Israrcılık

– Hadi oğlum/kızım ye yemeğini.
– Aç değilim anne.
– Acıkmışsındır, ye.
– Yeterince yedim, doydum artık.
– Yok yok, bak iki kaşık daha ye.
– Tamam.

– Hava soğuk, bereni tak.
– Sıkılıyorum bereden anne.
– Söz dinle ama, atkını çıkarma hiç değilse.
– Üşümüyorum.
– Hava soğuk diyorum, iyi giyinmiyorsun, hasta olacaksın.
– Ama ben üşümüyorum.
– Çıkarma şu atkıyı.
– Tamam.

– Oyuncaklarını topla, odan çok dağılmış, her şey her yerde.
– Ama ben şu an oyun oynuyorum.
– Önce topla biraz, sonra oyna.
– Bu oyunda kullanıyorum bütün oyuncakları.
– Hayır, hepsi birden dağınık olmaz, topla biraz, sonra oynarsın.
– Tamam.

Bu gibi dialogların sonundaki çaresiz “tamam”larla farkında olmadan öğretilen ve öğrenilenler, şu gibi dialogları getiriyor:

– Anne bak, şu oyuncak çok güzel.
– Evet canım, güzelmiş.
– Ben almak istiyorum, alalım mı?
– Çok kullanışlı değil, fiyatı da oldukça yüksek.
– Almak istiyorum.
– Alamam ama, şu an ona ayıracak param yok.
– İstiyorum.
– Çok ısrarcı bi çocuksun sen.
– İs-ti-yo-rum
– Öfff, tamam ya…

Sonra Ergenlik Dönemi

Bu dönemde de sürüp giden aynı tür ısrarlar, inatlaşmalar, ardından gelen tartışmalar… Sonra da gençlerin arkasından söylenen “çok inatçı, çok ısrarcı, bir şey istedi mi yaptırana kadar, bırakmıyor, insanı canından bezdiriyor” sözleri…

Hayatta Israrcılık

Hiç farkında olmadan evebeyn tarafından aşılanan ısrarcılık, gençleri ailelerine karşı ısrarcı ama dışarıya karşı “hayır” diyemeyen bireyler haline getirebiliyor. Bu da kötü etkilenen aile ilişkilerine sebep olurken, bir taraftan da hayatın her yönünü etkisi altına alabiliyor.

Gereğinden fazla ısrar, hayatta başka ihtimallere veya fırsatlara izin vermeden, mümkün olan güzelliklere kapıları kapatıyor; hayatı farketmeyi ve yaşamayı engelliyor.

Israrcılık ve Hedefler

Israrcı kişiliği olan insanlar, genel olarak hedeflerinde de ısrarcı oluyorlar. Kendilerini hedeflerine güzel odaklayabiliyor, yol haritalarını çizebiliyor, o yolda da sağlam adımlarla yürüyebiliyorlar. Dozunda olan ısrarcılık, bu anlamda hayatın kalitesine değer katsa da, dozu biraz aşan ısrarcılık büyük hayal kırıklıklarına sebebiyet veriyor.

Kişinin kendine ısrarla tek bir hedef belirlemesi, hedefi ölüm-kalım meselesine çevirmesi, kaliteli hayatı değil, hem kendisi hem de yakın çevresi için, zor ve stresli bir hayatı getiriyor.

“Ya bu hedefe ulaşacağım, ya da…”

Cümlesinin yarım bırakılması, hayat için büyük bir eksiklik. Bu cümlenin uygun şekilde tamamlanması da kaliteli yaşamın gereği.

Hedefler için kararlılık şarttır, ısrarcılık ise hayatı daraltır. Hedeflere kararlı bir şekilde yürünse bile, yol üzerinde aksilik ihtimalleri hep vardır. Bu durumda hayal kırıklığına uğramamak için gereksiz ısrarcılıktan kaçınmak gerekir.

Nalan Erpolat