gerekir” diye tolerans gösterebiliyorum ama bu çıldırma durumu senelerce artarak devam edince, toleransım yerini kadını boğazlama arzusuna bırakıyor 😝 Dünyadaki yegane doğru anne olarak insanın kendini görmesi çok da sağlıklı bir durum olmasa gerek…

Pediastristler de boşa okuyor

Bu sadece ruhsal olaylar için geçerli bir yanılsama da değil; fiziksel yani bedensel sağlığı da bir pediatristten iyi tedavi edebildiğini iddia edene de her ortamda rastlamak mümkün. Calpol, Dolven ve Peditus’u kullanmayı becerebilen kadın, çocuk doktoru edasında salınıyor ortada.

Yıllarca kocasının kullandığı ilaçları düzenlemeyi başarmış, çocukları ateşlendiğinde de ne yapacağını bilen, üç beş ilaç adı da öğrenmiş yaşı atmışlarda her kadın ise, “Ehh artık yarı doktor oldum” diye geziyor ortada. Şaka falan da yapmıyor bu cümleyi kurarken, o kadar ciddi ve gururla konuşuyor ki sanırsınız karşınızda TUS sınavını vermiş bir uzman var.

Bilimsel birer alan olan bu bölümleri tecrübeyle bitirmişçesine ortalara çıkmak, bu alanlar için ömürlerini vermiş insanlara haksızlık olmuyor mu? Ben hiçbir doktorun azıcık muhasebe bilgisiyle mali müşavir edasında konuştuğuna denk gelmedim.

Sen ve Ben’i kurmadan önce, başka bir online derginin editörlüğünü yaptığım sırada, blogger annelerin yazıları önüme geldiğinde şoka giriyordum. Ben düzenlerken utanıyor, bir psikolog bunları okusa rezil olduk, diye hayıflanıyordum.

O ne ego, o ne bilmişlik

Anlamadığım bu saçma sapan, balon gibi şişirilmiş egoların tüm bu davranışlarının onay da görüyor olması. İnsanların hayran hayran bu kadınların mizansen fotoğraflarına bakıp, altlarında cilala, parlat şeklinde yazdıkları yazıları doktor ağzından çıkmışcasına kesin bilgi olarak kabul etmeleri inanılmaz doğrusu.

Cahillerin eğittiği toplum

Paket güzel olduğu sürece, içine ne koyduklarının pek önemi olmadığını görüyorum üzülerek. Yardım arıyorsanız lütfen psikolog ve pedagoglara danışın, yanlış bilgi size yardımdan ziyade zarar verecektir.

Yazıyı bitirmeden ufak bir hatırlatmada bulunmak isterim. Annelik üzerine olmasa da kitaplar ve moda üzerine Instagram bloğu olan biri olarak, elbette bloggerlara karşı olmam söz konusu bile olamaz. Eleştirdiğim kişilerin kendi tecrübelerini bilimsel ve kanıtlanmış gerçeklermişçesine ortaya koymaları. Amacın da yardım değil, yaratılan gerçeklikle hakikatin ötesine geçip kendi varlığını diğerlerinden üst bir noktaya çıkarmak olduğunu düşünüyorum.

Bu haftalık da benden bu kadar. Sevgiyle kalın, bu çok bilmişleri de fazla kaale almayın bence 😉

 
Not: Sen ve Ben’i kurarken en çok da bu bilmedikleri konularda ahkam kesenlerin karşısına gerçek bilgiyi koymayı hedeflemiştim. Çocuk doktorumuz Sabahat Karakaşlılar’ın ve psikoloğumuz Gülizar Şehitoğlu’nun bilgi ve tecrübeleriyle sizlere yardım etmek amacıyla Sen ve Ben’de yazdıklarını gururla hatırlatmak isterim.

Didem Çelebi Özkan