Lir çalar ellerim yüreğimin rüzgarında. Bir ıssız boşlukta döner yer yüzü, sonsuz ve ulu gökle kaplı, gökyüzü saçlı. Saç değil görebilene, ulu bilgeliğin kutsal yansıması.
Lir çalar ellerim, sol elim aslında. Sağ elim sessiz ve durgun bir biçimde ısıtır varlığının erk ve güç uğruna canlara can demeyenlerin sağ ellerinin açlık dolu varlığından uzak erdemini.
Kardeşlik
Lir çalar elim, sol elim. Sol eller kardeştir evrenler ötesi bilgelik okulunun ay ışığı altında ışıyan tozlu yollarında. Yollar çok ve türlü görünür iki tensel gözle bakanlara. O yüzden yollar denir onlara konuşurken. Bilge ise yolu anlatır farklı tenler içinde her seferinde. Yol birdir fakat birden çok görünür tensel gözle bakanlara. Yolu birden çok olarak görmeyen, asla gerçekten göremez yolun bir oluşundaki gizemi. Üzerindeki sahtecilik dolu kirin beyazı ile süslenmiş örtü kalkınca söyler bilgeliğin teniyle ışık noktası:
“Ne kadar yalın, nasıl apaçık bir gerçeklik.”
En Masum Renk
Dengenin ve bilgeliğin masum karasından yükselir sahte ve sahtecilik dolu yığının kirinden öte eşsizliğin ezgisi. Lir çalar sol elim, dengeyi kavramış bilgeliğin teniyle beslediği sağ elimin erk ve güç açlığını yargılamış ve üzerindeki kirli ve cezbedici sahteliği sol ellerin kardeş sıcaklığıyla yokluğuna yolcu etmiş gerçek gibi gerçek yüzünde.
Karanlığın Sol Eli
“Karanlığın Sol Eli”, Ursula Ana’nın dediği gibi. Ursula K. Le Guin olarak doğdu Toprak Ana ve Gök Ata’nın o sevgili çocuğu. Bize yakın değildi ama bizden olanlar yakındı en baştan beri ona. Karanlıkta bırakılmış olan üzerine bilgeliğin fısıldayan rüzgarı yazdı ilk sözcükleri ona, okusun diye. Düşündü, düşsel gerçekliği gördü tüm gözleriyle. Düş topraklarında yürüdü bir kaç adım, tüm bir yaşam sürdü o bir kaç adım. Anlattı, anlattı, anlattı. Simgelerle donattı. Yine de açık, apaçıktı varlığı. Ursula Ana o bir kaç adımın kanıtıydı.
Ursula Ana lir çalardı sol eliyle ve lir çalan nicesinin ustası, Kam Ana’ydı. Aztlan ülkesinden geriye, Lemurya bilgeliğine uzanan büyük bir yolun ilk birkaç adımıydı ayağının tozları. Sol eller kardeştir evrenler ötesi bilgeliğin ışığında.
Sevi ve ışık ile!…
Atakan Balcı
2 YORUMLAR
“Işık karanlığın sol elidir
Karanlık da ışığın sağ eli.
İkisi birdir, yaşam ve ölüm, yan yana
Yatarlar kemmerdeki sevgililer gibi
Tutuşmuş eller gibi,
Sonuçla yol gibi”
Karanlığın Sol Eli, Ursula K. Le Guin
Bilgelik ve savaşçılığın dengesi!…
Vazgeçilmez bir birliktelik bu.
Kitap ise kesinlikle çok güzel ve çok eski simgelerin (sol el ve sağ elin anlamları) üzerinden çok güzel bir kurgu ortaya çıkmış.
Teşekkürler!…